Αντώνης Γεωργαντώνης: «Η γιαγιά μου ήρθε στη Μύκονο με βάρκα από τη Μικρά Ασία το 1922»
Η γιαγιά του έφτασε στο νησί με βάρκα από τη Μικρά Ασία το 1922, η μητέρα του γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μύκονο κι εκείνος τη θεωρεί δεύτερη πατρίδα του, καθώς εδώ και πολλά χρόνια ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Ο Αντώνης Γεωργαντώνης (Tony Georgiton), σε μια εξομολόγηση ψυχής στο Mykonos Post.
Η ιστορία της οικογένειας του Αντώνη Γεωργαντώνη ξεκινάει το 1922 με τον ξεριζωμό στη Μικρά Ασία και την προσφυγιά. Η γιαγιά του και ο παππούς του, μαζί με συγγενείς, μεταφέρονται με καΐκι από το Αϊβαλί στη Μύκονο, προκειμένου να σωθούν και να επιβιώσουν από τη Μικρασιατική καταστροφή. «Ο παππούς μου, ο Ηλίας Ταμπουλχανάς, είχε ένα καΐκι στη Μύκονο και έκανε διάφορες μεταφορές. Από όσα μου έχουν πει, έφευγε από το σπίτι και γυρνούσε ύστερα από μήνες. Όταν στον πόλεμο του 1940, επιτέθηκαν οι Ιταλοί στη Μύκονο, ο παππούς μου είχε φύγει από το νησί και μετέφερε με το καΐκι κόσμο, προκειμένου να μην τους πιάσουν», περιγράφει ο Αντώνης Γεωργαντώνης στο Mykonos Post.
«Μόλις είδε τη μητέρα μου, την ερωτεύτηκε»
Στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του 1940, ο παππούς Ηλίας πηγαινοερχόταν στο νησί και έφερνε λάδι και προμήθειες στην οικογένεια, τη μητέρα του Αντώνη και τα τρία αδέλφια της. «Η μητέρα μου, η Ιωάννα, γεννήθηκε στη Μύκονο και μαζί με τα τρία της αδέλφια, έζησαν και μεγάλωσαν στο νησί», συμπληρώνει ο Αντώνης. Κάποια στιγμή, όταν πλέον η Ιωάννα είναι 18 ετών, γνωρίζει έναν νεαρό λιμενικό, ο οποίος έχει έρθει στη Μύκονο με το καράβι. «Μόλις είδε τη μητέρα μου, την ερωτεύτηκε, τη διεκδίκησε, την παντρεύτηκε και έφυγαν μαζί για την Αθήνα. Το πρώτο τους σπίτι ήταν στον Πειραιά, στην περιοχή της Κοκκινιάς. Εκεί γεννήθηκα εγώ», περιγράφει ο Αντώνης Γεωργαντώνης στο Mykonos Post, ο οποίος ήρθε στη ζωή στις 24 Φεβρουαρίου του 1958.
“Η αλήθεια είναι πως ακόμα και σήμερα, στη Μύκονο δεν θέλω να κοιμάμαι. Μόλις φτάνω στο νησί, γίνομαι άλλος άνθρωπος”
«Το 1964, ήταν μια άλλη Μύκονος»
Ένα χρόνο ύστερα από τον ερχομό τους στον Πειραιά, το ζευγάρι μαζί με τον Αντώνη, μετακομίζουν στα Νέα Λιόσια, όπου η Μυκονιάτισσα γιαγιά, Μαρία Ταμπουλχανά, τους έχει αγοράσει ένα μικρό σπίτι για το νέο ξεκίνημα στην Αθήνα. Εννέα χρόνια μετά, γεννιέται και ο αδελφός του Αντώνη, ο Βαγγέλης. Μολονότι, η οικογένεια ζει στην Αθήνα, τα καλοκαίρια η Μύκονος είναι το δεύτερο σπίτι του Αντώνη. «Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να πηγαίνω στη Μύκονο. Ήμουν έξι ετών όταν με πρωτοπήγε η μητέρα μου στο σπίτι της γιαγιάς. Το 1964, ήταν μια άλλη Μύκονος. Πήγαινα κάθε καλοκαίρι όταν μεγάλωσα αρκετά, άρχισα να πηγαίνω και μόνος μου. Περίμενα πως και πως να τελειώσει το σχολείο για να πάω τα καλοκαίρια στο νησί», εξομολογείται.
«Ο συγκεκριμένος τόπος έχει μια απίστευτη ενέργεια»
Οι γονείς του Αντώνη δεν έχουν αρκετά χρήματα ώστε να του δώσουν για τις καλοκαιρινές διακοπές, οπότε μαζί με τον ξάδερφό του, τον Κωνσταντή, το πρωί δουλεύουν σε οικοδομές στο νησί, τα βράδια διασκεδάζουν και άυπνοι πηγαίνουν ξανά για δουλειά. «Η αλήθεια είναι πως ακόμα και σήμερα, στη Μύκονο δεν θέλω να κοιμάμαι. Μόλις φτάνω στο νησί, γίνομαι άλλος άνθρωπος. Ο συγκεκριμένος τόπος έχει μια απίστευτη ενέργεια. Το σπίτι μου είναι στο Νεοχώρι, ανάμεσα στη Φάμπρικα και τους Μύλους. Πρόκειται για το πατρικό μου σπίτι, το οποίο το έχω ανακατασκευάσει με τη βοήθεια του Μαθιού Αποστόλου», προσθέτει εκείνος. Στη Μύκονο, ο Αντώνης θα διασκεδάσει σαν να μην υπάρχει αύριο και θα γνωρίσει τον πρώτο του μεγάλο έρωτα. «Στη Μύκονο γνώρισα την πρώτη μου κοπέλα, η οποία ήταν από τη Νέα Υόρκη. Στην ουσία, έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο ώστε να επιλέξω την Αμερική για σπουδές», εξηγεί.
