Πανωραία Γαλατά: «Η Μύκονος ήταν η πρώτη μου πηγή έμπνευσης»

Η Πανωραία Γαλατά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μύκονο -μία Μύκονο που, σύμφωνα με την ίδια, δεν θυμίζει σε τίποτα τη σημερινή της μορφή. Η Μύκονος που πρωτογνώρισε ήταν η Μύκονος του ’60 και του ’70, τότε που το νησί ξεκίνησε να «ανθίζει» τουριστικά και να προσελκύει όλο και περισσότερους τουρίστες, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά από όλο τον κόσμο. Εκείνες τις εποχές, οι εικόνες που αντίκριζε περιελάμβαναν παιδιά στους δρόμους να τρέχουν ξυπόλητα, ανθρώπους να ψαρεύουν στην περιοχή του Κάστρου, μικρούς και μεγάλους να απολαμβάνουν τη ζωή δίπλα στη θάλασσα και όλα τα οφέλη που είχε να τους προσφέρει. Εικόνες που, όπως λέει χαρακτηριστικά, δεν υπάρχουν πια.

Οι σπουδές και τα πρώτα βήματα

Γνήσια Μυκονιάτισα, η Πανωραία Γαλατά, έζησε την παιδική της ηλικία στο νησί. Κάποια στιγμή έφυγε για σπουδές, αλλά πάντα επέστρεφε στον τόπο της, τον οποίο δεν αποχωρίστηκε ποτέ. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Μύκονο. Έμεινα στο νησί μέχρι τα 18 μου, όταν τελείωσα το σχολείο. Τότε, έφυγα για να σπουδάσω στην Αθήνα. Στόχος μου ήταν να περάσω στη Γυμναστική Ακαδημία. Μικρή με έλεγαν “λάστιχο” και επειδή ήμουν αρκετά καλή, αποφάσισα να ακολουθήσω αυτό τον δρόμο. Κατάφερα να περάσω στη σχολή, αλλά σύντομα την παράτησα, πριν καλά καλά ξεκινήσω. Αυτή η απόφαση ήρθε αρκετά άμεσα, μόλις αντίκρισα τη σχολή φωτογραφίας στον ΑΚΤΟ. Λέω “Εδώ είμαι!”. Χωρίς να ξέρω τι θα αντιμετωπίσω και χωρίς να έχω γνώσεις του αντικειμένου, γράφτηκα στον ΑΚΤΟ για να μάθω φωτογραφία», εξηγεί η Πανωραία Γαλατά στο Mykonos Post.

Εκεί, φοίτησε για δύο χρόνια, ενώ στη συνέχεια γράφτηκε στη Σχολή Κινηματογράφου Λ. Σταυράκου. «Αποφάσισα γραφτώ στη Σχολή Σταυράκου, διότι με εξίταρε η σκηνοθεσία. Έμαθα σημαντικά πράγματα που με βοήθησαν, φυσικά και στη φωτογραφία. Αργότερα, έμεινα και στο Λονδίνο για ένα χρόνο, όπου παρακολούθησα σεμινάρια, όπως αυτό της έγχρωμης φωτογραφίας», προσθέτει.

Στα έργα της σήμερα, ωστόσο, παρατηρούμε πως κυριαρχεί το ασπρόμαυρο στοιχείο. Πότε έγινε αυτή η εναλλαγή από το έγχρωμο στο ασπρόμαυρο; «Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν μου πήγαινε η έγχρωμη φωτογραφία. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, αποφάσισα να αφοσιωθώ στην ασπρόμαυρη φωτογραφία. Η αγάπη για το ασπρόμαυρο ήρθε σιγά σιγά.. Ήθελα να μάθω κάτι διαφορετικό και αυτό το διαφορετικό μου άρεσε πολύ», υποστηρίζει στο Mykonos Post.

