Δημήτρης Αργύρης: Ένας ντράμερ από τη Μύκονο στην πιο ρυθμική του συνέντευξη!

Ο Δημήτρης Αργύρης παρόλο που δεν είναι Μυκονιάτης στην καταγωγή, έχει ζήσει στο νησί σχεδόν όλη του τη ζωή. Στη Μύκονο μεγάλωσε, πήγε σχολείο και παρόλο που έπειτα έφυγε για σπουδές στην Καρδίτσα ή επέλεγε να περνάει μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Αθήνα, πάντα επέστρεφε πίσω στον τόπο του.

Σε ηλικία μόλις 11 χρονών ξεκίνησε η ενασχόλησή του με τη μουσική και συγκεκριμένα με τα ντραμς. Όλα ξεκίνησαν όταν ένα βράδυ παρακολούθησε μια εκπομπή στην τηλεόραση που αφορούσε το συγκεκριμένο μουσικό όργανο. Αυτό ήταν. Έκτοτε, τα τύμπανα μπήκαν στη ζωή και την καθημερινότητά του για τα καλά. Ξεκίνησε μαθήματα στη μουσική σχολή «Γ. Αξιώτης» και με συνοδοιπόρο τον τότε δάσκαλό του, κ. Τζιμόπουλο, έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο. Σήμερα, ο 27χρονος πλέον Δημήτρης συνεχίζει να παίζει με το ίδιο πάθος και την ίδια ενέργεια σε κάθε του εμφάνιση. Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα.

Ποια είναι η σχέση σου με τη Μύκονο;

Η καταγωγή μου δεν είναι από τη Μύκονο, αλλά από τα Τρίκαλα. Ωστόσο, ήρθα στο νησί σε πολύ μικρή ηλικία, οπότε εδώ έχω μεγαλώσει. Εδώ πήγα σχολείο, έκανα φίλους και έζησα σχεδόν όλη μου τη ζωή. Αυτό που θυμάμαι ίσως πιο έντονα μεγαλώνοντας στη Μύκονο είναι οι στιγμές που βγαίναμε έξω και παίζαμε ποδόσφαιρο με τους φίλους μου. Υπήρχαν μέρες που ήμασταν και όλη μέρα έξω για παιχνίδι. Εικόνες, που όπως θα έχετε ξανα ακούσει, δεν αντικρύζεις πια στο νησί.

Ποια περίοδο απολαμβάνεις περισσότερο στη Μύκονο; Το καλοκαίρι ή τον χειμώνα;

Το καλοκαίρι δουλεύουμε αρκετά, οπότε δεν μας μένει αρκετός ελεύθερος χρόνος για να κάνουμε πράγματα. Γίνεται ένας χαμός από κόσμο. Από την άλλη, τον χειμώνα υπάρχει αρκετή ηρεμία στο νησί και επειδή μου φαίνεται έντονη ίσως αυτή η αλλαγή, πηγαίνω στην Αθήνα για κάποιους μήνες. Όσους χειμώνες έχω περάσει στη Μύκονο, θυμάμαι μια ησυχία, αλλά αν έχεις καλή παρέα δεν σε ενοχλεί. Για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ το καλοκαίρι στη Μύκονο.

“Ξεκίνησα να παίζω ντραμς όταν ήμουν περίπου 11 ετών. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να παίζω, αγάπησα το συγκεκριμένο μουσικό όργανο”

Ποια είναι τα αγαπημένα σου μέρη στη Μύκονο;

Μου αρέσει πολύ να κάνω βόλτες στη Χώρα. Για μπάνιο, αν και το καλοκαίρι δεν έχω πολύ χρόνο λόγω δουλειάς, προτιμώ να πηγαίνω με την παρέα μου στον Άγιο Σώστη, που είναι πιο ήρεμη παραλία σε σχέση με τις υπόλοιπες.

Πως μπήκε η μουσική και τα τύμπανα στη ζωή σου;

Ξεκίνησα να παίζω ντραμς όταν ήμουν περίπου 11 ετών. Ένα βράδυ παρακολουθούσα στην τηλεόραση μια εκπομπή που αφορούσε τα ντραμς και κάπως έτσι αντιλήφθηκα ότι με ενδιαφέρει πολύ αυτό το κομμάτι. Είπα την επιθυμία μου στη μητέρα μου και σχετικά άμεσα άρχισα μαθήματα στη σχολή «Γ. Αξιώτης». Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να παίζω, αγάπησα το συγκεκριμένο μουσικό όργανο. Βέβαια, μετά το σχολείο έφυγα από τη Μύκονο και πήγα να σπουδάσω Μηχανολογία στην Καρδίτσα, με αποτέλεσμα εκείνα τα χρόνια να μην παίζω τόσο πολύ. Ωστόσο, ποτέ δεν το άφησα.

Εξ όσων γνωρίζω, έχεις πραγματοποιήσει αρκετές εμφανίσεις στο νησί τον τελευταίο χρόνο.

Το προηγούμενο καλοκαίρι γνώρισα τον Νεκτάριο Κιούση και αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Εκείνος στο τραγούδι και εγώ στα ντραμς. Δέσαμε κατευθείαν και κάπως έτσι, αρχίσαμε τις εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές του νησιού. Μαζί μας έχουμε τον Μάριο Καβαθά, τη Σοφία Καλπουρτζή, τον Λεωνίδα Ηλιάδη και τον Βασίλη Γρυπάρη, όλοι τους εξαίρετα παιδιά και έχουμε φτιάξει ένα πολύ ωραίο team. Πραγματοποιούμε live εμφανίσεις ακόμη και τον χειμώνα, που ο κόσμος έχει την ανάγκη να βγει να ξεσκάσει.

Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς με τα ντραμς σε επαγγελματικό επίπεδο;

Δεν το έχω σκεφτεί να ασχοληθώ σε επαγγελματικό επίπεδο. Αυτή τη στιγμή πραγματοποιούμε κάποια live και σκέφτομαι μόνο αυτό, όχι το μέλλον. Με ευχαριστεί δηλαδή αυτό που κάνω. Όταν παίζω ντραμς δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο. Γουστάρουμε; Παίζουμε! Μας αρέσει; Το κάνουμε!

“Αυτή τη στιγμή πραγματοποιούμε κάποια live και σκέφτομαι μόνο αυτό. Με ευχαριστεί δηλαδή αυτό που κάνω. Όταν παίζω ντραμς δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο”

Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη εμφάνιση που να έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό σου;

Η πιο πρόσφατη συμμετοχή μου στο Mykonos Art Festival 2021 παραμένει μέχρι και σήμερα μια αξέχαστη εμπειρία. Ωστόσο, θα σταθώ και σε μία άλλη στιγμή. Αν και αρκετά μικρός, θυμάμαι έντονα την πρώτη μου εμφάνιση το 2009 στους καλλιτεχνικούς αγώνες στη Σύρο. Είχαμε πάει ως γκρουπάκι με τη συνοδεία του τότε καθηγητή μου, Δημήτρη Τζιμόπουλου για δύο μέρες. Εγώ έπαιζα ντραμς, ο Γιάννης Καλπουρτζής ήταν στην κιθάρα, ο Σπύρος Αποστόλου στο μπάσο, ο Γιώργος Κοντιζάς στα πλήκτρα, ο Θανάσης Τόλης στα φωνητικά και ο Παναγιώτης Σαχάς στο βιολί. Πήραμε μέρος σε αυτή τη διοργάνωση, στην οποία συμμετείχαν και άλλα παιδιά από διάφορα νησιά. Ήταν ένα πανέμορφο μουσικό διήμερο και η πρώτη φορά που έπαιζα εκτός Μυκόνου. Παράλληλα, συμμετείχαμε σε μικρές εκδηλώσεις στο νησί με τη σχολή, τις οποίες φυσικά δεν ξεχνώ. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον δάσκαλό μου, τον κ. Τζιμόπουλο, ο οποίος με βοήθησε να εξελιχθώ μουσικά. Του χρωστάω πολλά. Όλα μου τα βήματα τα έκανα πλάι του.

Προηγουμένως αναφέρθηκες στο Mykonos Art Festival. Τι ήταν αυτό που έκανε τόσο ξεχωριστή τη συμμετοχή σου εκεί;

Νομίζω το γεγονός ότι έπαιξα με δύο διαφορετικά γκρουπ! Αρχικά, εμφανίστηκα δίπλα στον Νεκτάριο Κιούση, ο οποίος, μάλιστα, ερμήνευσε για πρώτη φορά το τραγούδι του. Δίπλα μας και η Σοφία Καλπουρτζή στα πλήκτρα. Επιπλέον, εμφανίστηκα μαζί με τη Μανταλένα Κουτσούκου, τον Μάριο Καβαθά και τον Νίκο Φαμέλη. Ήταν απίστευτη εμπειρία, μου άρεσε πάρα πολύ. Και χάρηκα που συνόδευσα όλους τους παραπάνω ταλαντούχους μουσικούς.

Ποια είδη μουσική προτιμάς να παίζεις και να ακούς;

Προτιμώ τα ελληνικά. Για αυτό ίσως έδεσα και με τα παιδιά που εμφανιζόμασταν φέτος. Απολαμβάνουμε όλοι την ίδια μουσική και είχαμε ένα πολύ γεμάτο πρόγραμμα. Επίσης, μου αρέσει και το νησιώτικο τραγούδι.

Στις εμφανίσεις που πραγματοποιήσατε τον χειμώνα, τι ανταπόκριση είχατε από τον κόσμο;

Φέτος κάναμε αρκετά live. Όλες τις φορές είχαμε πολύ κόσμο, σε σημείο που δεν το περιμέναμε. Ειδικά στο πρώτο live που κάναμε 10 Οκτώβρη στο closing του ξενοδοχείου Albatros έγινε χαμός. Πάθαμε πλάκα. Είχαμε ξεκινήσει με άλλο πρόγραμμα και καταλήξαμε να παίζουμε τέσσερις ώρες συνεχόμενα. Είναι εν μέρει κουραστικό αλλά αν περνάς καλά και έχεις ωραία ενέργεια μπορείς να κάνεις τα πάντα. Αυτό που διαπιστώνω, είναι πως ο κόσμος που παραμένει στη Μύκονο τον χειμώνα επιλέγει να βγει. Επιπλέον, τους αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνουμε, γιατί προσφέρουμε μια εναλλακτική βραδιά στο νησί. Όταν κάνεις κάτι όμορφο, συνήθως ο κόσμος το στηρίζει.

Οι Μυκονιάτες απολαμβάνουν το λαϊκό ρεπερτόριο;

Θεωρώ πως οι Μυκονιάτες προτιμούν περισσότερο το νησιώτικο ρεπερτόριο. Πάντα στη Μύκονο όταν γινόταν ένα γλέντι έπαιζαν νησιώτικες μουσικές. Κάποιες φορές και ρεμπέτικο. Εμείς, όμως, κάνουμε κάτι διαφορετικό: Βάζουμε το νησιώτικο στο πρόγραμμά μας, αλλά εστιάζουμε στο λαϊκό και κάποιες φορές και στο έντεχνο ρεπερτόριο, κάτι που ο κόσμος δείχνει το απολαμβάνει εξίσου πολύ.