Εύα Γρυπάρη: «Μέσα από τα έργα μου επικαλούμαι την φύση που γνώρισα στη Μύκονο»

Η Εύα Γρυπάρη είναι μια νεαρή ζωγράφος που κατάγεται από την Μύκονο, ενώ έχει ζήσει μέρος της παιδικής της ηλικίας στο νησί. Με μια πρώτη ματιά, αντιλαμβάνεσαι πως τα έργα της χαρακτηρίζονται από τα έντονα χρώματα που αποπνέουν δυναμισμό και ζωντάνια, ενώ η ίδια λατρεύει να αποτυπώνει γυναικεία πρόσωπα, τα οποία συσχετίζει με στοιχεία της φύσης. Η Μύκονος, ως τόπος που έζησε κάποιες από τις πιο όμορφες και ανέμελες στιγμές της ζωής της, αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις για εκείνη πηγή έμπνευσης.

Ωστόσο, αυτό που με συγκλόνισε κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας, είναι η εικόνα με την οποία φαντάζεται τη Μύκονο ως μια γυναίκα, όπως αυτές που αποτυπώνει στους καμβάδες της. Πολύ ευφάνταστα λοιπόν, η Εύα εξομολογείται πως η Μύκονος στα δικά της μάτια είναι μια γυναίκα με δυο αντίθετες πλευρές: Από τη μια γητεύτρα και ξελογιάστρα και από την άλλη σοφή και παραδοσιακή. Εκεί, για την ίδια, κρύβεται η όλη μαγεία του νησιού. Στις αντιθέσεις της.

Ποιά είναι η σχέση σου με την Μύκονο;

Έχω πολύ δυνατή σχέση με το νησί, καθώς ο πατέρας μου κατάγεται από εκεί, ενώ μάλιστα έχω προλάβει και τον Μυκονιάτη παππού και τη Μυκονιάτισσα γιαγιά μου, περνώντας μαζί τους στο νησί κάποιες πολύ όμορφες στιγμές από την παιδική μου ηλικία. Όσον αφορά εμένα, μεγάλωσα στο νησί μέχρι και την Γ’ Δημοτικού. Στη συνέχεια, για λόγους εκπαίδευσης, η μητέρα μου αποφάσισε να μετακομίσουμε στην Αθήνα. Από τότε έρχομαι κάθε καλοκαίρι στη Μύκονο για διακοπές, ενώ ύστερα από τα 23 μου χρόνια, ξεκίνησα να απασχολούμαι εποχιακά στο νησί. Επομένως, περνάω μεγάλο διάστημα στη Μύκονο, από Απρίλιο μέχρι και Οκτώβριο που διαρκεί η θερινή σεζόν. Είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ.

Εφόσον έχεις ζήσει κάποια από τα παιδικά σου χρόνια στη Μύκονο, είμαι σίγουρη πως έχεις έντονες αναμνήσεις

Ισχύει. Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από το νησί, κυρίως σε σχέση με τη φύση, κάτι που στους ανθρώπους που ζούν στην πόλη, τους λείπει αρκετά. Μέσω της Μυκόνου, απέκτησα από μικρό παιδί μια φανταστική σχέση με τη θάλασσα. Θυμάμαι τον εαυτό μου να βρίσκεται μέσα στο νερό για ώρες, να παίζω μέσα στα κύματα και γενικά να είμαι ξέγνοιαστη και ανέμελη. Στη Μύκονο ποτέ δεν φοβόμασταν, παίζαμε όλα τα παιδιά μόνα μας, χωρίς τους γονείς και βέβαια χωρίς κανέναν φόβο. Νιώθαμε ασφαλείς.

Θυμάμαι πάντα το μεγαλείο της φύσης, όπως για παράδειγμα όταν έβλεπα από το παράθυρο του σπιτιού μου μια αστραπή. Αυτό πλέον στην πόλη ομολογώ πως μου λείπει και ίσως είναι ένας λόγος για τον οποίο μου αρέσει τόσο πολύ να ζωγραφίζω τοπία. Μέσα από τα έργα μου συχνά επικαλούμαι την φύση που γνώρισα στη Μύκονο.

Instagram/ eva_darklink

Ποιο ήταν το μέρος του νησιού που ξεχώριζες όταν ήσουν μικρή και ήθελες να επιστρέφεις σε αυτό ξανά και ξανά;

Ήταν αδιαμφισβήτητα η Παράγκα. Όχι βέβαια όπως την ξέρουμε το καλοκαίρι, με τις ξαπλώστρες, αλλά άδεια και ατόφια, όπως είναι τον χειμώνα. Ήταν το μέρος που με γέμιζε χαρά. Έτρεχα στην παραλία, ενώ με τον αδερφό μου- στο σημείο που είναι τα βράχια-, παίζαμε ένα παιχνίδι της φαντασίας μας: κάναμε ότι εκεί, ανάμεσα στα βράχια ήταν το σπίτι μας. Έχω επίσης μια πολύ μεγάλη αγάπη για τα σοκάκια της χώρας.

