Πανωραία Γαλατά: «Στο μέλλον, θέλω να αποκτήσω τη δική μου γκαλερί στη Μύκονο»

Η Πανωραία Γαλατά, παρά το νεαρό της ηλικίας της, μας εξέπληξε με τον επαγγελματισμό και την ωριμότητά της. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μύκονο, ένα μέρος που πολλοί καλλιτέχνες έχουν αποτυπώσει στα έργα τους και άλλοι τόσοι έχουν επισκεφτεί για να εμπνευστούν και να δημιουργήσουν, με φόντο τα λευκά κυκλαδίτικα σπίτια, το γαλάζιο της θάλασσας και το άγριο τοπίο της. Η Πανωραία, ωστόσο, εμπνέεται από απλά πράγματα της καθημερινότητας, αλλά κυρίως από τις ανθρώπινες φιγούρες. Δίνει έμφαση στη γυναίκα και κυρίως στη γυναικεία φιγούρα, ενώ τα έργα της αποπνέουν μια μοναδικότητα και μία σαγηνευτική θηλυκότητα. Μάλιστα, σήμερα ξεκινά και η ατομική της έκθεση στη Μύκονο, με τίτλο «Αλκυονίδες», η οποία θα ολοκληρωθεί στις 10 Ιουλίου.

Ποια είναι η σχέση σου με τη Μύκονο;

Έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στη Μύκονο. Τα τελευταία δύο χρόνια πηγαινοέρχομαι μεταξύ Μυκόνου και Αθήνας. Περνάω τον χειμώνα στην πρωτεύουσα, ενώ τα καλοκαίρια βρίσκομαι στο νησί. Ένα από τα αγαπημένα μου μέρη εκεί είναι η Μικρή Βενετία. Λίγο πιο δίπλα, κοντά στους Μύλους, υπάρχουν κάτι σκαλάκια, όπου πηγαίναμε συνέχεια με τους φίλους μου, βλέπαμε το ηλιοβασίλεμα και συζητούσαμε. Αυτές οι στιγμές είναι από τις πιο όμορφες αναμνήσεις που έχω.

Η Μύκονος έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για εσένα;

Η αλήθεια είναι πως στο κομμάτι της τέχνης, η Μύκονος δεν με έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως επειδή εμπνέομαι από εντελώς διαφορετικά πράγματα. Βέβαια, επειδή στην τέχνη μπορεί να επηρεαστούμε από το παραμικρό, δεν αποκλείω το γεγονός να βρεθεί μελλοντικά κάτι που θα μου τραβήξει το ενδιαφέρον στο νησί -αν και δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με τα τοπία.

“Μπορεί να ακούγεται κάπως κοινότυπο, αλλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ζωγραφίζω. Δεν με θυμάμαι αλλιώς”

Με ποια αφορμή ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη ζωγραφική;

Αγαπώ πολύ τη ζωγραφική. Μπορεί να ακούγεται κάπως κοινότυπο, αλλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ζωγραφίζω. Δεν με θυμάμαι αλλιώς. Ζωγράφιζα από πολύ μικρή με ξυλομπογιές ή με μαρκαδόρους, όπως όλα τα παιδιά. Μάλιστα, η θεία μου, που έχουμε και το ίδιο ακριβώς όνομα, η Πανωραία Γαλατά, είχε μερικά χαρτάκια «post it», τα οποία μου άρεσε να τα ζωγραφίζω και έπειτα εκείνη τα έβαζε σε καδράκια και τα κρεμούσε. Στη συνέχεια ασχολήθηκα με το μολύβι και το κάρβουνο, που είχα κολλήσει για πολλά χρόνια, φτιάχνοντας κατά βάση γυναικεία πορτρέτα.

Ασχολείσαι επίσης και με την ποίηση, σωστά;

Πράγματι, έχω μια μεγάλη αγάπη για την ποίηση. Έγραφα από μικρή και με τη θεία μου, είχαμε φτιάξει ένα βιβλίο με ποιήματα, ζωγραφιές και κάποιες ιστορίες. Αυτό συνέβη όταν ήμουν περίπου δέκα ετών. Ωστόσο, κάποια στιγμή σταμάτησα να γράφω ποιήματα, ενώ πέρσι ξεκίνησα πάλι να γράφω, αυτή τη φορά στα αγγλικά. Μάλιστα, έχω εκδόσει ένα δικό μου βιβλίο, με τίτλο «Under The Stars» και φέτος άλλο ένα, που λέγεται «All At Sea», το οποίο θα παρουσιάσω στην έκθεσή μου. Και τα δύο βιβλία έχουν αγγλικά ποιήματα που έχω γράψει εγώ.

Πιστεύεις πως η ζωγραφική και η ποίηση συνδυάζονται;

Υπάρχει σίγουρα μία σύνδεση ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Η αλήθεια είναι πως εμπνέομαι από τα ίδια πράγματα, είτε από έναν άνρθωπο, είτε από μία προσωπική μου εμπειρία και αυτά ακριβώς αποτυπώνω στη δουλειά μου. Είτε στα έργα μου, είτε στα ποιήματά μου. Είναι ο τρόπος μου να εκφράζομαι. Όλες μου οι δημιουργίες έχουν τη δική τους ιστορία.

