Ευαγγελία Συριανού: Η ψυχή του θρυλικού Pierro’s σε μια κατάθεση ψυχής στο Mykonos Post

Το Pierro’s άνοιξε το 1972 στην πλατεία της Αγίας Κυριακής στα Ματογιάννια. Ένα μαγαζί που εν τέλει κατέληξε να γίνει θρύλος και ας μην το περίμενε κανείς, με μουσικές από το Μπρόντγουεϊ, αλλά και κανένα ζεϊμπέκικο, όταν το ‘σήκωνε’ η ατμόσφαιρα και το κέφι, όμως κυρίως το Μπρόντγουεϊ που λάτρευε και ο ένας από τους δυο δημιουργούς του, ο ζωγράφος Pierro Aversa, από τον οποίο πήρε και το όνομά του. Συνοδοιπόρος σε αυτό το εγχείρημα, ο Ανδρέας Κουτσούκος ένας ντόπιος ψαράς, που δεν φανταζόταν ούτε στα πιο τρελά του όνειρα πως το συγκεκριμένο μαγαζί θα γινόταν στέκι εφοπλιστών και διάσημων jet setters από όλο τον κόσμο και θα αποκτούσε φήμη για τα απίστευτα πάρτι του.

Η Βαγγελιώ, χορεύοντας χασάπικο με τον Δημήτρη Κουτσούκο- Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

Τίποτα, όμως, δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς τη Βαγγελιώ. Ο λόγος για την Ευαγγελία Συριανού, την ψυχή του Pierro’s, την ψυχή των πάρτι και τον άνθρωπο που δεν ήταν απλά μια σερβιτόρα του μαγαζιού, αλλά μια εμβληματική μορφή του Pierro’s που έπαιξε κι εκείνη μεγάλο ρόλο στην επιτυχία του. Ακούγοντας τα λόγια της, καταλαβαίνω αμέσως πως η Μύκονος που έζησε εκείνη δεν έχει καμία σχέση με το παρόν. Τουλάχιστον με το παρόν, που βλέπουν τα δικά της μάτια. Τα προσωπικά της βιώματα, αλλά και οι ξέφρενες νύχτες στο Pierro’s, ζωντανεύουν μέσα από ιστορίες που διηγείται στο Mykonos Post. Ιστορίες που αποπνέουν έναν αέρα 80’s, που ειχαν εκείνη ακριβώς τη χρυσόσκονη και την αίγλη μιας άλλης εποχής, με μπόλικη τρέλα, ανεμελιά και απλότητα.

Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

“Κάναμε όλοι παρέα και εγώ τους ήξερα όλους από τα παιδικά μου χρόνια. Ο Ζάχος Χατζηφωτίου μάλιστα με έχει βαφτίσει. Ήταν άνθρωποι- άρχοντες και έφεραν τον τουρισμό στη Μύκονο”

Το Pierro’s το μαγαζί στο οποίο εργαζόταν η Βαγγελιώ, ήταν κλασικό στέκι διάσημων και μη. Εκεί, στην πλατεία της Αγίας Κυριακής, διασκέδασαν ονόματα από διάφορους χώρους, όπως της μόδας, της δημοσιογραφίας, της υποκριτικής, του επιχειρήν, αλλά κυρίως εφοπλιστές. “Όλοι, όμως, γίνονταν μια παρέα. Δεν υπήρχαν διακρίσεις σε πλούσιους, λιγότερο πλούσιους ή φτωχούς. Όλοι ήταν προσιτοί και γίνονταν ένα με τους σερβιτόρους”, λέει χαρακτηριστικά η Βαγγελιώ, η οποία μίλησε για τη χρυσή εποχή του Pierro’s, τις αναμνήσεις της από τα ξέφρενα πάρτι, αλλά και όλα όσα την ενοχλούν με τις αλλαγές που έχει υποστεί το νησί της τα τελευταία χρόνια.

Πώς βρεθήκατε να δουλεύετε στο Pierro’s;

Δούλευα εκεί 28 χρόνια σαν σερβιτόρα, αλλά ήμουν πολλά ακόμη. Ήμουν barwoman, διευθύντρια, έκανα σόου, ήμουν ηλεκτρολόγος. Ήμουν τα πάντα. Αν δεν χόρευες τότε στο μαγαζί, δεν μάζευες κόσμο. Παλιότερα δούλευα σε άλλο μαγαζί της Μυκόνου που ήταν ντισκοτέκ. Και εκεί χόρευα φυσικά. Αυτά ήταν μαγαζιά τότε, αξιοπρεπή και ωραία. Δεν υπήρχαν πολλά και εφόσον δούλευα και σε άλλο πριν, κάπως έτσι βρέθηκα και στο Pierro’s.

