
Φίλιππος Κοντιζάς: Ο Φιλιππής που λάτρεψαν όλοι και ένας κήπος που έγραψε τη δική του ιστορία
Στα χνάρια της μητέρας του, που ήταν ξακουστή για τα μοσχομυριστά μαγειρευτά της, γνώριζε όσο λίγοι τον χώρο της εστίασης. Όσο κι αν συνδέθηκε με τον λαμπερό κόσμο της διασκέδασης, το «καταφύγιό» του ήταν πάντα η Δήλος. Αυτός ήταν ο Φίλιππος Κοντιζάς, ή αλλιώς ο Φιλιππής της Μυκόνου.
-
04.05.2022 Γεωργία Περιμένη
Η ίδια η ιστορία έχει αποδείξει πως η Μύκονος ήταν πάντα ένα νησί- πόλος έλξης για σημαντικές προσωπικότητες της Ελλάδας αλλά και όλου του κόσμου. Η αξεπέραστη ομορφιά της, η επιβλητική Δήλος, οι μοναδικές ακρογιαλιές, τα σοκάκια που μοιάζουν σαν να «ξεπήδησαν» από κάποιο πίνακα ζωγραφικής, οι άνθρωποί της- άνθρωποι γλεντζέδες που δείχνουν έμπρακτα πως λατρεύουν τον τόπο τους, η φιλοξενία τους. Όλα αυτά τα στοιχεία συνετέλεσαν ώστε το νησί να συγκεντρώνει κοσμικούς από όλο τον κόσμο, σε στέκια που αργότερα έμειναν στην ιστορία.
Τα στέκια αυτά φυσικά δεν θα υπήρχαν, χωρίς τους ανθρώπους που τα εμπνεύστηκαν. Διάσημοι, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, πολιτικοί και πολλοί άλλοι αγάπησαν αυτούς τους ανθρώπους και τους ανέδειξαν σε ιστορικά πρόσωπα της Μυκόνου. Μια από αυτές τις προσωπικότητες, ήταν ο γνωστός σε όλους τους Μυκονιάτες «Φιλιππής». Ο Φίλιππος Κοντιζάς ήταν μια προσωπικότητα της Μυκόνου που έκανε πραγματικότητα τη φράση «Ένα όνομα- μια ιστορία». Συνδέθηκε με τον τουρισμό, την εστίαση, τη νυχτερινή διασκέδαση του νησιού, φιλοξένησε στο μαγαζί του κάποια από τα πιο ηχηρά ονόματα του παγκόσμιου καλλιτεχνικού και όχι μόνο στερεώματος και “έγραψε” το δικό του κεφάλαιο, στην ιστορία του νησιού.

Ποιος ήταν ο Φιλιππής της Μυκόνου
Ο Φίλιππος Κοντιζάς γεννήθηκε στη Μύκονο το 1950. Θα έλεγε κανείς πως το «μικρόβιο» της ενασχόλησης με τα τουριστικά υπήρξε μέσα στο DNA του, καθώς οι γονείς του ήταν πρωτεργάτες στην τουριστική ανάπτυξη του νησιού. Οι ίδιοι μάλιστα ήταν ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου «Philippi», το οποίο ήταν ξακουστό στη Μύκονο, προτού ο Φιλιππής ασχοληθεί με τον χώρο της εστίασης. Και αυτό γιατί η μητέρα του ήταν τόσο καλή μαγείρισσα, που οι μυρωδιές από την κουζίνα του ξενοδοχείου μάγευαν τους περαστικούς. Ο Φιλιππής βρισκόταν από παιδί «στα πόδια» της μητέρας του μέσα στην κουζίνα και εκείνη, ως γνήσια Μυκονιάτισσα, του μετέφερε τις γνώσεις της για όλες τις παραδοσιακές γεύσεις του νησιού.
Ο Φιλιππής αγαπούσε πολύ τον τόπο του, ενώ λάτρευε τη Δήλο. Ο ίδιος μεγάλωσε με το δηλιακό φως. Μην μπορώντας να αντισταθεί στην ομορφιά του, το αγάπησε για πάντα. Ο πατέρας του ήταν ψαράς, επομένως την επισκεπτόταν συχνά. Κατά την διάρκεια της εφηβείας, άρχισε να καταλαβαίνει και να αποκωδικοποιεί την ομορφιά της. Ένιωθε πως το φως της Δήλου είναι ξεχωριστό και πως δεν υπάρχει πουθενά αλλού όμοιό του.

