Φώτης Σαντοριναίος: «Είμαστε πρώτα απ’ όλα οικογένεια και μετά ομάδα»

Η φετινή σεζόν είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη για τη γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου της Α.Ε. Μυκόνου. Τα κορίτσια δίνουν την ψυχή τους, ενώ κάθε φορά προσπαθούν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Η ομάδα έχει γερά θεμέλια, με ανθρώπους να τη στηρίζουν διαρκώς και να είναι εκεί σε κάθε βήμα προόδου. Ένας από αυτούς είναι ο Φώτης Σαντοριναίος, ο οποίος βρίσκεται πάντα δίπλα στις νεαρές παίκτριες, να τις εμψυχώνει και να τις συμβουλεύει με τον τρόπο του. Στόχος όλων; Να ανέβουν στη Β’ Κατηγορία! Το Πρωτάθλημα ολοκληρώνεται στις 10 Απριλίου, ενώ μεσολαβούν ακόμη δύο αγώνες εντός έδρας: Με τις Απολλωνίδες Ερέτριας και με το Χαϊδάρι.

Έχετε μεγαλώσει στη Μύκονο και ζείτε εδώ μέχρι σήμερα;

Είμαι βέρος Μυκονιάτης. Μεγάλωσα στο νησί και ζω μόνιμα εδώ, καθώς «τρέχουμε» μια οικογενειακή επιχείρηση. Επομένως, βλέπω και τις δύο πλευρές που έχει το νησί. Την έρημη και την πολύβουη. Η αλήθεια είναι, βέβαια, πως δεν είναι τόσο έρημη, καθώς υπάρχουν πράγματα στο νησί το χειμώνα, όπως εκδηλώσεις, αθλητικές δραστηριότητες και σύλλογοι, που διοργανώνουν δρώμενα. Φυσικά, δεν συγκρίνεται με το καλοκαίρι, αλλά υπάρχει μια κινητικότητα.

Στο παρελθόν είχατε ασχοληθεί με τον αθλητισμό;

Όχι, η αλήθεια είναι πως δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με τον αθλητισμό. Ωστόσο, πάντα μου άρεσε η ομαδικότητα και το να συμμετέχω σε ένα σύνολο, σε μία ομάδα. Να βάζουμε στόχους και να τους πετυχαίνουμε. Από μικρός είχα αυτό το σκεπτικό.

Πώς βρεθήκατε στη θέση του υπεύθυνου της γυναικείας ομάδας ποσοδφαίρου;

Πριν από τρία χρόνια, ξεκίνησα ως χορηγός της γυναικείας ομάδας. Τη σεζόν 2020-2021 έγινε συμβούλιο και τότε ανέλαβα τη θέση του υπεύθυνου. Εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, πέρυσι δεν έγινε το Πρωτάθλημα, οπότε αγωνιστικά δεν είχαμε μεγάλη δραστηριότητα.

Αντιλαμβάνομαι ότι η πανδημία έφερε αδράνεια στα γήπεδα. Πως το αντιμετωπίσατε ως ομάδα;

Μολονότι δεν είχαμε μεταγραφές, την προηγούμενη σεζόν ξεκινήσαμε πολύ δυναμικά. Στο πρώτο μας φιλικό παιχνίδι παίξαμε με ομάδα της Β’ Εθνικής και κερδίσαμε. Το γεγονός ότι μια ομάδα Γ’ Εθνικής, όπως εμείς, μπορούσε να κερδίσει μια ομάδα από τη Β’ Εθνική, ήταν σημαντικό. Βέβαια, με τα lockdown και την ακύρωση του Πρωταθλήματος, μείναμε στάσιμοι. Παρόλα αυτά και πάντα με τη βοήθεια των προπονητών, είχαμε βγάλει κάποια ατομικά προγράμματα στα κορίτσια για να αθλούνται στο γήπεδο. Αυτό ήταν κάτι που βοήθησε πολύ, ώστε να παραμείνει η ομάδα σε καλή φυσική κατάσταση.

Ποιες είναι οι δικές σας αρμοδιότητες ως υπεύθυνος της ομάδας;

Οι προπονητές για ό,τι χρειαστούν από την ομάδα, απευθύνονται στον γενικό αρχηγό. Έπειτα, ο γενικός αρχηγός θα θέσει το ζήτημα σε εμένα και εγώ θα προσπαθήσω να βρω λύση στο πρόβλημα.

“Το κλίμα είναι πάρα πολύ ωραίο. Είμαστε πρώτα απ’ όλα οικογένεια και μετά ομάδα. Στόχος της οικογένειάς μας είναι να είμαστε όλοι καλά και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον”

Φέτος, πώς θα περιγράφατε την πορεία της ομάδας;

Στην αρχή της σεζόν κάναμε συμβούλιο και θέσαμε έναν στόχο: Τον Πρωταθλητισμό. Αυτό σημαίνει ότι επιθυμούσαμε η ομάδα μας από τη Γ’ Εθνική να ανεβεί στη Β’ Εθνική ή ακόμη να βγει δεύτερη στον όμιλό της. Συμφωνήσαμε όλοι και αυτό είχε ως συνέπεια να αποκτήσουμε τρεις προπονητές. Ο Δημήτρης Μανταφούνης, βασικός προπονητής της ομάδας, εκτός από ένα επιτελείο με ακόμα δύο βοηθούς, ήθελε να γίνουν κάποιες μεταγραφές. Έγιναν πέντε μεταγραφές από διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπως το Άργος και η Καστοριά. Οι νέες παίκτριες που ήρθαν, είναι κορίτσια που είχαν συμμετοχές σε ομάδες Α’ Εθνικής. Το πιο βασικό ήταν ότι δημιουργήθηκε μια πολύ ωραία συνεργασία ανάμεσα στις παίκτριες και τη διοίκηση. Όλοι μαζί βάλαμε έναν κοινό στόχο και είπαμε ότι θα πετύχουμε.

Έχω την αίσθηση πως υπάρχει ένα ιδιαίτερα θετικό κλίμα στην ομάδα

Το κλίμα είναι πάρα πολύ ωραίο. Είμαστε πρώτα απ’ όλα οικογένεια και μετά ομάδα. Στόχος της οικογένειάς μας είναι να είμαστε όλοι καλά και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα σε κάποιον από εμάς, όλοι θα τρέξουμε ώστε να λυθεί.

Μυκονιάτισες παίκτριες υπάρχουν στην ομάδα;

Βέβαια. Όταν το 2016 ξεκίνησε η ομάδα, υπήρχαν άτομα όλων των ηλικιών από το νησί. Για παράδειγμα, είχαμε ένα κορίτσι 13 χρονών και μια γυναίκα 42 χρονών, μητέρα με δύο παιδιά. Μέχρι τότε, δεν υπήρχε γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου στο νησί, επομένως δεν υπήρχαν και επαγγελματίες παίκτριες. Η ομάδα σιγά σιγά άρχισε να εξελίσσεται, μέχρι που φέραμε και νέο αίμα στο νησί. Πλέον, από τις είκοσι συνολικά κοπέλες, οι δεκαπέντε είναι Μυκονιάτισες.

Ποιό είναι κατά τη γνώμη σας το επίπεδο του αθλητισμού στη Μύκονο;

Αρχικά να πω, πως υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων στη Μύκονο που ασχολείται με τον αθλητισμό. Δυστυχώς, στο νησί οι δραστηριότητες δεν είναι τόσο πολλές όπως σε μία πόλη, οπότε δεν είναι λίγοι εκείνοι που στρέφονται στον αθλητισμό για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Οι ομάδες του νησιού μας σε διάφορες κατηγορίες έχουν φέρει πολλές διακρίσεις. Στον στίβο υπάρχουν πολλοί αθλητές που έχουν κερδίσει σημαντικά μετάλλια, ενώ η ομάδα μπάσκετ του νησιού μας παραμένει μέχρι σήμερα αήττητη στον όμιλό της.

“Θέλουμε ακόμη περισσότερο κόσμο στο γήπεδο. Άλλωστε, ο κόσμος είναι εκείνος που μας δίνει δύναμη και παλμό σε κάθε αγώνα”

Ο κόσμος έρχεται να παρακολουθήσει τους αγώνες τις γυναικείας ομάδας;

Έρχεται αρκετός κόσμος. Με κάθε ευκαιρία, τους καλούμε να έρθουν να μας δουν. Όμως, θέλουμε ακόμη περισσότερο κόσμο στο γήπεδο. Άλλωστε, ο κόσμος είναι εκείνος που μας δίνει δύναμη και παλμό σε κάθε αγώνα.

Πως γιορτάζετε την κάθε νίκη σας;

Ύστερα από κάθε νίκη, συνήθως βρισκόμαστε όλοι μαζί σαν ομάδα και πηγαίνουμε να φάμε ή να πιούμε κάτι για να το γιορτάσουμε!

Ποια είναι η φιλοσοφία σας όσον αφορά το ποδόσφαιρο; Τι συμβουλές δίνετε στις νεαρές παίκτριες;

Επειδή στην Ελλάδα το γυναικείο ποδόσφαιρο είναι κάπως υποβαθμισμένο, ενώ στην Ευρώπη έχει ανέβει πολύ, αυτό που λέω πάντα στα κορίτσια είναι να κάνουν αυτό που τις χαροποιεί και να είναι σίγουρες για τις επιλογές τους.

“Μπορώ να πω με σιγουριά πως έχω εκπλαγεί με τα κορίτσια μας. Έχουν βάλει κι εκείνες τον στόχο που έχουμε βάλει όλοι μας, αλλά νομίζω πως το πιστεύουν και το θέλουν περισσότερο και από εμάς”

Υπάρχει γενικά η πεποίθηση ότι το ποδόσφαιρο είναι κατά βάση ένα αντρικό άθλημα. Τι έχετε να πείτε σχετικά;

Πράγματι υπάρχει αυτή η πεποίθηση. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει. Είναι μια εντελώς λανθασμένη άποψη. Ζούμε σε μία κοινωνία που ο άντρας και η γυναίκα είναι ίσοι και μπορούν ελεύθερα να ασχοληθούν με ό,τι θελήσουν. Και να πετύχουν εξίσου.

Πώς θα περιγράφατε τα κορίτσια της ομάδας;

Μπορώ να πω με σιγουριά πως έχω εκπλαγεί με τα κορίτσια μας. Έχουν βάλει κι εκείνες τον στόχο που έχουμε βάλει όλοι μας, αλλά νομίζω πως το πιστεύουν και το θέλουν περισσότερο και από εμάς. Ο ζήλος, η θέληση και η δυναμική τους με εκπλήσσουν καθημερινά. Ακόμη και σε μία κατάσταση που έπρεπε να παίξουμε με λιγότερες παίκτριες, έλεγαν χαρακτηριστικά ότι «ακόμη και με 8 παίκτριες, εμείς θα παίξουμε και θα πάρουμε τη νίκη!». Αυτό δεν μαθαίνεται. Αντίθετα, βγαίνει μέσα από την ψυχή. Μας κάνουν όλους πολύ περήφανους.

Πιστεύετε πως θα πετύχετε τον στόχο σας που είναι η Β’ Εθνική;

Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια. Δεν υποτιμούμε καμία ομάδα, όλες είναι άξιες, όλες μπορούνε. Αυτό που θα σας πω είναι πως εμείς βλέπουμε κάθε ματς σαν να είναι τελικός!