Η Βαγγελιώ- Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

Η Βαγγελιώ σε κάποιο πάρτι του Pierro's- Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

“Η Linda Evans με τη Joan Collins, ήρθαν στο Pierro’s και γίναμε όλοι μαζί μια ομάδα. Διασκεδάζαμε, χορεύαμε και όλα ήταν στην τρίχα.Τώρα τα κάνουμε όλα χάλια, δυστυχώς

Έχετε ζήσει το Pierro’s την χρυσή του εποχή. Συνεπώς, οι αναμνήσεις από εκείνα τα χρόνια είναι πολλές και έντονες.

Το Pierro’s μάζευε όλη τη high society και κυρίως ξένους, από όλο τον κόσμο. Έλληνες είχαμε μόνο τους εφοπλιστές. Καρέλας, Γουλανδρήδες, Χατζηφωτίου, Βαρδινογιάννης, Ωνάσης, Χανδρής, Δρακοπουλαίοι και πολλοί ακόμη. Ήταν άνθρωποι πλούσιοι από τα γεννοφάσκια τους, καλός κόσμος, άνθρωποι με κύρος και αξιοπρεπέστατοι, όχι νεόπλουτοι. Η ευγένεια ήταν ευγένεια, δεν έβλεπαν τον σερβιτόρο ή τη σερβιτόρα λες και είναι κάτι κατώτερο. Δεν έλεγε ο Ωνάσης στη Χριστίνα «Μην κάνεις παρέα με αυτούς, είναι φτωχαδάκια». Κάναμε όλοι παρέα και εγώ τους ήξερα όλους από τα παιδικά μου χρόνια. Ο Ζάχος Χατζηφωτίου μάλιστα με έχει βαφτίσει. Ήταν άνθρωποι- άρχοντες και έφεραν τον τουρισμό στη Μύκονο. Η Σοράγια, η πριγκίπισα της Περσίας με είχε σαν αδερφή της, την ήξερα από παιδί. Πλούσιοι και φτωχοί, ήμασταν ένα τότε. Συμμετείχαν στα πάρτι, χορεύανε, ανεβαίναμε στο μπαρ και κάναμε σόου όλοι μαζί και μας αγαπούσαν σαν παιδιά τους.

Η θρυλική Margot του Pierro's

Όταν είχε έρθει η Linda Evans με τη Joan Collins έγινε ο χαμός. Ήρθαν στο Pierro’s, γίναμε όλοι μια ομάδα, διασκεδάζαμε, χορεύαμε, βγαίναμε όλοι μαζί παρέα και όλα ήταν στην τρίχα.Τώρα τα κάνουμε όλα χάλια δυστυχώς. Οι Έλληνες δεν σέβονται τον τόπο, τρώνε και πετάνε τα σκουπίδια κάτω. Οι άνθρωποι που έρχονταν εδώ παλιά, ήταν αριστοκράτες από την ψυχή, από το σπίτι τους. Πάρα πολλοί επώνυμοι είχαν περάσει από εδώ. Στην εποχή τη δική μου, εκείνη τη χρυσή εποχή που υπήρχε και το Pierro’s, περπατούσες στο δρόμο ξυπόλητος και ούτε γυαλιά πατούσες, ούτε τα πόδια σου γίνονταν μαύρα από τη βρωμιά.

Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

Ποιές είναι οι διαφορές που εντοπίζετε σήμερα, σε σύκγριση με εκείνη την εποχή;

Δεν υπήρχε αυτή η ‘ξετσιπωσιά’ που υπάρχει τώρα. Προχωρούσες στο νησί και μοσχοβολούσε αρώματα, τώρα μυρίζει άσχημα. Πλέον, οι άνθρωποι ενδιαφέρονται μόνο για να βγάλουν χρήματα.Το νησί μας καταστράφηκε. Δεν υπάρχουν πια οι άνθρωποι που μας έδωσαν λεφτά, ούτε όμοιοί τους. Δεν σέβεται κανείς τίποτα. Δεν σέβονται το νησί. Δεν είναι δυνατόν να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Οι πρόγονοί μας, άφησαν πίσω τους μια δυναστεία, που ήταν η Μύκονος και τώρα έχει γίνει ένα χάλι. Και φταίμε όλοι. Όσον αφορά τα σημερινά μαγαζιά, δεν έχουν καμία σχέση με τότε. Τότε υπήρχαν μετρημένα 10-12 μαγαζιά. Τώρα όπου και να μπεις δίνουν άδειες και ανοίγουν μπαράκια, χωρίς να πληρούν τις προδιαγραφές. Εκεί καταντήσαμε.