“Η ζωή μου ήταν πάντα ένα “πήγαινε-έλα”. Πάντα με μία βαλίτσα στο χέρι”

Η πρώτη της μηχανή και η σχέση με τον καλλιτεχνικό κόσμο

Με τόσες σπουδές στον καλλιτεχνικό τομέα, αναρωτιέμαι πως προέκυψε αυτή η επιθυμία. Ειδικά όσον αφορά το κομμάτι της φωτογραφίας, πότε ανακάλυψε το ταλέντο αλλά και το πάθος της για τον φακό; «Με τη φωτογραφία δεν ασχολούμουν από μικρή. Η ιστορία, όμως, που ξεκίνησαν όλα, είναι όμορφη. Εδώ και εξήντα χρόνια, έχουμε μια οικογενειακή επιχείρηση στη Χώρα της Μυκόνου, στη Μητρόπολη. Πρόκειται για την ταβέρνα «Κώστας». Ανήκε στον πατέρα και τη μητέρα μου και τώρα την τρέχουμε εμείς, η δεύτερη γενιά. Εκεί, όταν ήμουν στο Λύκειο, είχαν ξεχάσει κάτι τουρίστες μια φωτογραφική μηχανή Kodak, την οποία σκεφτείτε την έχω ακόμη. Την πήρα, έβαλα ένα έγχρωμο φιλμ και άρχισα να φωτογραφίζω. Σιγά σιγά, η ενασχόληση με τη φωτογραφία άρχισε να μου αρέσει. Ήταν πολυτέλεια το να έχεις μηχανή εκείνα τα χρόνια. Αμέσως ξεχύθηκα στο νησί και άρχισα να φωτογραφίζω τοπία, ανθρώπους, τα πάντα», περιγράφει η Πανωραία Γαλατά.

Της τονίζω πόσο όμορφα ακούγεται η ιστορίας της. Μια ιστορία που θυμίζει σκηνή από ταινία. Εξάλλου, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μαθαίνεις από πρώτο χέρι πώς «ξυπνά» σε έναν άνθρωπο η θέληση να ασχοληθεί με αυτό που αγαπά. Παρόλα αυτά, η ίδια δεν περιορίστηκε μόνο στο κομμάτι της φωτογραφίας. Την ενδιέφερε από μικρή ό,τι είχε να κάνει με τις τέχνες. «Στο Γυμνάσιο μάθαινα ποίηση. Μου άρεσε να διαβάζω εξωσχολικά βιβλία. Μεγαλώνοντας, έκανα πολλά σεμινάρια, ακόμη και φιλοσοφίας. Μέχρι σήμερα έχω εκδόσει δύο φωτογραφικά βιβλία, το ένα με πορτρέτα ανθρώπων από τη Μύκονο, έχω κάνεις τρεις ταινίες μικρού μήκους, που έχουν πάει σε φεστιβάλ, ενώ έχω δημιουργήσει και τα δικά μου ποιήματα. Και επειδή αγαπούσα πολύ τη μουσική και το τραγούδι, ειδικά το ρεμπέτικο, μικρότερη έκανα μέχρι και μαθήματα φωνητικής. Όπως καταλαβαίνετε, είμαι ασταμάτητη», τονίζει στο Mykonos Post.

“Η Μύκονος με έπλασε σαν χαρακτήρα και μου έδωσε το έναυσμα να ξεκινήσω τις καλές τέχνες. Όλα πήραν την πορεία τους όπως έπρεπε να την πάρουν”

Η επερχόμενη έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων της ΚΔΕΠΠΑΜ, θα πραγματοποιηθεί στη Δημοτική Πινακοθήκη μια φωτογραφική έκθεση της Πανωραίας Γαλατά, με τα εγκαίνια να έχουν προγραμματιστεί για τις 12 Ιουνίου. «Στην έκθεση θα δείτε πολλές ασπρόμαυρες φωτογραφίες μου. Με ενδιαφέρει ό,τι έχει να κάνει με το ανθρώπινο στοιχείο μέσα σε μια φωτογραφία ή την υποψία του ανθρώπινου στοιχείου. Οι εικόνες μου ξεκινούν από τη Μύκονο και φτάνουν μέχρι πόλεις της Ευρώπης αλλά και πιο μακρινές. Θα δείτε φωτογραφίες από ταξίδια που έχω κάνει στη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία, το Μαρόκο, αλλά και το Σαν Φρανσίσκο της Αμερικής. Η ζωή μου ήταν πάντα ένα “πήγαινε-έλα”. Πάντα με μία βαλίτσα στο χέρι. Ωστόσο, οφείλω να παραδεχτώ πως η Μύκονος ήταν η πρώτη μου πηγή έμπνευσης», εξηγεί στο Mykonos Post, ενώ προσθέτει πως «Το θέμα της Ουκρανίας με βρήκε εδώ. Οπότε σκηνοθέτησα και μία φωτογραφία σε ένα χωράφι της Μυκόνου, με μία γυναίκα που κρατάει ένα μωρό και τρέχει. Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι αφιερωμένη στην Ουκρανία και θα τη δείτε στην έκθεση σε μεγάλο μέγεθος».

