Οι δηλώσεις του Δημάρχου Μυκόνου για την κατάληψη αιγιαλών και τις στρατηγικές επενδύσεις

Σε εξουσιοδότηση χωρίς όρια που επιτρέπει να κτιστεί οτιδήποτε, οπουδήποτε, οδηγούν οι ρυθμίσεις για τη χρήση αιγιαλού και παραλίας, οι οποίες περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου «Στρατηγικές επενδύσεις και βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος μέσω της επιτάχυνσης διαδικασιών στις ιδιωτικές και στρατηγικές επενδύσεις» του Υπουργείου Ανάπτυξης. Αυτό αναφέρουν σε παρεμβάσεις τους, στο πλαίσιο της σύντομης διαβούλευσης που ολοκληρώθηκε προ ημερών, επιστημονικοί φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις, πολίτες, αλλά και ο Δήμαρχος Μυκόνου.

Η ειδική και κατά παρέκκλιση διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης που θεσπίζει το επίμαχο νομοσχέδιο αποτελεί «διακωμώδηση του Συντάγματος, της ενωσιακής νομοθεσίας και της πάγιας νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ)», αναφέρει χαρακτηριστικά σε σχόλιο του το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης, του οποίου ιδρυτής είναι ο  επίτιμος αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Μιχάλης Δεκλερής ενώ στα μέλη του περιλαμβάνονται διακεκριμένοι επιστήμονες.  Αλλά και ο Σύλλογος Ελλήνων Πολεοδόμων Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ), το WWF Ελλάς, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, αναφέρονται στον ακόμη μεγαλύτερο περιορισμό που προωθείται στην πρόσβαση του κοινού στον παράκτιο χώρο, αλλά και  σε  ad hoc παρεκκλίσεις από τον χωρικό σχεδιασμό προς εξυπηρέτηση ιδιωτών.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η άποψη του κ. Κωνσταντίνου  Κουκά, του δημάρχου Μυκόνου – ενός υπερκορεσμένου τουριστικά νησιού όπου η οικοδόμηση και η  «κατάχρηση» του δημόσιου υπαίθριου χώρου έχει προ πολλού υπερβεί τη φέρουσα ικανότητά του – ο οποίος σχολιάζοντας το άρθρο 5 που αναφέρεται στην παραχώρηση χρήσης αιγιαλού και παραλίας μιλά για «κερκόπορτα» ώστε να καταληφθούν οι κοινόχρηστοι χώροι αιγιαλού και παραλίας,  με αποτέλεσμα, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, να μπαίνει και η …ταφόπλακα σε κάθε περιβαλλοντικό κεκτημένο.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, η οποία θεωρεί ότι οι προωθούμενες ρυθμίσεις   δεν αντιμετωπίζουν την παράκτια ζώνη, κυρίαρχα, ως κοινόχρηστο αγαθό και περιβαλλοντικό πόρο, αλλά τη θεωρούν αποκλειστικά οικονομικό πόρο.

«Εκκινώντας από την αποδόμηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, επιτρέποντας να γίνει υλοποίηση στρατηγικής επένδυσης εντός δικτύου NATURA, θεσπίζοντας δυνατότητα πλήθους πολεοδομικών παρεκκλίσεων από τους ισχύοντες όρους δόμησης, χωρίς καμία απολύτως περιβαλλοντική εγγύηση, το νομοσχέδιο έρχεται στο άρθρο 5 να ρίξει αυλαία και για τους αιγιαλούς και τις παραλίες και στην πραγματικότητα να ματαιώσει και αποτρέψει στο μέλλον αυτό ακριβώς το οποίο δήθεν υπηρετεί: την ανάπτυξη», σημειώνει ο δήμαρχος Μυκόνου, ο οποίος προ μηνός συνελήφθη μετά από παρέμβασή του για γκρέμισμα αυθαιρεσιών στην παραλία Καλό Λιβάδι.

Όσο για την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στις ακτές και τη θάλασσα, το άρθρο 5 του νομοσχεδίου, σύμφωνα με το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης είναι σαφές: «αν ενοχλείται ο επενδυτής, η καθ’ οιονδήποτε τρόπο χρήση από τρίτους απαγορεύεται».