Αλέξανδρος Βούλγαρης: “Σε όποιον λέμε ότι θα καλλιεργήσουμε τρούφα στη Μύκονο, μας κοιτάει περίεργα”

Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης και ο Τάκης Παπαδόπουλος είναι κάτοικοι της Μυκόνου, οι οποίοι αγαπούν τα τοπικά προϊόντα και το δείχνουν έμπρακτα με τον καλύτερο τρόπο. Οι δυο τους μελετούν εδώ και αρκετά χρόνια ένα γευστικό και άκρως θρεπτικό στοιχείο της διατροφής μας, το μανιτάρι. Αποφάσισαν μάλιστα να δημιουργήσουν στο νησί μια μονάδα καλλιέργειας μανιταριών, το Mykonos Mushroom Farming, και έφτασαν να πουλάνε τα συγκεκριμένα μανιτάρια σε διάφορα σημεία πώλησης εντός αλλά και εκτός Μυκόνου. Το σημείο καλλιέργειάς τους βρίσκεται στην περιοχή της παραλίας Φραγκιά. Εκεί καλλιεργούν με βιολογικό τρόπο τρία είδη μανιταριών της οικογένειας πλευρώτους.

Το Mykonos Post μίλησε με τον Αλέξανδρο Βούλγαρη, ο οποίος μοιράστηκε μαζί μας όλα τα μυστικά της επιχείρησης και όλα όσα δεν ξέρουμε για τα μανιτάρια πλευρώτους και τη διαδικασία παραγωγής τους.

“Θέλαμε να φύγουμε από την τρέλα της Μυκόνου και το κυνήγι του τουρίστα. Δεν επιθυμούσαμε πια να κοιτάμε το ρολόι και να τρέχουμε, ούτε να χτυπάει συνεχώς το κινητό μας”

Πώς ξεκινήσατε την ενασχόληση με την καλλιέργεια μανιταριών;

Ήμασταν μια παρέα φίλων, Μυκονιάτες, που είχαμε αυτή την ιδέα και το ξεκινήσαμε. Δεν είχαμε καμία σχέση με το αντικείμενο, εγώ προσωπικά ήμουν ιδιοκτήτης γραφείου ενοικίασης αυτοκινήτων, όμως κάποια στιγμή πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με κάτι εντελώς διαφορετικό. Το έκανα παλιότερα ερασιτεχνικά για δική μου χρήση και μετά υπήρχε ο χώρος και αποφασίσαμε να το κάνουμε. Το ξεκινήσαμε από το μηδέν, μόνοι μας, διότι δεν υπήρχε κάποια βοήθεια -οικονομική κυρίως- και έχοντας κάποιες γνώσεις από την ερασιτεχνική ενασχόληση, είδαμε ότι δούλευε στο χώρο και πλέον έχουμε κλείσει ένα χρόνο. Ο κόσμος το έχει αγκαλιάσει και αγοράζει τα προϊόντα μας.

Ποιο ήταν το όραμα και ο στόχος σας όταν το πρωτοξεκινήσατε;

Ξεκινήσαμε με μια προοπτική ότι θα παράγουμε μεγάλο όγκο προϊόντων. Στην αρχή, βρήκαμε πολλά εμπόδια, τα οποία σιγά σιγά τα ξεπερνάμε και βλέπουμε ότι μπορούμε και εμείς να στηρίξουμε το νησί. Πρόσφατα τα προϊόντα μας πήγαν και στην Τήνο, ενώ τώρα συζητάμε και για την Πάρο.

Πριν από αυτό με τι αντικείμενο ασχολούσασταν; Είχατε κάποιο σχετικό background;

Καθόλου, δεν είχα καμία απολύτως σχέση. Όπως είπα προηγουμένως, είχα γραφείο ενοικίασης αυτοκινήτων στο νησί για 30 χρόνια, ήταν μια οικογενειακή επιχείρηση. Σε κάποια φάση όλο αυτό με τον τουρισμό με κούρασε, τα έκλεισα όλα και το γύρισα στα αγροτικά. Θέλαμε να φύγουμε από την τρέλα της Μυκόνου και το κυνήγι του τουρίστα. Δεν επιθυμούσαμε πια να κοιτάμε το ρολόι και να τρέχουμε, ούτε να χτυπάει συνεχώς το κινητό μας. Στράφηκα στη φύση τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου. Μας αρέσει, βρήκαμε ησυχία και γαλήνη. Ασχολούμαστε με ένα εντελώς φυσικό και οργανικό προϊόν και με τη γη, που είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για εμάς.

