Χρήστος Καλλίας: «Το αγώνισμα το επιλέγεις και σε επιλέγει χωρίς να το αντιληφθείς»

Ο στίβος μπήκε στη ζωή του από το 2001, όταν γράφτηκε σε Αθλητικό Γυμνάσιο, επιλέγοντας τα αγωνίσματα των αποστάσεων. Οι ικανότητες, το ταλέντο, αλλά πάνω από όλα ο χαρακτήρας και η νοοτροπία του, τον ανέδειξαν σε έναν σπουδαίο αθλητή, ο οποίος μέχρι σήμερα έχει διακριθεί σε πρωταθλήματα και αγώνες. Η συνεργασία του με τον ΑΟ Μυκόνου ήρθε το 2015 και πλέον μετρά ήδη επτά ολόκληρα χρόνια. Μέσα σε αυτά τα χρόνια ο Χρήστος Καλλίας αντιπροσωπεύει επάξια τον Σύλλογό του, φέρνοντας το νησί πολλές φορές στο προσκήνιο με τις νίκες του. Ο λόγος σε εκείνον.

Πού γεννήθηκες και μεγάλωσες;

Γεννήθηκα το 1988 και μεγάλωσα στην πόλη της Άμφισσας του νομού Φωκίδος. Σαν παιδί της επαρχίας, ήμουν όλη μέρα στους δρόμους, παίζοντας με τους φίλους μου και κάνοντας διάφορες δραστηριότητες.

Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τον αθλητισμό και πώς προέκυψε η ενασχόληση με τον στίβο;

Ουσιαστικά ξεκίνησα σε Αθλητικό Γυμνάσιο το 2001. Από την πρώτη στιγμή επέλεξα τον στίβο και τα αγωνίσματα των αποστάσεων, καθώς είχα την τάση από μικρός να τρέχω μεγάλες αποστάσεις χωρίς πρόβλημα. Νομίζω πως κατάλαβα τις ικανότητές μου γύρω στο 2000, όταν είχαμε κάνει ένα τεστάκι με γυμναστές της περιοχής που έδειχνε την κλίση του κάθε παιδιού. Στην πρώτη Γυμνασίου, γνώρισα και τον προπονητή μου, Παναγιώτη Γερακό, ο οποίος με μύησε στον επαγγελματικό αθλητισμό. Ο Παναγιώτης Γερακός είναι ακόμα προπονητής μου.

“Για να κάνεις αποστάσεις σε υψηλό επίπεδο θέλει πρώτα χαρακτήρα. Είναι κυρίως θέμα νοοτροπίας του αθλητή, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγωνίσματος 365 μέρες τον χρόνο. Δεν υπάρχει «δε θέλω», «δε μπορώ» ή «κουράστηκα»”

Έχεις κάνει σπουδές πάνω στο κομμάτι του αθλητισμού;

Από μικρός προσπαθούσα να απορροφήσω όλες τις γενικές γνώσεις που πρέπει να έχει ένας αθλητής γύρω από τις αποστάσεις. Μου άρεσε πάντα να μαθαίνω. Αν και δεν έχω πραγματοποιήσει σπουδές πάνω στο κομμάτι του αθλητισμού, είμαι σε αναζήτηση κάποιου ΙΕΚ ή Πανεπιστημίου, ώστε να πάρω και κάποιο επίσημο χαρτί. Βέβαια, δεν σκοπεύω να γίνω γυμναστής, με σκοπό να διοριστώ σε κάποιο σχολείο. Αυτό που κάνω τα τελευταία τέσσερα χρόνια- και μου αρέσει πάρα πολύ- είναι να γυμνάζω παιδιά κυρίως σε ερασιτεχνικό επίπεδο.

Είσαι δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Ποιες οι δυσκολίες του συγκεκριμένου αθλήματος;

Για να κάνεις αποστάσεις σε υψηλό επίπεδο θέλει πρώτα χαρακτήρα. Είναι κυρίως θέμα νοοτροπίας του αθλητή, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγωνίσματος 365 μέρες τον χρόνο. Δεν υπάρχει «δε θέλω», «δε μπορώ» ή «κουράστηκα». Από εκεί και πέρα, έρχεσαι αντιμέτωπος με τις δυσκολίες της καθημερινότητας ενός αθλητή που πρέπει να κάνει σωστά την προπόνησή του. Για παράδειγμα, όταν  το 2003 κέρδισα το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στα 3000 μέτρα, στην πόλη μου δεν υπήρχε στάδιο για να κάνω προπόνηση. Ακόμη και σήμερα, σχεδόν 20 χρόνια μετά, δεν υπάρχει εκεί στάδιο.

