Αποκλειστικό: Μιχάλης Χατζηγιάννης: «Ένιωσα σα λιοντάρι στο κλουβί»

Με χειροκροτήματα και απεριόριστη αγάπη από το κοινό, πραγματοποιήθηκε η συναυλία του Μιχάλη Χατζηγιάννη στο νησί της Μυκόνου, στα πλαίσια του Mykonos Youth Festival 2021. Ο κόσμος ξεκίνησε να προσέρχεται στον προαύλιο χώρο του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Πετεινάρου από τις 19:30 ενώ λίγα λεπτά μετά τις 21:00, ο τραγουδιστής βγήκε στη σκηνή και ερμήνευσε πολλές από τις επιτυχίες του. Ωστόσο, η γνωριμία του Μιχάλη Χατζηγιάννη με το νησί της Μυκόνου, μετρά πολλά χρόνια. Για την ακρίβεια, έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια από την πρώτη επίσκεψή του στο νησί. Μια επίσκεψη που έγινε με την ορμή της νιότης, την όρεξη για εξερεύνηση και την ανεμελιά που έχει ένας εικοσάχρονος φοιτητής που επιθυμεί να ρουφήξει τη ζωή.

Απόσπασμα από τη χθεσινή συναυλία:

«Μόλις αντίκρυσα τη θέα στη Χώρα από το καράβι, ενθουσιάστηκα»

Για τον Μιχάλη, η πρώτη επίσκεψη στην Μύκονο, συνέπεσε με τον ερχομό του από την Κύπρο στην Ελλάδα. Το ταξίδι του διήρκησε τέσσερις μέρες, που ήταν αρκετές για να πάρει μια γεύση από την ομορφιά και τη μοναδικότητα του νησιού των ανέμων. Ήταν το 1998, όταν ο εικοσάχρονος τότε Μιχάλης, κατέφθασε στο νησί με μια ολιγομελή παρέα. «Τη Μύκονο την επισκέφθηκα πρώτη φορά στα πολύ νεανικά μου χρόνια, που είχα μόλις έρθει στην Ελλάδα. Ήμουν μαζί με φίλους μου που είχαμε έρθει μαζί απο Κύπρο. Μόλις αντίκρυσα τη θέα στη Χώρα από το καράβι, ενθουσιάστηκα. Το τοπίο ήταν μαγευτικό. Περιπλανηθήκαμε στη Χώρα, τα σοκάκια της. Κάναμε πεζοπορία και κολυμπήσαμε σε αρκετές από τις παραλίες του νησιού. Αυτό που μας εξέπληξε ήταν ενέργεια που απέπνεε το νησί, η μαγεία του, η γραφικότητά του και σίγουρα οι πανέμορφες παραλίες. Για να είμαι ειλικρινής, χάρηκα πολύ αυτές τις μέρες που έμεινα στη Μύκονο και ακόμα και σήμερα αυτή η εικόνα της πρώτης μου επίσκεψης στο νησί είναι πολύ ζωντανή και έχει ζωγραφίσει για πάντα την εικόνα που έχω για τη Μύκονο. Έκτοτε, έχω έρθει στο νησί κυρίως για επαγγελματικούς λόγους, διότι τα καλοκαίρια, λόγω των συναυλιών και των εμφανίσεων μου, δεν έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο, ώστε να κάνω πολυήμερες διακοπές. Παρόλα αυτά, η πρώτη εκείνη επίσκεψη που έκανα στο νησί ήταν αρκετή για να καταλάβω τον λόγο που η Μύκονος αποτελεί έναν παγκόσμιο προορισμό, κάτι που δεν είναι καθόλου τυχαίο, καθώς πέρα από ομορφιά και φιλόξενους κάτοικους, διαχειρίζεται με μοναδικό τρόπο το θέμα του τουρισμού».

“Περνάμε όλοι μας ένα καλοκαίρι που δεν κάνουμε μεγάλα σχέδια. Τα πράγματα αλλάζουν κάθε μέρα, από τη μια στιγμή στην άλλη”

«Ουσιαστικά, μέσα από τις συναυλίες μου ανακάλυψα την Ελλάδα»