Η Βαγγελιώ μαζί με τον Billy Bο- Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

“Στην εποχή τη δική μου, εκείνη τη χρυσή εποχή που υπήρχε και το Pierro’s, περπατούσες στο δρόμο ξυπόλητος και ούτε γυαλιά πατούσες, ούτε τα πόδια σου γίνονταν μαύρα από τη βρωμιά”

Οι απίστευτες ιστορίες της Βαγγελιώς από το Pierro’s σε πρώτο ενικό!

Το χαστούκι στον Valentino

Υπήρξε ένα περιστατικό που είχα χαστουκίσει τον Valentino, το σχεδιαστή. Ήταν εκεί, στο Pierro’s. Είχε κάνει κάτι που με ενόχλησε και του έριξα μερικά χαστούκια. Μετά όμως γίναμε πρώτοι φίλοι.

Τα πάρτι με τους τρανσέξουαλ και οι μεταμφιέσεις στη μπάρα

Κάναμε πάρτι και είχαμε τα παιδιά από την Αμερική, τους τρανσέξουαλ που ήταν άντρες και ντύνονταν νύφες. Παίρναμε τα γαϊδουράκια με τα λουλούδια και κάναμε γύρω-γύρω βόλτα στη Μύκονο. Ποιος τα κάνει αυτά τώρα;

Η Βαγγελιώ με τον Carlos- Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

Επίσης, με τον συγχωρεμένο τον Carlos κάναμε φοβερά σόου. Ήταν Πουερτορικανός χορευτής, με τον οποίο φοράγαμε στολές και μεταμφιεζόμασταν στο μαγαζί και κάναμε κάτι τύπου καμπαρέ. Μια φορά είχαμε ντυθεί Tina Turner και Lisa Minelli. Γινόταν της…να μην πω. Πάνω στο μπαρ πέφτανε ποτήρια, κάναμε σπαγκάτα και υπήρχε κοσμοσυρροή από κάτω. Ο κακός χαμός.

Ο Δημήτρης Καρέλας και ο Carlos- Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

Τα βεγγαλικά και η νύχτα στο πατάρι του Pierro’s

Ήταν Μεγάλη Παρασκευή και ήμουν στην εκκλησία, την Αγία Κυριακή που είναι απέναντι από το Pierro’s και είχα ένα αεροβόλο, που έριχνε τα βεγγαλικά και την ώρα που περνούσε ο επιτάφιος, καθόντουσαν θυμάμαι εκείνη την ώρα έξω από το Pierro’s καμιά 10αριά άτομα, ανάμεσά τους και ο Κουτσούκος που ήταν το αφεντικό. Εκείνη τη στιγμή, τραβάω μια με το βεγγαλικό και γέμισε καπνούς όλη η περιοχή και φωνάζανε όλοι «Πήραμε φωτιά».

Ο Δημήτρης Καρέλας, μαζί με τον αδελφό του Ανδρέα στο Pierro's- Φωτογραφία από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου

Ήταν ο Δημήτρης ο Καρέλας και πολλοί επώνυμοι ακόμη και γελούσαν. Μετά ήρθε η αστυνομία να με πιάσει και πήδηξα πάνω στην τέντα, η οποία σκίστηκε, έπεσα κάτω και άρχισα να τρέχω. Η αστυνομία με έψαχνε και εγώ μπήκα στο πατάρι του Pierro’s από την πίσω πόρτα και έμεινα εκεί όλο το βράδυ. Βγήκα την άλλη μέρα το πρωί. Δεν μπορούσα ούτε να κατέβω να πάω στην τουαλέτα. Μόλις έκλεισαν με ειδοποίησαν αλλά και πάλι δεν μπορούσα να κατέβω. Οι αστυνομικοί ήταν απ’ έξω και με περίμεναν.

Ευχαριστούμε θερμά τον Δημήτρη Κουτσούκο για την παραχώρηση των φωτογραφιών από το αρχείο του.