«Το 1984, όταν ξαναπήγα στη Μύκονο, είχαν αλλάξει τα πάντα»
Αν και του γίνεται μια ενδιαφέρουσα πρόταση να εργαστεί σε ένα μαγαζί με δερμάτινα είδη στα Ματογιάννια, ο πατέρας του είναι αρνητικός και τον προτρέπει να φύγει για σπουδές στο εξωτερικό. Σε ηλικία 18 ετών, ο Αντώνης Γεωργαντώνης, μετακομίζει στο Σινσινάτι των ΗΠΑ, για να σπουδάσει business administration στο Xavier University. Στο Σινσινάτι βρίσκονται ήδη κάποια ξαδέλφια του, τα οποία έχουν ανοίξει εστιατόριο και ο Αντώνης εργάζεται εκεί παράλληλα με τις σπουδές του. Στην Αμερική θα κάνει πολλές δουλειές, προκειμένου να επιβιώσει. Από το 1976 που θα πάει στις ΗΠΑ και με εξαίρεση το πρώτο καλοκαίρι που επέστρεψε στην Ελλάδα, θα παραμείνει στην Αμερική για επτά ολόκληρα χρόνια, χωρίς να επισκεφτεί το αγαπημένο του νησί. «Όταν ξαναπήγα στη Μύκονο, το 1984, είχαν αλλάξει τα πάντα. Υπήρχαν άλλα μαγαζιά, ο κόσμος ήταν αρκετά διαφορετικός και είχε γίνει μια έκρηξη όσον αφορά τον τουρισμό», τονίζει στο Mykonos Post.
“Όλο τον χρόνο σκέφτομαι πότε θα περάσει ο καιρός για να επισκεφτώ ξανά το νησί και να πάω να μείνω στο πατρικό μου. Φαντάσου πως στο γραφείο μου στη Νέα Υόρκη, στους υπολογιστές μου, έχω wallpaper τη Μύκονο”
«Έχουν γράψει για μας οι New York Times»
Ύστερα από την πολύχρονη παραμονή του στο Σινσινάτι, ο Αντώνης παίρνει την απόφαση να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη, όπου με αργά, αλλά σταθερά βήματα θα αρχίζει να χτίζει την επαγγελματική του καριέρα. «Στην Νέα Υόρκη έκανα ό,τι δουλειά μπορείς να φανταστείς. Κάποια στιγμή, με ορισμένα χρήματα που είχα μαζέψει, αγόρασα μια άδεια ταξί και ξεκίνησα να εργάζομαι ως οδηγός ταξί. Στην πορεία αγόρασα ακόμα τρεις άδειες ταξί και με τον Βασίλη Μεσάδο, με τον οποίο είμαστε φίλοι και συνέταιροι, την 1η Απριλίου του 1991 ανοίξαμε μια εταιρεία ταξί. Δουλέψαμε σκληρά, αλλά ύστερα από τριάντα και πλέον χρόνια, μπορώ να πω με σιγουριά πως η εταιρεία μας, είναι η καλύτερη εταιρεία ταξί της Νέας Υόρκης, με στόλο 700 ταξί και μοντέρνες εγκαταστάσεις. Μάλιστα, έχουν γράψει για μας οι New York Times». Εκτός από την εταιρεία με τα ταξί, ο Αντώνης Γεωργαντώνης, είναι συνιδιοκτήτης στο Melrose Ballroom, στο οποίο έχουν εμφανιστεί όλα τα μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας.
«Θα ήθελα να μοιράζω τον χρόνο μου ανάμεσα σε Νέα Υόρκη, Αθήνα και Μύκονο»
Τη Μύκονο τη λατρεύει. Όπως λέει και ο ίδιος, είναι στο αίμα του. «Όλο τον χρόνο σκέφτομαι πότε θα περάσει ο καιρός για να επισκεφτώ ξανά το νησί και να πάω να μείνω στο πατρικό μου. Φαντάσου πως στο γραφείο μου στη Νέα Υόρκη, στους υπολογιστές μου, έχω wallpaper τη Μύκονο», λέει γελώντας στο Mykonos Post. Στα 64 του, ο Αντώνης κάνει όμορφα σχέδια για το μέλλον. «Ιδανικά, θα ήθελα κάποια στιγμή να μοιράζω τον χρόνο μου ανάμεσα στη Νέα Υόρκη, την Αθήνα και τη Μύκονο. Η Μύκονος είναι ένας διεθνής προορισμός και όλοι θέλουν να πάνε εκεί. Φέτος, εντυπωσιάστηκα με ορισμένα μαγαζιά που έχουν γίνει. Από την άλλη, η κίνηση στους δρόμους, αλλά και το parking, κουράζουν τον επισκέπτη. Επίσης, υπάρχει σοβαρό ζήτημα με τα σκουπίδια, τα λήμματα, τις ληστείες αλλά και την ελλιπή αστυνόμευση. Ελπίζω, τα συγκεκριμένα ζητήματα να αντιμετωπιστούν άμεσα και να μην τα δούμε του χρόνου. Όπως και να έχει, η Μύκονος είναι μόνο μια και οι Μυκονιάτες είναι καλοί και φιλόξενοι άνθρωποι».
Φωτογραφίες: Τάσος Κοντοκώστας