Ευγενία Μπόνη: «Στα μουσεία του εξωτερικού, ψάχνω την αρχαιοελληνική ιστορία»

Ξεκινώντας την ενασχόλησή της με το αντικείμενο των σπουδών της, τη Νομική, η Ευγενία Μπόνη, με καταγωγή από τη Μύκονο, αποφάσισε πως το συγκεκριμένο επάγγελμα δεν ταιριάζει στην προσωπικότητά της. Εξάλλου, πάντα έκρυβε μέσα της μια απεριόριστη αγάπη για τη δημιουργία και την αρχαιοελληνική ιστορία. Ύστερα λοιπόν από την απασχόλησή της σε κατάστημα με κοσμήματα, αποφάσισε πως θα ξεκινήσει να σχεδιάζει κοσμήματα εμπνευσμένα από εκείνα της αρχαίας Ελλάδας και το παραδοσιακό Μυκονιάτικο σκουλαρίκι. Άλλωστε, ο στόχος της ήταν να κάνει δημιουργίες που κουβαλούν πίσω τους ιστορία και πολιτισμό, κάτι που κατάφερε. Από τα πρώτα κιόλας σχέδια, έφτασε στο σημείο να εκθέτει τα κοσμήματά της σε Ελλάδα, εξωτερικό, αλλά και να σχεδιάζει για τη Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας. Η δημιουργός κοσμημάτων και ιδρύτρια του οίκου κοσμημάτων BONI, Ευγενία Μπόνη σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο Μykonos Post.

Ποιά είναι η σχέση σας με το νησί της Μυκόνου;

Οι γονείς μου είναι από το νησί της Μυκόνου, από την οικογένεια Μονογυιού και την οικογένεια Μπόνη. Εγώ αν και έχω γεννηθεί στην Αθήνα, βρίσκομαι κάθε καλοκαίρι στη Μύκονο από μικρό παιδί. Τα καλοκαίρια μου στο νησί, ήταν γεμάτα με στιγμές με τους παππούδες, τις γιαγιάδες, στα γλέντια, στα πανηγύρια που δεν χάναμε με τίποτα, με ατελείωτες ώρες για μπάνιο στη θάλασσα. Οι αγαπημένες μου παραλίες και αυτές που πήγαινα ως παιδί ήταν ο Καλαφάτης, η Αγία Άννα και Άγιος Στέφανος, διότι πάντα μέναμε στον Τούρλο.

“Οι άνθρωποι στην Άνω Μερά κρατούν τα πρωτεία της παλιάς Μυκόνου”

Τι διαφορές βλέπετε στη Μύκονο εκείνης της εποχής σε σχέση με τη σημερινή;

Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ξέραμε. Τότε τα πράγματα ήταν πολύ πιο αγνά και ξέγνοιαστα, ο κόσμος δεν φοβόταν όταν τα παιδιά του έπαιζαν στα σοκάκια και γενικώς όλα ήταν καλύτερα, σε σχέση με τη Μύκονο του παρόντος. Υπάρχουν ωστόσο στοιχεία τα οποία διατηρούνται, όπως οι παραδόσεις και τα έθιμα, τα οποία ευτυχώς έχουν ακόμη άρωμα παλιό, όμως αυτό συμβαίνει περισσότερο στην Άνω Μερά και όχι τόσο στη Χώρα. Εκεί οι άνθρωποι κρατούν τα πρωτεία της παλιάς Μυκόνου. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι διακρίνονται για την καλοσύνη, την ευγένεια, τον γνήσιο τρόπο διασκέδασης και όλο αυτό μου θυμίζει την παλιά Μύκονο.

Πότε ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το κόσμημα;

Επειδή οι δημιουργίες μου είναι επηρεασμένες από την αρχαιότητα και το ελληνικό στοιχείο, θέλω να σας πω ότι ανέκαθεν αγαπούσα τους αρχαίους πολιτισμούς και ότι πάντα με γοήτευε η Μύκονος γιατί έχει αρχαίο παρελθόν. Ωστόσο, οι γονείς μου ήθελαν να σπουδάσω στη Νομική. Έτσι κι έγινε. Μπήκα στη σχολή, την τελείωσα με άριστα, ενώ έχω κάνει και διδακτορικό στην Εγκληματολογία. Όταν, όμως, ξεκίνησα να δικηγορώ, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να το υποστηρίξω. Συνεπώς, τα καλοκαίρια που βρισκόμουν στη Μύκονο, ξεκίνησα να εργάζομαι σε κοσμηματοπωλεία στο νησί. Εκεί παρατήρησα πως όσον αφορά το κόσμημα, βλέπω παντού τα ίδια σχέδια.

Αποφάσισα πως θα ξεκινήσω να ασχολούμαι με αυτό, δημιουργώντας δικά μου σχέδια, συνδυάζοντάς τα με την αγάπη μου για τον αρχαίο πολιτισμό. Ξεκίνησα να τραβάω γραμμές βασισμένες στο αρχαιοελληνικό κόσμημα και στο παλιό Μυκονιάτικο σκουλαρίκι. Από εκεί και πέρα, η πορεία ήταν τέτοια, που οι δημιουργίες μου μπήκαν σε δυο μουσεία της Αμερικής, στο Μουσείο Τέχνης του Ντάλλας και στη Νέα Υόρκη, σχεδίασα για τη Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, για Πρίγκιπες στο Ντουμπάι και στο Μπαχρέιν. Κι όλα αυτά έγιναν, διότι τα δικά μας αρχαιοελληνικά σχέδια δεν αποτελούν καμία αντιγραφή από αυτά που κυκλοφορούν έξω. Τα κοσμήματά μας κουβαλούν μνήμη πολιτισμού και έχουν σύμβολα. Σύμβολα εξουσίας, χαράς, αγάπης.