Σύφωνα με πληροφορίες, πολλές φορές ξεκινούσε με καλούς του φίλους για ψάρεμα στη Δήλο και επέστρεφε αργά το βράδυ. Για χρόνια παρέμεινε στον στρατό με ειδικότητα ηλεκτρολόγου-μηχανολόγου στα καταφύγια ατομικής ενέργειας. Εκεί συνειδητοποίησε πως η οργάνωση και το στήσιμο μιας δουλειάς, σε οποιοδήποτε κλάδο, είναι το στοιχείο του. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις εμπειρίες που είχε συλλέξει από την ενασχόληση της οικογένειάς του με την εστίαση, η δημιουργία ενός χώρου που θα είχε την προσωπική του σφραγίδα, ήταν μονόδρομος για εκείνον.
Η δημιουργία του «Philippis Garden»
H οικογένεια του Φιλιππή είχε στην ιδιοκτησία της ένα σπίτι με λαχανόκηπο, μέσα στη Χώρα, το οποίο ως τότε παρέμενε αναξιοποίητο. Όλα, όμως, στην ώρα τους. Γύρω στο 1975, δημιουργήθηκε το «Philipis Garden». Σε ένα σοκάκι στην καρδιά της Μυκόνου, μια όμορφη αυλή που έγινε η ψυχή του Μυκονιάτικου καλοκαιριού. «Φιλιππής», ήταν πάντοτε το χαϊδευτικό του. Έτσι τον φώναζαν φίλοι και συγγενείς και κάπως έτσι του έμεινε. Το όνομα αυτό έμελλε να τον κάνει ξακουστό και γνωστό σε μεγάλα ονόματα του διεθνούς jet set και της ελληνικής αφρόκρεμας.

Όταν το Philippis Garden πρωτοξεκίνησε τη λειτουργία του, επικεφαλής στην κουζίνα δεν θα μπορούσε να βρίσκεται άλλη από τη μητέρα του. Λέγεται ότι ο κόσμος λάτρευε τα μαγειρευτά της, ενώ τα πιο φημισμένα πιάτα που ετοίμαζε ήταν το κουνέλι στιφάδο, οι γεμιστές ντομάτες, τα ντολμαδάκια και τα γιουβαρλάκια της, που «σκλάβωναν» τον ουρανίσκο των επισκεπτών. Ο Φιλιππής, βέβαια, δεν παρέμενε ποτέ στάσιμος. Ήξερε καλά την τοπική γαστρονομία, γνώριζε όσο λίγοι το πώς να χειρίζεται το μπαρ, όμως πάντα ήθελε να μαθαίνει τις νέες εξελίξεις. Βρισκόταν πάντα στο κλίμα της εποχής και ήταν απόλυτα ενημερωμένος. Όταν τα θαλασσινά έγιναν περιζήτητα, τα έβαλε αμέσως στο μενού. Ταξίδευε στο εξωτερικό για νέες εμπειρίες γευσιγνωσίας και μάθαινε συνέχεια για τις γαστρονομικές τάσεις όλου του κόσμου.
Η λαχτάρα του να μαθαίνει νέα πράγματα, έμοιαζε ατελείωτη. Πάντα όμως, οι μυκονιάτικες γεύσεις ήταν για εκείνον πρώτες στη λίστα, ενώ φρόντιζε κι εκείνος με τη σειρά του να τις μάθει στον κόσμο που ερχόταν από το εξωτερικό, αλλά και μέσω των ταξιδίων που έκανε ο ίδιος. Μύησε τον κόσμο που ερχόταν στην αυλή του στις σπιτικές συνταγές της μητέρας του, μιλούσε με καμάρι για τα μυκονιάτικα προϊόντα, την «περιουσία» του τόπου του. Συνοδοιπόρος σε όλα αυτά, ήταν η δεύτερη σύζυγός του, η Χρύσα Κοντιζά.