“Είναι μεγάλο πράγμα στη Μύκονο να καταφέρεις να έχεις 17 με 18 βαθμούς Κελσίου και μάλιστα με την υγρασία που χρειάζονται τα μανιτάρια”.

Σαν επιχείρηση τι ακριβώς κάνετε;

Παίρνουμε τα σακιά έτοιμα από την Εύβοια και εμείς εδώ τους παρέχουμε τις συνθήκες για να μπορέσουμε να τα καλλιεργήσουμε, να ετοιμαστούν και στη συνέχεια να τα διαθέσουμε σε διάφορα σημεία του νησιού ως εμπόρευμα. Θα αναρωτιέστε βέβαια, πώς γίνεται να παράγονται μανιτάρια σε ένα Κυκλαδονήσι, όπως η Μύκονος, με αυτό το έδαφος. Έχουμε καταφέρει, με θερμοκήπια να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες. Είναι μεγάλο πράγμα στη Μύκονο να καταφέρεις να έχεις 17 με 18 βαθμούς Κελσίου και μάλιστα με την υγρασία που χρειάζονται τα μανιτάρια. Μένουν σε αυτές τις συνθήκες μέχρι να είναι έτοιμα. Μπορεί να τα κρατήσουμε μια-δυο μέρες μάξιμουμ στο ψυγείο μας, όμως στα σημεία πώλησης πάνε ολόφρεσκα, μέσα σε δυο μέρες το πολύ. Έτσι, έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, ενώ μπορούν να κρατήσουν μέχρι και 8 με 10 μέρες. Πρόκειται για ένα ευπαθές προϊόν, οπότε είναι λογικό μετά από κάποιες μέρες, τα μανιτάρια να αρχίσουν να μαυρίζουν. Τα δικά μας μανιτάρια, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αντέξουν παραπάνω, διότι με το που τα κόβουμε, πάνε κατευθείαν στο εμπόριο. Το ίδιο γίνεται και με τα αποξηραμένα μανιτάρια μας. Δεν περιμένουμε να χαλάσουν, αλλά τα αποξηραίνουμε κατευθείαν από φρέσκα, με ειδική διαδικασία.

Ποια είναι η διαδικασία αποξήρανσης;

Έχουμε φτιάξει ένα ειδικό θάλαμο με συγκεκριμένες συνθήκες. 55 βαθμούς Κελσίου, χωρίς να έχει καθόλου υγρασία και αφού τα βγάλουμε από το θάλαμο τα συσκευάζουμε σε vacum για να μην πάρουν ξανά υγρασία. Η συγκεκριμένη συσκευασία μπορεί να κρατήσει στο ντουλάπι περισσότερο από ένα χρόνο και “δουλεύεται” σαν ένα κανονικό, μη αποξηραμένο μανιτάρι. Έτσι μαγειρεύεται δηλαδή. Απλώς πρέπει πρώτα να το βάλεις σε χλιαρό νερό για μισή ώρα περίπου. Η γεύση του επίσης είναι λίγο πιο έντονη, διότι εξαιτίας της συσκευασίας, έχει διατηρήσει όλα τα θρεπτικά συστατικά.

