Αποκλειστικό: Βαγγέλης Καράμπουλας: «Σε είκοσι μέρες θα μπορέσω να επιστρέψω στο γήπεδο»

Παρότι ο ίδιος, λόγω ενός ατυχήματος δεν κατάφερε να παίξει στον καθοριστικό αγώνα της ομάδας μπάσκετ του ΑΟ Μυκόνου, την Κυριακή 23 Ιανουαρίου, κατά τον οποίο βρέθηκε στην κορυφή της κατάταξης του Ομίλου της, ο Βαγγέλης Καράμπουλας, δηλώνει έτοιμος να επανέλθει, μόλις φυσικά αναρρώσει πλήρως. Ο ίδιος βρέθηκε στη Μύκονο για την ομάδα του νησιού και έχοντας συμπληρώσει ένα εξάμηνο ως μόνιμος κάτοικος, αποκαλύπτει στο Mykonos Post ότι η νέα του ζωή στο νησί, μακριά από τους τρελούς ρυθμούς της Αθήνας, του αρέσει υπερβολικά. Ο ίδιος, περιγράφει την καθημερινότητά του στο νησί, το ατύχημα που τον ταλαιπώρησε και τον άφησε εκτός γηπέδων, την πορεία του στον ΑΟ Μυκόνου αλλά και το πώς βλέπει το επίπεδο της ομάδας, καθώς και το μέλλον του σε αυτή.

“Το μπάσκετ είναι κάτι που πρέπει να αγαπάς, να δουλεύεις γι΄ αυτό, να έχεις υπομονή και να προσπαθείς συνέχεια να γίνεσαι καλύτερος”.

Ποια είναι η σχέση σας με τη Μύκονο; Βρεθήκατε εκεί μόνο για επαγγελματικούς λόγους;

Δεν κατάγομαι από τη Μύκονο. Στο νησί ήρθα πριν από λίγους μήνες καθαρά για επαγγελματικούς λόγους, λόγω του ότι ήρθα να παίξω για τον ΑΟ Μυκόνου. Οι υποχρεώσεις με την ομάδα είναι καθημερινές, επομένως μένω μόνιμα εδώ.

Πώς είναι η καθημερινότητα στη Μύκονο, ειδικά για έναν αθλητή όπως εσείς;

Είμαι εδώ μαζί με την οικογένειά μου και για να είμαι ειλικρινής, μου αρέσει υπερβολικά πολύ, σε σχέση με τον χαμό της Αθήνας. Σίγουρα μας λείπουν ορισμένα πράγματα και αγαπημένα μας πρόσωπα στην πόλη, αλλά η καθημερινότητά μας δεν έχει τεράστιες διαφορές με την καθημερινότητα στην Αθήνα. Θα πάμε τα παιδιά μας στο σχολείο, θα πάω στην προπόνηση, θα γυρίσω, θα ξεκουραστώ και πάλι από την αρχή, απλά όλα αυτά γίνονται πια σε ένα πολύ ήρεμο και όμορφο περιβάλλον, όπως η Μύκονος. Επίσης, είναι ωραίο να διευρύνεις τους ορίζοντές σου. Βέβαια, ως επαγγελματίας αθλητής, τέτοιου είδους αλλαγές είναι μέσα στο πρόγραμμα. Όσον αφορά την καθημερινότητα, οι προπονήσεις μας είναι καθημερινές και έχουμε μόνο ένα ρεπό τις Δευτέρες, μετά τον αγώνα. Ωστόσο, εκτός από τις προπονήσεις, ο αθλητής θα πρέπει να κάνει και γυμναστική μόνος του, να προσέχει τη διατροφή του και γενικά να κάνει πράγματα για να διατηρεί το σώμα του στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Κάθε Κυριακή αγωνίζεσαι για τη νίκη, επομένως πρέπει πάντα να είσαι έτοιμος. Από ένα σημείο και μετά αυτό γίνεται τρόπος ζωής και τόσα χρόνια, δεν μου φαίνεται πια πολύ δύσκολο. Το μπάσκετ είναι κάτι που πρέπει να αγαπάς, να δουλεύεις γι΄ αυτό, να έχεις υπομονή και να προσπαθείς συνέχεια να γίνεσαι καλύτερος.

Είπατε προηγουμένως πως σας αρέσει η ζωή στο νησί. Για τα παιδιά σας πώς ήταν αυτή η μετάβαση, από την πρωτεύουσα στη Μύκονο;

Τους αρέσει! Αγαπούν πάρα πολύ τους ρυθμούς εδώ και επειδή είναι δυο πολύ κοινωνικά και προσαρμοστικά παιδιά, δεν είχαν κανένα θέμα με τη συγκεκριμένη αλλαγή. Απεναντίας, τους άρεσε πολύ και προσαρμόστηκαν σχετικά γρήγορα στο νέο περιβάλλον. Παρότι ήρθαν τον Νοέμβριο στη Μύκονο -εγώ είχα έρθει νωρίτερα-, έκαναν πολύ γρήγορα νέους φίλους και ήταν για εκείνες παιχνιδάκι. Η πρώτη φορά που είχα επισκεφθεί το νησί για διακοπές ήταν το μακρινό 2007. Ωστόσο, από εκείνο το ταξίδι θυμάμαι μόνο τη Χώρα, διότι οι διακοπές μου ήταν οι κλασικές Μυκονιάτικες διακοπές, για διασκέδαση και μπάνια στη θάλασσα. Τώρα που κατοικώ μόνιμα εδώ, βλέπω περισσότερα πράγματα. Οι ντόπιοι, για παράδειγμα, συνειδητοποιώ πως είναι απίστευτα φιλόξενοι άνθρωποι και έχω σχηματίσει μια πάρα πολύ άποψη για εκείνους αλλά και για το νησί, τους λίγους μήνες που βρίσκομαι εδώ.

Ως μόνιμος κάτοικος Μυκόνου, τι σας αρέσει περισσότερο στο νησί;

Μου αρέσει πολύ το Καλό Λιβάδι, ο Γιαλός και η Χώρα, που τη θεωρώ πολύ όμορφη και γραφική.

“Το κλίμα εδώ στη Μύκονο είναι αρκετά οικογενειακό. Από τη διοίκηση, μέχρι τον τελευταίο παίκτη, είμαστε πραγματικά ομάδα”.

Ο ΑΟ Μυκόνου σημείωσε μια μεγάλη επιτυχία την Κυριακή 23/1, η οποία τον έφερε στην κορυφή της κατάταξης στον Όμιλό της. Ποιος είναι ο επόμενος στόχος της ομάδας;

Από την αρχή της χρονιάς, στόχος για εμάς ήταν να πάρουμε το Πρωτάθλημα. Θεωρώ πως είμαστε σε πάρα πολύ καλό δρόμο, έχουμε πάρει τον πρώτο γύρο αήττητοι, αν και δεν έχει τελειώσει ακόμη τίποτα. Θα προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε τη δυναμική μας πορεία και στα υπόλοιπα εναπομείναντα παιχνίδια και θεωρώ ότι θα καταφέρουμε μαζί με όλους τους ανθρώπους του νησιού να πανηγυρίσουμε το καλοκαίρι την άνοδο της ομάδας στη Β΄ Εθνική.

Παρόλα αυτά, εξαιτίας ενός τραυματισμού, δεν καταφέρατε να παίξετε στον συγκεκριμένο αγώνα. Τι ακριβώς σας συνέβη;

Έπαθα μια μερική ρήξη νεφρού, κατά τη διάρκεια της προπόνησης, από χτύπημα δηλαδή, από έναν συμπαίκτη μου, ο οποίος άθελά του σε μια ανύποπτη φάση με χτύπησε πίσω στην πλάτη, στο χειρότερο σημείο που θα μπορούσε να με χτυπήσει με τον αγκώνα του. Ωστόσο συνέχισα την προπόνηση, διότι δεν είχα κάποια ενόχληση αν και το χτύπημα ήταν δυνατό. Πηγαίνοντας μετά στην τουαλέτα, εντόπισα λίγο αίμα και κάπως έτσι διαπίστωσα ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν με ενοχλούσε κάτι μέχρι εκείνη την ώρα, ώστε να μην μπορώ να κινηθώ ή να πονάω. Πήγα λοιπόν στο Κέντρο Υγείας του νησιού, όπου έκανα αξονική και διαπιστώσαμε ότι έχει γίνει μερική ρήξη νεφρού. Μετά από αυτό, μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο Σύρου, καθώς υπήρχε ανησυχία για το αν υπάρχει κάποια αιμορραγία. Στην περίπτωση αυτή βέβαια, θα χρειαζόταν να υποβληθώ σε χειρουργείο. Ευτυχώς, παρότι έμεινα έξι μέρες στο νοσοκομείο, δεν υπήρξε κάποια επιδείνωση της κατάστασης και δεν χρειάστηκε χειρουργείο, επομένως αφού πέρασαν οι μέρες επέστρεψα στο σπίτι μου στη Μύκονο. Τώρα αυτό που χρειάζεται είναι να καθίσω εκτός προπονήσεων και φυσικά στο σπίτι για ξεκούραση για ένα 20ήμερο, προκειμένου να περάσει το αιμάτωμα που βρίσκεται στο νεφρό. Δεν χρειάζεται απόλυτη ακινησία, αλλά οι γιατροί μου συνιστούν να είμαι στο σπίτι και να ξεκουράζομαι. Σε είκοσι μέρες, θα μπορέσω να επιστρέψω στο γήπεδο.