Το σημαντικότερο ίσως μειονέκτημα που έχουμε στη χώρα μας όσον αφορά τις αποστάσεις, είναι το γεγονός ότι υπάρχει έλλειψη μεγάλου υψομέτρου. Όλοι οι αθλητές υψηλού επιπέδου πηγαίνουν για μεγάλα διαστήματα σε υψόμετρα, καθώς αυτό έχει τεράστια πλεονεκτήματα στο αγώνισμά μας.

Πότε ξεκίνησε η συνεργασία σου με τον ΑΟ Μυκόνου και ποιες διακρίσεις έχεις κερδίσει εκπροσωπώντας τον Σύλλογο;

Στον Σύλλογο είμαι από το 2015. Ίσως είμαι και το παλαιότερο μέλος σε υψηλό επίπεδο μαζί με δύο τρία παιδιά ακόμη. Με τον Σύλλογο έχουμε κερδίσει πολλές φορές την πρώτη θέση στο Παννελλήνιο ανώμαλου δρόμου, ενώ είχαμε και μια πολύ πρόσφατη νίκη στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο ομαδικό. Έχω καταφέρει να πάω δύο φορές στο Ευρωπαϊκό Ανώμαλου δρόμου Συλλόγων, που είναι η μεγαλύτερη διοργάνωση στην οποία έχω συμμετάσχει, μετά τους Μεσογειακούς το 2018. Έχουν υπάρξει, ακόμη, αρκετές νίκες όπως το 2016 στα 10km ανδρών.

“Κάθε νίκη είναι ξεχωριστή. Ακόμη και η κάθε προσπάθεια για νίκη έχει τη δικιά της χάρη. Έχω χαρεί το ίδιο για μία νίκη, όσο και για μια πολύ μεγάλη προσπάθεια!”

Ποια είναι η σχέση σου με το νησί της Μυκόνου;

Για να είμαι ειλικρινής, πριν πάρω μεταγραφή στον ΑΟ Μυκόνου δεν είχε τύχει να έρθω στο νησί. Αργότερα το επισκέφθηκα για αγώνες αλλά και διακοπές και ομολογώ ότι πρόκειται για ένα πανέμορφο νησί. Μέσω του αθλητισμού, έχω αναπτύξει αξιόλογες σχέσεις με ανθρώπους της περιοχής.

Ποιος είναι ο αγώνας που έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη σου;

Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσω κάποιον αγώνα. Κάθε νίκη είναι ξεχωριστή. Ακόμη και η κάθε προσπάθεια για νίκη έχει τη δικιά της χάρη. Έχω χαρεί το ίδιο για μία νίκη, όσο και για μια πολύ μεγάλη προσπάθεια!

Ποιο πιστεύεις πως είναι το καλύτερο κομμάτι σε έναν αγώνα;

Το να καταφέρνεις να δίνεις το 100%! Τότε δεν σε νοιάζει τόσο πολύ το αποτέλεσμα, καθώς γνωρίζεις πως έχεις κάνει πραγματικά το καλύτερο που μπορούσες. Πάντα υπάρχουν χαρές, αλλά και δυσαρέσκειες. Ακόμη πιο συναρπαστικό μέσα σε μία κούρσα, είναι να καταφέρνεις να είσαι στο προπορευόμενο group και να γίνονται εναλλαγές στις θέσεις κατάταξης.

Τι είναι αυτό που σε ωθεί κάθε μέρα να σηκώνεσαι και να προπονείσαι; Ποιοι είναι οι άνθρωποι που σε στηρίζουν;

Η προπόνηση είναι μέρος της καθημερινότητάς μου από μικρό παιδί. Για μένα είναι σαν να πηγαίνω στην εργασία μου. Τα κίνητρα είναι κυρίως εσωτερικά. Μου αρέσει το αγώνισμα και οι δυσκολίες που έχει. Μου αρέσει επίσης ότι χρειάζεται σκληρή προπόνηση για να φτάσεις να έχεις ένα καλό αποτέλεσμα. Θέλει πειθαρχία και πολλή υπομονή.

Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι που στηρίζουν την προσπάθειά μου, όπως ο προπονητής μου, που με έχει από μικρό παιδί, και φυσικά ο Σύλλογός μου που είναι δίπλα μου σε ό,τι ζητήσω. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν στιγμές που μπορεί να υπάρξει κάποιος χορηγός να σε υποστηρίξει οικονομικά ώστε να κάνεις τη προπόνησή σου πολύ καλύτερα. Είμαι συνέχεια σε αναζήτηση χορηγιών για να μπορέσω να έχω τα απαραίτητα για την προετοιμασία μου.