Αυτό που έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η έκθεση δεν θα περιλαμβάνει μόνο φωτογραφίες. «Η έκθεση δεν θα είναι μόνο φωτογραφική. Μία βραδιά θα είναι αφιερωμένη στην ποίησή μου. Θα διαβαστούν ποιήματά μου μέσα στο πλήθος. Αυτό θα γίνει στις 19 Ιουνίου, μία μέρα πριν ολοκληρωθεί η έκθεση. Παράλληλα, έχω και μια μικρή ορχήστρα, με την οποία θα τραγουδήσω κάποια ρεμπέτικα τραγούδια», τονίζει στο Mykonos Post.

Για όλους όσοι θα βρίσκονται αυτές τις μέρες στο νησί, η επίσκεψη στην έκθεση της Πανωραίας Γαλατά σίγουρα έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Άραγε, είναι η πρώτη της έκθεση στη Μύκονο; «Έχω πάρει μέρος σε αρκετές εκθέσεις στο νησί, κυρίως όμως μέχρι το 2000. Το 2001 άνοιξα μια φωτογραφική γκαλερί στη Μύκονο, η οποία έμεινε ανοιχτή για περίπου είκοσι χρόνια. Οπότε, είχα συγκεντρώσει όλη τη δουλειά μου εκεί και είχα αφήσει τις εκθέσεις», λέει με ειλικρίνεια.

“Για όλους τους Μυκονιάτες της ηλικίας μου, οι δεκαετίες του ’60 και του ’70 ήταν τα καλύτερα μας χρόνια”

«Η Μύκονος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δουλειά μου»

Μέσα σε όλα όσα έχω ακούσει από την Πανωραία Γαλατά, αντιλαμβάνομαι πως η Μύκονος έπαιξε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην πορεία της ζωής της, αλλά και στην επαγγελματική της σταδιοδρομία. «Η Μύκονος με έπλασε σαν χαρακτήρα και μου έδωσε το έναυσμα να ξεκινήσω τις καλές τέχνες. Όλα πήραν την πορεία τους όπως έπρεπε να την πάρουν. Δεν μετανιώνω για τίποτα. Ήταν πλούσια η καλλιτεχνική μου πορεία. Έκανα ακριβώς αυτά που ήθελα. Η Μύκονος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δουλειά μου», τονίζει στο Mykonos Post.

Μέσα σε όλες αυτές τις όμορφες και δημιουργικές στιγμές που έχει ζήσει στο νησί των Ανέμων, ποιές είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις που έχει; «Τα παιδικά μου χρόνια», απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη. «Νομίζω ότι όσοι μεγαλώσαμε εδώ, κρατάμε αυτές τις στιγμές μέσα μας. Ήμασταν ελεύθεροι, ευτυχείς και “ωραίοι” γιατί όλη μέρα μπορούσαμε να είμαστε στη θάλασσα. Να μας μαζεύει η γιαγιά στο σπίτι και να μας κάνει πατάτες τηγανητές. Να ψαρεύουμε στο Κάστρο τα ψαράκια μας. Οι γονείς μας δούλευαν σκληρά στην ταβέρνα, αλλά εμείς τότε ήμασταν πιτσιρίκια. Αυτή η ελευθερία, το να τρέχουμε ξυπόλητοι παντού και να παίζουμε μέσα στη θάλασσα, μας ξετρέλενε. Σας τα λέω και ανατριχιάζω. Για όλους τους Μυκονιάτες της ηλικίας μου, οι δεκαετίες του ’60 και του ’70 ήταν τα καλύτερα μας χρόνια».