Μπορεί ο Μιχάλης Χατζηγιάννης να βρήκε σε ηλικία 20 ετών το παράδεισο στο Αιγαίο, ωστόσο πολλά χρόνια μετά, βρήκε τον δικό του προσωπικό παράδεισο στο νησί της Πάρου, καθώς έχει το δικό σπίτι εκεί. «Ουσιαστικά, μέσα από τις συναυλίες μου ανακάλυψα την Ελλάδα. Είμαι τυχερός, διότι έχω δει πάρα πολλά μέρη. Η Ελλάδα είναι πανέμορφη από τον Βορρά μέχρι το Νότο και από την Ανατολή μέχρι τη Δύση. Τώρα, όσον αφορά τη Πάρο, κατέληξα εκεί χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Η επιλογή έγινε τυχαία. Φυσικά, το νησί είναι πολύ όμορφο. Μάλλον έπαιξε ρόλο το κατάλληλο timing ώστε να την επιλέξω για τις καλοκαιρινίες μου διακοπές». Θα ήθελε, άραγε, κάποια στιγμή να αποκτήσει το δικό του εξοχικό στη Μύκονο; «Και ποιος δεν θα ήθελε να έχει μια κατοικία στη Μύκονο;», αρκείται να πει. Οι συναυλίες του ταλαντούχου καλλιτέχνη, έχουν πάντα παλμό και μεγάλη ανταπόκριση από το κόσμο. Εκείνος, με την σεμνότητα που τον διακρίνει όλα αυτά τα χρόνια, παραμένει χαμηλών τόνων και προετοιμάζεται για τις επόμενες εμφανίσεις του. Ύστερα από τη Μύκονο, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης θα συνεχίσει την περιοδεία με τίτλο «Μια αγκαλιά τραγούδια», που έχει ξεκινήσει από τις αρχές του καλοκαιριού με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, ενώ θα πραγματοποιήσει και προσωπικές συναυλίες στην Ελλάδα. «Με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, έχουμε ήδη κάνει ορισμένες συναυλίες. Ξεκινήσαμε από την Κύπρο, συνεχίσαμε στη Λάρισα και τώρα θα πάμε στη Μυτιλήνη. Ύστερα, επιστρέφουμε στην Αθήνα, όπου θα εμφανιστούμε στο Κατράκειο Θέατρο και στη Τεχνόπολη στο Γκάζι. Παράλληλα, θα πραγματοποιήσω και ορισμένες προσωπικές συναυλίες. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα εμφανιστώ στο Ρέθυμνο. Και λέω καλώς εχόντωντων πραγμάτων, διότι περνάμε όλοι μας ένα καλοκαίρι που δεν κάνουμε μεγάλα σχέδια. Τα πράγματα αλλάζουν κάθε μέρα, από τη μια στιγμή στην άλλη».

“Η αισιοδοξία από μόνη της δεν αρκεί. Πρέπει να γεφυρώνεται με τις συμπεριφορές των ανθρώπων, ώστε να υπάρει μια ενιαία ανθρωποκεντρική κατεύθυνση. Διαφορετικά, είναι μια αφηρημένη έννοια”

«Εδώ και 18 μήνες ζούμε σε ένα παράλληλο σύμπαν»

Εδώ και 18 μήνες, η ζωή όλων μας έχει αλλάξει, καθώς η πανδημία, έφερε νέα δεδομένα στην καθημερινότητά μας. Ο πλανήτης εξακολουθεί να δοκιμάζεται από την πανδημία του κορονοϊου. Από την άλλη, ο κάθε άνθρωπος επηρεάζεται διαφορετικά. Σκέφτεται διαφορετικά και πράττει διαφορετικά. Εκείνος, πως βίωσε όλο αυτό το διάστημα με τα lockdown και τις καραντίνες; «Ένιωσα σαν ένα λιοντάρι στο κλουβί του. Πέρα από την αμηχανία, την ανασφάλεια, το φόβο και την αγωνία για ότι συνέβαινε-ειδικά το πρώτο διάστημα-εδώ και 18 μήνες ζούμε σε ένα παράλληλο σύμπαν. Έχουν αλλάξει όλα. Θεωρώ πως δεν έχουμε συνηθίσει και δεν πρέπει να συνηθίσουμε αυτή την αλλαγή, αλλά μόνο να προσαρμοστούμε σε μια νέα κανονικότητα, η οποία θα μας προστατεύσει. Είμαι της άποψης πως πάντα θα υπάρχουν τέτοια φαινόμενα παγκόσμιας εμβέλειας. Το σημαντικό είναι να είμαστε όσο καλύτερα προετοιμασμένοι γίνεται. Η ανθρωπότητα πολλές φορές πιάνεται εξ απήνης και ύστερα τρέχει να διορθώσει τις ζημιές. Από την άλλη, τις τελευταίες μέρες, βιώνουμε στη χώρα μας μια τεράστια οικολογική καταστροφή και δεν είμαι καθόλου χαρούμενος για όλα αυτά», τονίζει. Ο λόγος του είναι απλός, αλλά εκφέρεται ύστερα από σκέψη. Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης δεν ξοδεύει τις λέξεις. Απεναντίας, τις φιλτράρει πριν τις πει. Και ναι, είναι αισιόδοξος, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν αναλογίζεται τη σοβαρότητα της κατάστασης. «Η αισιοδοξία από μόνη της δεν αρκεί. Πρέπει να γεφυρώνεται με τις συμπεριφορές των ανθρώπων, ώστε να υπάρει μια ενιαία ανθρωποκεντρική κατεύθυνση. Διαφορετικά, είναι μια αφηρημένη έννοια. Είμαι αισιόδοξος, αν όλοι μας καταλάβουμε τη σημαντικότητα της ύπαρξης μας. Δεν γίνεται οι μισοί να σκέφτονται με ένα τρόπο και οι άλλοι μισοί διαφορετικά. Ο ατομικισμός, που είναι χαρακτηριστικό της εποχής, αλλά και οι πολύ φιλελεύθερες ιδέες-που ανεβάζουν τις ανισότητες παγκοσμίως, οι οποίες με τη σειρά τους φέρνουν καταστροφές-πρέπει σιγά σιγά να εξαλειφθούν. Αυτή είναι μια κουβέντα που ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια, αλλά είναι πιο επίκαιρη από ποτέ».