“Μου αρέσει το αγώνισμα και οι δυσκολίες που έχει. Μου αρέσει επίσης ότι χρειάζεται σκληρή προπόνηση για να φτάσεις να έχεις ένα καλό αποτέλεσμα. Θέλει πειθαρχία και πολλή υπομονή”

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πιστεύεις ότι χρειάζεται ένας αθλητής για να εξελιχθεί και να πετύχει;

Όπως ανέφερα και νωρίτερα, ειδικά για τα αγωνίσματά μας, θέλει πειθαρχία, πολλή υπομονή και καλή ψυχολογία! Ένας έμπειρος προπονητής, το πρώτο πράγμα που διακρίνει σε έναν αθλητή, για το εάν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό, δεν είναι τα προσόντα του, αλλά η ψυχολογία του σε συνδυασμό με τη νοοτροπία του.

Η βοήθεια της πολιτείας, σύμφωνα και με τη δική σου εμπειρία, είναι ικανοποιητική προς τους αθλητές;

Σίγουρα όχι. Εδώ και 23 χρόνια δεν έχω δει την παραμικρή αλλαγή στη βοήθεια τόσο της πολιτείας όσο και της Ομοσπονδίας μας. Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις τόσο σε θέματα εγκαταστάσεων όσο και σε θέματα οικονομικής βοήθειας προς τους αθλητές. Φανταστείτε ότι στο στάδιο που προπονούμαι, όταν έχει προπόνηση το ποδόσφαιρο δεν μπορούμε να μπούμε και να κάνουμε την προπόνησή μας. Ένα απλό παράδειγμα αναφέρω. Το θέμα είναι πολύ μεγάλο και με πολύπλευρες εκτάσεις.

Υπάρχουν αθλητές που θαυμάζεις;

Δεν μπορώ να πω ότι θαυμάζω κάποιον αθλητή για τις επιδόσεις του. Σίγουρα, όμως, μου αρέσουν αθλητές που έχουν πολύ καλή ψυχολογία, όπως ο Kenenisa Bekele, o Haile Gebreselasie και o “Mo” Farah.

Τα δύο τελευταία χρόνια, εξαιτίας της πανδημίας, έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό και ο χώρος του αθλητισμού. Τι άλλαξε στη δική σου καθημερινότητα;

Στην πρώτη φάση της πανδημίας η καθημερινότητά μου άλλαξε θετικά. Ήταν η πρώτη φορά που έκανα σωστά την προπόνησή μου χωρίς να εργάζομαι παράλληλα. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, ποτέ δεν έκανα μόνο στίβο. Πάντα εργαζόμουν παράλληλα για να μπορώ να τα βγάζω πέρα οικονομικά, οπότε εμένα με ωφέλησε στην αρχή.

Σε πιο γενικό επίπεδο, ο αθλητισμός επηρεάστηκε πολύ στο κομμάτι των αγώνων, διότι όλοι οι αγώνες τους οποίους ένας αθλητής έβαζε ως στόχο, ακυρώνονταν. Πέρα από αυτό, θεωρώ πως δεν επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις προπονήσεις των παιδιών που ασχολούνται με τον στίβο, οπότε δεν έμειναν και πίσω προπονητικά.

 Τι θα έλεγες σε ένα παιδί που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον στίβο;

Το αγώνισμα το επιλέγεις και σε επιλέγει χωρίς να το αντιληφθείς. Αν το κάνεις επειδή σε έχει επηρεάσει ένας εξωτερικός παράγοντας, δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορείς ως νέος αθλητής να συνεχίσεις όταν θα έρθεις αντιμέτωπος με τη σκληρή προπόνηση. Επίσης, πρέπει να είσαι θετικός και υπάκουος στις εντολές του προπονητή σου, αλλά και ακόμη περισσότερο στην ίδια σου την ικανότητα για βελτίωση σε διάφορους τομείς. Οπότε θα έλεγα σε αυτά τα παιδιά να είναι απόλυτα σίγουρα ότι κάνουν αυτό που τα γεμίζει.

Έχεις φανταστεί τον εαυτό του σε 10 χρόνια από σήμερα; Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου;

Είμαι ήδη 33 χρόνων. Το πιο πιθανό, όσον αφορά τον στίβο, είναι να με βρει να προπονώ κάποιο group αθλητών. Επόμενοι αγωνιστικοί στόχοι είναι κάποιοι καλοί χρόνοι στα 5 και 10 χιλιόμετρα -κάτι που δεν έχω καταφέρει να κάνω ακόμη. Φυσικά και οι προκρίσεις σε αγώνες του εξωτερικού είναι ένας στόχος που πάντα έχω στο μυαλό μου.