Ανέφερες προηγουμένως ότι πρόλαβες στην παιδική σου ηλικία να ζήσεις πράγματα με την γιαγιά και τον παππού σου στη Μύκονο. Τι θυμάσαι από εκείνους;

Θυμάμαι πως ο παππούς μου με πήγαινε στο περιβόλι και μου έδειχνε τις καλλιέργειές του. Ο ίδιος μάλιστα, έπαιζε τσαμπούνα και αρκετές φορές με έπαιρνε μαζί του στα πανηγύρια, από τα οποία θυμάμαι μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Από την άλλη η γιαγιά, ήταν και  μια παραδοσιακή Μυκονιάτισσα που έμπαινε συνεχώς στην κουζίνα για να φτιάξει τις πατροπαράδοτες συνταγές, όπως η μελόπιτα και μου έδειχνε πώς φτιάχνονται.

“Έχω ακόμη πάρα πολλά πράγματα να μάθω και άλλα τόσα να πω, μέσα από την τέχνη μου”

Πότε ξεκίνησες να ζωγραφίζεις;

Ξεκίνησα να δημιουργώ πίνακες πριν από περίπου πέντε χρόνια και είμαι αυτοδίδακτη. Από εκεί και πέρα, νομίζω πως η ενασχόληση με τη ζωγραφική είναι για εμένα κάτι έμφυτο, καθώς από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησα να σχεδιάζω με το μολύβι. Έφτιαχνα περισσότερο λουλούδια, Ινδιάνους και βασίλισσες. Ωστόσο, τελείωσα το τμήμα Νηπιαγωγών και έκανα μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στη Δημιουργικότητα στην Εκπαίδευση. Ολοκληρώνοντας το μεταπτυχιακό, συνειδητοποίησα ότι προς το παρόν τουλάχιστον, το να διδάσκω στα παιδιά δεν είναι κάτι το οποίο καλύπτει τα «θέλω» μου. Αντιθέτως, επιθυμούσα και ακόμη επιθυμώ να «το ζήσω» η ίδια ως μαθήτρια. Έχω ακόμη πάρα πολλά πράγματα να μάθω και άλλα τόσα να πω, μέσα από την τέχνη μου. Θέλω να κάνω εκθέσεις και ασχολούμαι επαγγελματικά με τη ζωγραφική. Να βιοπορίζομαι από αυτό.

Στα έργα σου υπάρχει έντονο το στοιχείο της γυναίκας, η εικόνας της οποίας είναι αρκετά μελαγχολική, αλλά και της φύσης, ενώ κυριαρχούν τα έντονα χρώματα. Εσύ πώς θα χαρακτήριζες τα έργα σου;

Είναι ακριβώς έτσι. Ξεκίνησα με το μελαγχολικό στοιχείο, διότι σε εκείνη τη φάση, επιθυμούσα να εκφράσω κάποια συγκεκριμένα συναισθήματα που είχα λόγω συγκεκριμένων καταστάσεων στη ζωή μου. Τότε μπορεί να υπήρξε κάποιος χωρισμός ή γενικά καταστάσεις που μου δημιουργούσαν αυτή τη μελαγχολία και ήθελα κάπως να την εκφράσω. Ωστόσο, όπως μου αναφέρει ο κόσμος που βλέπει τα έργα μου, αυτό με ακολουθεί μέχρι και σήμερα, διότι όντως ακόμη υπάρχει μια χαρμολύπη στα έργα μου. Μου αρέσει πάντα να εκθειάζω τη γυναίκα. Βέβαια, οι πίνακές μου επιθυμώ να λένε μια ιστορία. Ακόμη και στην περίπτωση των πορτρέτων, υπάρχουν κι άλλα στοιχεία. Σίγουρα υπάρχει έντονο το στοιχείο της φύσης και γενικώς χρησιμοποιώ το δίπολο γυναίκα-φύση.

Instagram/ eva_darklink

Από πού αντλείς έμπνευση για τα έργα σου; Μπορεί να είναι, για παράδειγμα, ακόμη και μια εικόνα που θα δεις στον δρόμο;

Ακριβώς, μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Μπορεί να είναι ένα τοπίο που μου έχει κολλήσει τη συγκεκριμένη περίοδο, όπως η έρημος πέρυσι. Μπορεί να είναι γυναίκες ή θηλυκότητες που βλέπω και θεωρώ πως έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ή κάποια αύρα που θα ήθελα να απεικονίσω. Πάντα υπάρχει η γυναίκα, το τοπίο και το μήνυμα που θέλω να δώσω τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι μέσα από τα έργα μου να δείχνω ότι η γυναίκα είναι δυνατή και ασταμάτητη. Θα τα χαρακτήριζε κανείς αρκετά φεμινιστικά.