“Ανέκαθεν αγαπούσα τους αρχαίους πολιτισμούς και πάντα με γοήτευε η Μύκονος γιατί έχει αρχαίο παρελθόν”

Πώς έγινε η επαφή σας με όλες αυτές τις προσωπικότητες;

Ακούστηκε πως τα κοσμήματά μου είναι πολύ ιδιαίτερα. Ότι έχουν κάτι πολύ διαφορετικό να πουν, σε σχέση με αυτά που κυκλοφορούν. Ένας Πρίγκιπας στο Μπαχρέιν λοιπόν, μετά από πολλά ταξίδια για να βρει το κατάλληλο κόσμημα για τον γάμο του, αποφάσισε πως ψάχνει κάτι διαφορετικό. Κάποιος πρότεινε εμένα και πήγα εκεί και σχεδίασα τα κοσμήματα. Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα.

Πώς σας επηρέασε το Μυκονιάτικο παραδοσιακό σκουλαρίκι στις δημιουργίες σας;

Για το Μυκονιάτικο σκουλαρίκι ένιωθα πάντα μια τρυφερότητα και αυτό γιατί πάει από γιαγιά σε εγγονή και πάει λέγοντας, ενώ κουβαλά ιστορία 200 και 300 χρόνων. Οι γυναίκες ουσιαστικά ζούσαν με τα Μυκονιάτικα σκουλαρίκια, αυτή ήταν η ταυτότητά τους και όλο αυτό με γοήτευσε. Τα κοσμήματά μου είναι επηρεασμένα από αυτό.

Ποια συλλογή σας ξεχωρίζετε περισσότερο;

Όλες είναι ξεχωριστές, ωστόσο μια συγκλονιστική σειρά ήταν αυτή που έγινε με έμπνευση την Τροία. Την βγάλαμε λοιπόν ακριβώς όπως ήταν στο Μουσείο της Τροίας σε ατσάλι και από πάνω πολύ βαρύ χρυσό, αποτυπώνοντας τα ακριβώς όπως στην αρχαία εποχή. Μάλιστα, επειδή λαμβάνουμε υπόψιν την αγοραστική δύναμη του κοινού που έχει πέσει τα τελευταία χρόνια, οι τιμές ήταν πολύ προσιτές. Γι’ αυτό και το κοινό αγάπησε τις συλλογές μας. Έτσι το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα: Να αποτυπώνω σε σύγχρονα σκουλαρίκια τον αρχαίο πολιτισμό, δίνοντας παράλληλα στο κοινό ένα κόσμημα όμορφο αλλά και προσιτό από οικονομικής άποψής. Πρέπει να σας πω ότι πως ακολουθούμε την εποχή, δεν κάνουμε παλιομοδίτικα πράγματα, ενώ πάντα φροντίζουμε τα κοσμήματα μας να έχουν πολιτισμό. Για εμένα είναι πολύ σημαντικό να μην είναι άλλο ένα κόσμημα ενός περιοδικού, αλλά κάτι διαφορετικό.

“Για το Μυκονιάτικο σκουλαρίκι ένιωθα πάντα μια τρυφερότητα και αυτό γιατί πάει από γιαγιά σε εγγονή και πάει λέγοντας, ενώ κουβαλά ιστορία 200 και 300 χρόνων”

Παρατήρησα πως μιλάτε χρησιμοποιώντας το α’ πληθυντικό, είστε μαζί με κάποιον άλλον σε αυτή την προσπάθεια;

Το εργαστήριό μου στην Αθήνα, το έχω μαζί με την κόρη μου, η οποία ασχολείται και αυτή με το κόσμημα, όπως και εγώ. Η παράδοση λοιπόν, κάπως έτσι συνεχίζεται.

Γνωρίζω πως έχετε κάνει εκθέσεις με τα κοσμήματά σας στο νησί της Μυκόνου.

Πράγματι, έχω κάνει και μάλιστα πολλές, σε συνεργασία με την ΚΔΕΠΠΑΜ. Είχαν πάντα πολύ μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο και κυρίως από τους ξένους τουρίστες, οι οποίοι μόλις έβλεπαν τις δημιουργίες μου στη βιτρίνα, έμπαιναν μέσα και τις αγόραζαν. Η  επόμενή μου έκθεση θα γίνει στις 12, 13 και 14 Απριλίου στην κατοικία προς ενοικίαση “Blue Dream” στον Τούρλο, ενώ τον Ιούνιο έχω προγραμματισμένες ακόμα δυο εκθέσεις στην Αμερική. Από εκεί και πέρα θα συνεχίσω να ταξιδεύω στο εξωτερικό για να παίρνω έμπνευση, να μελετώ, να βλέπω πράγματα, ώστε να σχεδιάσω νέες δημιουργίες. Στα μουσεία του εξωτερικού, ψάχνω την αρχαιοελληνική ιστορία. Μπορεί να είναι από ένα σύμβολο σε ένα κίονα, μέχρι ένα δαχτυλίδι και από εκεί να αντλήσω έμπνευση.