Το αγαπημένο cocktail της Jane Fonda και το συρτάκι με τον Anthony Quinn
Το «Philippis Garden» είχε τέτοια ενέργεια που τράβηξε αμέτρητες διεθνείς διασημότητες, καθιστώντας τον Φιλιππή και το μαγαζί του σε έναν ζωντανό θρύλο. Από τον George Bush μέχρι τον Γιάννη Λάτση που λάτρευε το roast beef με μακαρόνια και τον Anthony Quinn που αγαπούσε πολύ να χορεύει συρτάκι με τον ίδιο τον Φιλιππή. Η λίστα με τους διασήμους όμως είναι ατελείωτη:
Η Μαριάννα Λάτση, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, η οικογένεια Κόκκαλη και Καίσαρη καθώς και ο Σταύρος Νιάρχος, πλήθος υπουργών και πολιτικών και φυσικά άνθρωποι του καλλιτεχνικού κόσμου. Η Jane Fonda που πάντα ζητούσε να πιει μαργαρίτα, ο Paul Newman, οι σχεδιαστές Gianfranco Ferré και Pierre Cardin, η Jackie Kennedy, η Bianca Jagger, η Paloma Picasso, ο αείμνηστος Χατζιδάκις, η Μαρινέλλα, ο Ζάχος Χατζηφωτίου, η Ζωή Λάσκαρη, ο Κώστας Βουτσάς, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η Άννα Βίσση, ο Ντέμης Ρούσσος και πολλοί ακόμη.

«Ήταν φίλος με τον αδελφό μου, και τον γνώριζα προσωπικά. Πάντα είχαμε μια καλή επαφή. Κατά τα άλλα, όλο το νησί τον ήξερε. Όταν μάλιστα άνοιξε το Philippis, που ήταν από τα πρώτα εστιατόρια σε κήπο, ήταν επίσης και από τα πρώτα που μάζευαν όλους αυτούς τους διασήμους. Μετά, άνοιξε και τη φάρμα του. O Φιλιππής ήταν κουβαρντάς, κερνούσε τους πάντες. Τόσο όταν ήταν στο μαγαζί του, όσο και όταν ήταν σε παρέες. Πήγαινα και εγώ συχνά στο εστιατόριό του. Ήταν γλεντζές και του άρεσε να πίνει, όπως και σε πολλούς παλιούς Μυκονιάτες. Ίσως γι’ αυτόν τον λόγο έφυγε και νωρίς. Η ψυχή του ήταν πάντα ενός παιδιού, ενός πολύ καλού παιδιού, ενός ωραίου τύπου, αγαπητού σε όλο το νησί, από μια οικογένεια που ήξερε καλά τον κόσμο του τουρισμού και ήταν “έξω καρδίά”», αναφέρει στο Mykonos Post o Δημήτρης Κουτσούκος.

Η φάρμα στα Πλακωτά που έγινε το προσωπικό του ησυχαστήριο
Για 36 ολόκληρα χρόνια, άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου επέλεγαν τον Φιλιππή για να γλεντήσουν χορεύοντας μέχρι το πρωί, δημιουργώντας δυνατές αναμνήσεις από το νησί της Μυκόνου. Το ίδιο συνέβαινε φυσικά και με αμέτρητους «απλούς» ανθρώπους.
Ύστερα από τα ατελείωτα γλέντια, πάντα θα επιζητούσε ένα ήρεμο μέρος ώστε να χαλαρώσει και να ξεκουραστεί. Αρκετές φορές έβγαινε και έπινε ένα ποτό σε κάποιο μπαράκι, ακόμη και μόνος του. Στην ουσία, όμως, δεν ήταν ποτέ μόνος, καθώς πάντα τον πλησίαζαν φίλοι και Μυκονιάτες για να απολαύσουν την παρέα του. Στον Φιλιππή άρεσαν και οι βόλτες στη θάλασσα, μακριά από τον λαμπερό κόσμο των celebrities. Άλλες φορές πάλι, απομονωνόταν στη φάρμα του. Ο Φίλιππης μετά τη δημιουργία του Philippis Garden, είχε φτιάξει μια βιολογική φάρμα στα Πλακωτά της Μυκόνου, όπου καλλιεργούσε ντομάτες, μελιτζάνες, κολοκυθάκια και άλλα ζαρζαβατικά, με τα οποία προμήθευε το εστιατόριο αλλά και τους φίλους του.

Ο Φίλιππος Κοντιζάς, γνωστός σε όλους ως Φιλιππής, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το 2011, σε ηλικία 60 ετών, ύστερα από επιπλοκές που του προκάλεσε μια πνευμονία. Το αστέρι και η αίγλη του, όμως, δεν έσβησαν ποτέ και θα αποτελεί για πάντα ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ένδοξης ιστορίας της Μυκόνου.
Ευχαριστούμε πολύ τον Δημήτρη Κουτσούκο για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού από το αρχείο του.