“Η Μύκονος, εκτός από τη θάλασσα, η οποία δηλώνω πως είναι η ζωή μου, έχει ένα πολύ ιδιαίτερο τοπίο, που χαρακτηρίζεται από μια αντίθεση. Μου θυμίζει επίσης μια γυναίκα και ίσως αυτό βγαίνει και στα έργα μου”

Παρατηρούμε πως η Μύκονος πρωταγωνιστεί σε έργα σου. Έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσής σου το νησί;

Βέβαια. Η Μύκονος, εκτός από τη θάλασσα, η οποία δηλώνω πως είναι η ζωή μου, έχει ένα πολύ ιδιαίτερο τοπίο, που χαρακτηρίζεται από μια αντίθεση. Η Μύκονος μου θυμίζει επίσης μια γυναίκα και ίσως αυτό βγαίνει και στα έργα μου. Στο μυαλό μου τη φαντάζομαι σαν μια γυναίκα που έχει δυο πλευρές. Από τη μια είναι ντίβα, γητεύτρα και ξελογιάστρα, με μια λάμψη που παρασύρει τους πάντες, λόγω της ξέφρενης διασκέδασης και των νέων που έρχονται στο νησί και από την άλλη είναι μια γιαγιά, με ξηρό δέρμα- σαν το τοπίο της- με ρυτίδες και μεγάλη σοφία. Αυτή είναι η Μύκονος της παράδοσης, η οποία είναι πολύ ζωντανή. Αυτό το δίπολο θεωρώ ότι είναι η πραγματική της γοητεία και την κάνει να είναι για εμένα ένας καμβάς για να δημιουργήσω.

Instagram/ eva_darklink

Παράλληλα με τη ζωγραφική, εργάζεσαι εποχιακά στο Galleraki, στη Μικρή Βενετία της Μυκόνου;

Το Galleraki είναι μια οικογενειακή επιχείρηση. Εδώ και 32 χρόνια, το έχουν και το λειτουργούν οι γονείς μου. Εγώ εργάζομαι στο κομμάτι του service κάθε καλοκαίρι. Το Galleraki θεωρώ πως είναι ένα μαγικό μαγαζί και έχει μια ενέργεια που κάνει τον κόσμο να επιστρέφει ξανά και ξανά μετά από χρόνια, προκειμένου να το επισκεφτεί. Είναι ένα μαγαζί-θεσμός στο νησί. Ωστόσο για εμένα ήταν πάντα το σπίτι μου. Όμως, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ονειρεύομαι να έχω τη δυνατότητα να ασχολούμαι αποκλειστικά με τη ζωγραφική.

“Έχω στόχο να «σπάσω» τα καλούπια που θέλουν τη θηλυκότητα να εξαρτάται από το να έχει η γυναίκα μια συγκεκριμένη εικόνα και θέλω να αποδείξω ότι αυτή μπορεί να είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα”

Στο ευχόμαστε ολόψυχα. Εξάλλου, ήδη έχεις κάνει τις πρώτες σου ατομικές εκθέσεις στη Μύκονο.

Έχω κάνει πέντε ατομικές και δυο ομαδικές εκθέσεις στο νησί, πάντα σε συνεργασία με την ΚΔΕΠΠΑΜ, την οποία και ευχαριστώ πολύ. Η πρώτη μου έκθεση λεγόταν «Θραύσματα Σκέψεων» και είχε να κάνει ακριβώς με αυτή την έκφραση συναισθημάτων για την οποία μίλησα παραπάνω. Στη συνέχεια, στις εκθέσεις μου υπήρχε το μοτίβο της «άγριας» γυναίκας το οποίο δεν αφορά την απολίτιστη γυναίκα, αλλά την ανεξάρτητη, δυναμική και με άγρια ψυχή, αυτή που δεν συμβιβάζεται και που αγωνίζεται για να πραγματοποιήσει τα όνειρά της και κατά συνέπεια την ευτυχία της. Ο κόσμος ανταποκρίνεται στα έργα μου και αυτό με γεμίζει πάρα πολύ.

Instagram/ eva_darklink

Ποια είναι τα σχέδιά σου για φέτος;

Ναι, σκοπεύω να κάνω μια έκθεση στο νησί. Το κεντρικό θέμα θα είναι πάλι η γυναίκα. Ωστόσο, φέτος δεν θα υπάρχει τόσο το πρωτόγονο στοιχείο, όπως τις προηγούμενες φορές. Φέτος, σκοπεύω να εξερευνήσω την θηλυκότητα. Έχω στόχο να «σπάσω» τα καλούπια που θέλουν τη θηλυκότητα να εξαρτάται από το να έχει η γυναίκα μια συγκεκριμένη εικόνα και θέλω να αποδείξω ότι η γυναίκα μπορεί να είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Να είναι δυναμική, αγωνίστρια και ταυτόχρονα να προσέχει τον εαυτό της και την εξωτερική της εμφάνιση.