Ποια είναι η ανταπόκριση του καταναλωτικού κοινού;

Υπάρχει αρκετή υποστήριξη. Είμαστε βέβαια και μια σχετικά κανούργια επιχείρηση, οπότε είναι λογικό να θέλουμε χρόνο ώστε να βελτιωθούμε ακόμα περισσότερο.Ωστόσο, αξίζει να αναφέρουμε πως η Μύκονος είναι ένα νησί με συνθήκες που δεν ευνοούν καθόλου την καλλιέργεια του μανιταριού. Ουσιαστικά, αυτό που κάνουμε είναι ένα θαύμα. Επίσης, η δημιουργία της επιχείρησης μας, συνέπεσε με την περίοδο της πανδημίας, που ίσως να αποτρέπει τον κόσμο να ασχοληθεί και να επενδύσει τα χρήματά του σε προϊόντα, όπως τα μανιτάρια.

“Τα μανιτάρια, σου δίνουν πρωτεϊνες, όπως το κρέας, χωρίς να λαμβάνεις, όμως, συστατικά του κρέατος, όπως το λίπος. Ο κόσμος έχει στραφεί σε ένα πιο φυσικό τρόπο διατροφής, οπότε το μανιτάρι έχει μέλλον στην Ελλάδα”.

Τι ποικιλίες καλλιεργείτε;

Κυρίως καλλιεργούμε πλευρώτους, απλά το χειμώνα έχουμε άλλο είδος και το καλοκαίρι άλλο, διότι το ένα ευδοκιμεί καλύτερα το καλοκαίρι και το άλλο τον χειμώνα. Το μανιτάρι είναι ένας μύκητας και ο μύκητας καταλαβαίνει πότε είναι χειμώνας και πότε προσπαθείς να τον «κοροϊδέψεις» με δικές σου συνθήκες. Τον χειμώνα μπορούμε να βάζουμε φιλέτο, πιο παχύ μανιτάρι, ενώ το καλοκαίρι βάζουμε πιο λεπτό, πιο ελαφρύ σαν μανιτάρι. Μεγαλώνουμε επίσης το σιτάκε, ένα ιαπωνικό μανιτάρι το οποίο δεν τον γνωρίζει ο κόσμος, αλλά θεωρείται τρομερά θρεπτικό για τον οργανισμό και χρησιμοποιείται παγκόσμια. Το νησί τώρα το μαθαίνει. Φρέσκο σιτάκε δεν καταφέρνεις να βρεις εύκολα. Μοιάζει αρκετά με το portobello, αλλά έχει λίγο πιο καφετί χρώμα και μπορείς να το βάλεις στο φούρνο και να το μαγειρέψεις όπως τα portobello. Πολλές φορές, όπως συμβαίνει με όλα τα μανιτάρια, μπορείς να αντικαταστήσεις με αυτό κάποιο κρεατικό. Τα μανιτάρια, σου δίνουν πρωτεϊνες, όπως το κρέας, χωρίς να λαμβάνεις, όμως, συστατικά του κρέατος, όπως το λίπος. Ο κόσμος έχει στραφεί σε ένα πιο φυσικό τρόπο διατροφής, οπότε το μανιτάρι έχει μέλλον στην Ελλάδα.

Alexandros Voulgaris and his partner, Panagiotis Papadopoulos

Ποια είναι τα σχέδια για το μέλλον της επιχείρησής σας;

Όσο αυξάνεται η ζήτηση, θα κάνουμε επέκταση της εταιρίας ώστε να την καλύψουμε. Από εκεί και πέρα, θέλουμε να βάλουμε κάποια στιγμή τρούφα, κάτι που είναι πάρα πολύ δύσκολο, λόγω των συνθηκών. Έχω σκεφτεί ωστόσο κάτι που δεν μπορώ να σας αποκαλύψω τώρα, ώστε να γίνει εφικτό να την καλλιεργήσουμε. Είμαστε στη φάση των δοκιμών αυτή τη στιγμή και θέλουμε το χρόνο μας για να καταφέρουμε να το κάνουμε, γιατί η τρούφα θέλει το χρόνο της. Μπορεί να μας πάρει ακόμη και δυο χρόνια. Σε όποιον λέμε ότι θα καλλιεργήσουμε τρούφα στη Μύκονο μας κοιτάει περίεργα γιατί είναι κάτι που θέλει ομιχλώδες κλίμα, πολλή υγρασία και ψηλό υψόμετρο, ωστόσο έχουμε βρει ένα σχέδιο και πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε.