Η γαστρονομική οπτική της Μυκόνου

Celebrities, πολυτελή ξενοδοχεία, δημοφιλή party. Πράγματι ένα μεγάλο μέρος της δημοφιλίας της Μυκόνου, οφείλεται σε όλα τα παραπάνω. Δεν είναι όμως μόνο αυτό, καθώς για να φτάσει να αποκτήσει τη φήμη του διεθνούς προορισμού, έχει θεμέλια ισχυρά, με ιστορία και πολιτισμό. Έχει ανθρώπους φιλόξενους, δημιουργικούς και πάνω απ` όλα ανοιχτούς στις προκλήσεις και τα ρίσκα. Πολλές φορές, όταν η συζήτηση πάει προς τα εκεί, ακούμε να αναφέρονται στην «άλλη Μύκονο»! Εμείς θα επιλέξουμε να μιλήσουμε για την Μύκονο όπως είναι. Και αυτή η Μύκονος που όλοι γνωρίζουμε εμπεριέχει τα πάντα. Ακόμα και όταν το πεδίο συζήτησης είναι η γαστρονομία. Και ιδου οι αποδείξεις:

Η λούζα και το μπούμπουλο

Η λούζα, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παραδοσιακό αλλαντικό το οποίο φτιάχνεται από χοιρινό και σε διάφορες παραλλαγές. Παρασκευάζεται από τμήματα φιλέτου του χοιρινού, το οποίο παραμένει στο αλάτι για μία μέρα, και αρωματίζεται με θρούμπι και ρίγανη. Διαφορετικά, θα το ακούσετε και ως «μπούμπουλο» ή «μικρή λούζα». Αυτό σημαίνει ότι για την παρασκευή του, έχει χρησιμοποιηθεί το ψαρονέφρι. Τρώγεται κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες είτε σκέτο, είτε συνοδεύοντας γαλακτοκομικά και ομελέτες. Τα λουκάνικα της Μυκόνου, είναι επίσης πολύ γνωστά και ετοιμάζονται με χοιρινό κρέας χωρίς λίπη, αρωματισμένο με πιπέρια και ρίγανη.

Από τυριά, Κοπανιστή, Τυροβολιά και Ξινότυρο

Έχετε ακούσει ποτέ κάτι για την Κοπανιστή; Πρόκειται για το πιο διάσημο τυρί του νησιού, το οποίο παρασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα και στη διαδικασία για την πήξη του, συμβάλλει η φυσική πητιά. Είναι πικάντικο τυρί, και προκειμένου να είναι έτοιμο για να καταναλωθεί, η Κοπανιστή, χρειάζεται να παραμείνει για αρκετό καιρό, ώστε να παλαιώσει. Η Τυροβολια, χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό στις πίτες, όπως είναι η μελόπιτα και η κρεμμυδόπιτα, καθώς είναι μαλακό τυρί και πολύ εύκολα ομογενοποιείται στο μείγμα της γέμισης. Στη διαδικασία της τυροκόμησης, η τυροβολιά, παράγεται στα πρώτα στάδια της επεξεργασίας, πολύ νωρίτερα από την κοπανιστή. Ένα τυρί που είναι ιδανικό για χρήση στα ζυμαρικά και με κόκκινες σάλτσες, είναι το ξινότυρο, το οποίο είναι πιο σκληρό, αφού έχει παραμείνει και περισσότερο χρόνο στον ήλιο.

Το πιάτο του καλοκαιριού

Και τι θα ήταν η επίσκεψη στη Μύκονο, αν δεν δοκιμάζατε τα περίφημα κρίθινα παξιμάδια. Οι διπυρήτες, όπως είναι γνωστά τα παξιμάδια αυτά, αντέχουν πολύ στο χρόνο, και συνοδεύουν ιδανικά την κοπανιστή. Ένα πιάτο με ελάχιστα βρεγμένο παξιμάδι, τριμμένη ντομάτα, κοπανιστή, ελαιόλαδο, αλάτι κάπαρη και ρίγανη, θα μπορούσε να θεωρηθεί ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό πιάτο του ελληνικού καλοκαιριού.

Το πρωτοφούρνι, αποτελεί ένα ψωμί που μποορύμε να το συσχετίσουμε με την γνωστή σε όλους μας λαγάνα, ενώ η κουβαρωτή, είναι ένα βαρύ ζυμωτό ψωμί με βασικό συστατικό το αλεύρι από κριθάρι.

Η γλύκα του νησιού

Μπορεί να μιλάμε τόση ώρα για τα αλμυρά, ωστόσο το νησί, έχει μεγάλη παράδοση και στα γλυκά. Τα μυκονιάτικα αμυγδαλωτά, παρομοιάζουν με τους κουραμπιέδες και ετοιμάζονται με αλεύρι αμυγδάλου, αυγά, ζάχαρη, και άρωμα πικραμύγδαλου. Το χαρακτηριστικό τους είναι ότι γίνονται τραγανά και ταυτόχρονα ζουμερά εσωτερικά. Τα λεγόμενα και ραφιόλια, φτιάχνονται με μέλι, άρωμα πορτοκαλιού και κανέλα, και κάνουν ιδανικές γευστικές ισορροπίες με τα διάφορα τυριά, όπως η τυροβολιά.