Πώς είναι για έναν άνθρωπο που έχει συνηθίσει να είναι καθημερινά στο γήπεδο, να πρέπει να καθίσει στο σπίτι για τόσες ημέρες;

Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, από την άποψη ότι γλίτωσα το χειρότερο, επομένως όλα τα υπόλοιπα μου φαίνονται μια χαρά.

“Ευτυχώς, παρότι έμεινα έξι μέρες στο νοσοκομείο, δεν υπήρξε κάποια επιδείνωση της κατάστασης και δεν χρειάστηκε χειρουργείο, επομένως αφού πέρασαν οι μέρες επέστρεψα στο σπίτι μου στη Μύκονο. Τώρα αυτό που χρειάζεται είναι να καθίσω εκτός προπονήσεων και φυσικά στο σπίτι για ξεκούραση για ένα 20ήμερο”.

Πως έγινε η επαφή σας με τον ΑΟ Μυκόνου;

Ήρθα τέλη Αυγούστου στην ομάδα και κάποιους από τους συμπαίκτες μου τους γνώριζα από παλιά, από άλλες ομάδες. Νωρίτερα, ήμουν στην Αθήνα, στην ομάδα του Αιγάλεω. Η Μύκονος λοιπόν ήθελε έναν παίκτη για την ομάδα και βλέποντας ότι εγώ ταιριάζω σε αυτό που αναζητούσαν, έγιναν οι ανάλογες συζητήσεις και έτσι βρέθηκα στον ΑΟ Μυκόνου. Τον προπονητή μας τον γνώρισα τώρα, όμως μπορώ να πω με σιγουριά ότι το κλίμα εδώ στη Μύκονο είναι αρκετά οικογενειακό. Από τη διοίκηση, μέχρι τον τελευταίο παίκτη, είμαστε πραγματικά ομάδα. Οι άνθρωποι της ομάδας είναι συνεχώς δίπλα μας και γενικά με τους περισσότερους έχουμε γίνει μια παρέα και περνάει πολύ ευχάριστα η καθημερινότητά μας.

Είστε ικανοποιημένος με την πορεία της ομάδας μέχρι τώρα; Τόσο σε συλλογικό,  όσο και σε ατομικό επίπεδο.

Είμαι πολύ ικανοποιημένος τόσο σε προσωπικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Ωστόσο θέλω να πω ότι ακόμη είναι αρκετά νωρίς. Έχουμε παίξει έναν γύρο και έχουμε άλλον έναν, επομένως θεωρώ ότι πρέπει να «κρατάμε μικρό καλάθι». Ωστόσο σαφώς και βλέπω τα πράγματα αισιόδοξα και είναι αισιόδοξα, εδώ που τα λέμε. Στο χέρι μας είναι άλλωστε, να καταφέρουμε να ανέβουμε κατηγορία.

Πώς βλέπετε το μέλλον σας στον ΑΟ Μυκόνου;

Αν όλα πάνε καλά και ανέβουμε κατηγορία, φυσικά θα είμαι εδώ και θεωρώ πως θα είναι πάντα μια ανταγωνιστική ομάδα και όταν καταφέρει να ανέβει στη Β’ Εθνική, σίγουρα θα προσπαθήσει να διεκδικήσει μια θέση στην Α’ Εθνική.