Στα έργα σου βλέπουμε έντονα τη γυναικεία φιγούρα. Είναι ένα θέμα που σε εμπνέει;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω πώς ξεκίνησε όλο αυτό με τις γυναικείες φιγούρες. Πιο μικρή, όταν χρησιμοποιούσα το κάρβουνο και το μολύβι έκανα γυναικεία πορτρέτα, ενώ στη συνέχεια που ασχολήθηκα με τα ακρυλικά έκανα και ορισμένα τοπία. Όταν όμως έπιασα τις λαδομπογιές, που είναι μέχρι σήμερα το αγαπημένο μου υλικό να δουλεύω, ξεκίνησα να φτιάχνω σώματα γυναικών, κάτι που λάτρεψα. Μου ταίριαξε.

“Όταν βάζω τις τελευταίες πινελιές σε ένα πίνακα, τον βλέπω και λέω μέσα μου «Εγώ το έκανα αυτό;». Είναι υπέροχο αυτό το συναίσθημα, δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο”

Υπάρχει κάποιο από τα έργα σου, το οποίο σε παίδεψε μέχρι να το ολοκληρώσεις;

Σίγουρα, το έχω πάθει πάρα πολλές φορές. Έχει τύχει να ξεκινήσω ένα έργο, να μη μου αρέσει, να το καλύπτω από πάνω και πάλι να μη μου αρέσει. Μου συμβαίνει πολύ συχνά. Κάποιες φορές, μάλιστα, με στενοχωρεί και αναρωτιέμαι «Γιατί δε μου βγαίνει;».

Τι σημαίνει για εσένα τέχνη;

Δύσκολη ερώτηση. Βασικά, τα πάντα. Με κάνει να ξεχνάω, με κάνει να νιώθω. Όταν βάζω τις τελευταίες πινελιές σε ένα πίνακα, τον βλέπω και λέω μέσα μου «Εγώ το έκανα αυτό;». Είναι υπέροχο αυτό το συναίσθημα, δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο.

Αν δεν ζωγράφιζες, τι άλλο πιστεύεις πως θα σου άρεσε να κάνεις;

Θα μου άρεσε να ασχοληθώ με την κινηματογράφιση ή το video editing. Αφήνω ανοιχτό το ενδεχόμενο να ασχοληθώ με αυτό στο μέλλον.

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με τρεις λέξεις; Αλλά πώς θα περιέγραφες και τα έργα σου με τρεις λέξεις;

Επίσης δύσκολη ερώτηση, αλλά θα έλεγα πως είμαι επίμονη, δημιουργική και στοχαστική. Τα έργα μου από την άλλη, είναι συνειρμικά, αυθεντικά και ανθρωποκεντρικά.

“Είμαι σαν σφουγγάρι: ό,τι βλέπω το απορροφώ και προσπαθώ να γίνομαι συνέχεια καλύτερη”

Το νεαρό της ηλικίας σου θεωρείς πως λειτουργεί ως πλεονέκτημα για τη δουλειά σου ή το αντίθετο;

Πιστεύω ότι επειδή είμαι ακόμα μικρή, έχω πολλά πράγματα να μάθω. Αλλά είμαι σαν σφουγγάρι: ό,τι βλέπω το απορροφώ και προσπαθώ να γίνομαι συνέχεια καλύτερη. Παρατηρώ, πάντως, μια μεγάλη διαφορά στα έργα μου. Σε σχέση με έναν χρόνο πριν, θεωρώ πως έχω εξελιχθεί σε μεγάλο βαθμό.

Σήμερα είναι και τα εγκαίνια της ατομικής σου έκθεσης στη Μύκονο. Τι πρόκειται να δούμε εκεί;

Πολύ σωστά. Αρχικά, η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Ιουλίου στην Αίθουσα Συριώτη στα Ματογιάννια και φέρει τον τίτλο «Αλκυονίδες» -ένα όνομα που επέλεξα, καθώς έχω πολλές γυναικείες φιγούρες και πορτρέτα, ενώ θα υπάρχουν και μερικά έργα μου με τοπία. Θα δείτε έργα σε χαρτί με νερομπογιά (μία τεχνική που δουλεύω τον τελευταίο καιρό), λαδομπογιές, ακρυλικά. Επίσης, σήμερα που είναι τα εγκαίνια, θα παρουσιάσω το νέο μου βιβλίο. Ανυπομονώ! Αυτή είναι η δεύτερη ατομική έκθεση που πραγματοποιώ στη Μύκονο. Είχα κάνει και πέρσι μία, που λεγόταν «Οι Μούσες της Μυκόνου». Εκτός Μυκόνου, έχω πάρει μέρος σε τρεις εκθέσεις στην Αθήνα.

Ποιο είναι το πιο τρελό σου όνειρο;

Στο μακρινό μέλλον, αυτό που θέλω πιο πολύ, είναι να αποκτήσω τη δική μου γκαλερί στη Μύκονο. Να έχω, δηλαδή, ένα δικό μου χώρο, ένα χώρο να δημιουργώ και να δείχνω τη δουλειά μου στον κόσμο, να συζητάμε και να αναλύουμε περί τέχνης.

Μπορείτε να δείτε μερικά από τα έργα της Πανωραίας στον λογαριασμό της στο Instagram εδώ.