Μαντώ Μαυρογένους: Η συγκλονιστική ιστορία μιας θρυλικής επαναστάτριας από τη Μύκονο

Μία εξέχουσα μορφή της Ελληνικής Επανάστασης και μία από τις ελάχιστες γυναίκες, που διακρίθηκαν στον Αγώνα ήταν η Μαντώ Μαυρογένους. Η μόρφωσή της, το σθένος της και το εκρηκτικό της ταπεραμέντο, την ανέδειξαν σε μία ξεχωριστή μορφή της ελληνικής ιστορίας.

Η Μαντώ ήταν το πέμπτο παιδί του Νικόλαου Μαυρογέννη και της Ζαχαράτης Μπατή και γεννήθηκε στην Τεργέστη το 1796. Ο πατέρας της παντρεύτηκε στη Μύκονο το 1780 τη Μυκονιάτισσα αρχόντισα μητέρα της, αποκτώντας τρεις γιούς και δύο κόρες. Ζούσαν για κάποια χρόνια στην Τεργέστη (όπου εργαζόταν ο πατέρας της), και η Μαντώ μεγάλωσε, έτσι, ανάμεσα σε μία εύπορη οικογένεια, όπου έλαβε επιμελημένη μόρφωση και γνώρισε την Ιταλική, Γαλλική και Τούρκικη γλώσσα.

Το ξέσπασμα της Επανάστασης βρήκε τη Μαντώ στην Τήνο, μαζί με τον θείο της και ιερέα, Παπά Μαύρο, και μαζί ταξίδεψαν στο νησί της Μυκόνου, για να ξεσηκώσουν τους κατοίκους, ώστε να υπηρετήσουν το χρέος τους έναντι της πατρίδας. Εκεί, παίρνει τη μεγάλη απόφαση να προσφέρει όλη της την περιουσία στον Αγώνα, εξοπλίζοντας δύο πλοία, τα οποία μαζί με άλλα δύο που είχαν εξοπλίσει Μυκονιάτες με έρανο, ενώνονται με τον στόλο του Τομπάζη στην Τήνο. Από τότε συμμετέχει σε πολλές επιχειρήσεις, τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα. συνδράμοντας με τη φυσική και ηθική της παρουσία. Τελικά, ξόδεψε όλη την περιουσία της οικογένειάς της για την ελευθερία της πατρίδας της. Ο Ιωάννης Καποδίστριας θα της αποδώσει τον τίτλο του αντιστράτηγου, και μέχρι σήμερα είναι η μόνη γυναίκα που τον έχει κερδίσει.

Έπειτα, έρχεται ένας φλογερός έρωτας μεταξύ της ίδιας και του Δημήτριου Υψηλάντη, ο οποίος είχε γοητευτεί από το θάρρος της και τη συμβολή της στην απελευθέρωση της πατρίδας. Η πολιτική τάξη θορυβείται από αυτόν τον δεσμό, με τον Ιωάννη Κωλέττη να προσπαθεί με κάθε τρόπο να τον διαλύσει. Το σπίτι της Μαντούς στο Ναύπλιο (όπου έμενε πλέον) πυρπολείται, με την ίδια να στέλνεται πίσω στο νησί της, τη Μύκονο. Περίπου ένα χρόνο μετά, έρχεται και ο θάνατος του Υψηλάντη, που οδηγεί τελικά τη Μαντώ στην απόλυτη οικονομική και ψυχική εξαθλίωση. Το 1840, μετακόμισε στη Πάρο για να ζήσει με μερικούς συγγενείς, όπου προσβλήθηκε από τυφοειδή πυρετό και πέθανε σε ηλικία μόλις 44 ετών.

Καθώς περπατάμε από το Παλιό Λιμάνι προς την καρδιά της χώρας, η πρώτη πλατεία που συναντάμε είναι αφιερωμένη στη Μαντώ Μαυρογένους, για την οποία έχει κατασκευασθεί προτομή προς τιμήν των υπηρεσιών της κατά τον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Είναι ένα πολύ γνωστό σημείο συνάντησης, για μικρούς ή μεγάλους, ντόπιους ή ξένους, και αποτελεί το σημείο – αφετηρία για την εξόρμηση στα γραφικά σοκάκια της χώρας.