Γιώργος Γρυπάρης Φλάσκος: «Στόχος μας είναι ο ΑΟ Μυκόνου να πρωταγωνιστήσει στη Β΄ Εθνική»
Σε ηλικία 12 ετών ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ, ενώ τα τελευταία χρόνια, στηρίζει ενεργά την ομάδα μπάσκετ του ΑΟ Μυκόνου. Ο Γιώργος Γρυπάρης Φλάσκος, κάνει τον απολογισμό της φετινής αγωνιστικής σεζόν και τονίζει πως η ομάδα θα ενισχυθεί. Η Β' Εθνική έχει ακόμα μεγαλύτερες προκλήσεις για τους ψηλούς της Μυκόνου, οι οποίοι κλείνουν ήδη το μάτι στην Α2.
-
14.07.2022 Μαρίνος Βυθούλκας
Γεννήθηκε στη Μύκονο το 1970. Ωστόσο, η ενασχόληση του με το μπάσκετ ξεκίνησε το 1982. «Ήμουν 12 ετών όταν ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ. Εκείνη την περίοδο είχε έρθει ένας καινούργιος γυμναστής, ο Δημήτρης Μπάλλας, ο οποίος σήμερα είναι διευθυντής του Γυμνασίου Μυκόνου. Ο Δημήτρης ήταν ο άνθρωπος που μας παρότρυνε να ασχοληθούμε με τον αθλητισμό και αυτό διότι έπαιζε επαγγελματικά βόλευ. Ωστόσο, το μπάσκετ ήταν αυτό που θέλαμε και έτσι ξεκινήσαμε ως μαθητές τα σχολικά πρωταθλήματα, υπό την καθηδήγηση του Δημήτρη Μπάλλα», εξομολογείται ο Γιώργος Γρυπάρης στο Mykonos Post.
«Το κλειστό γήπεδο στην Άνω Μερά ξεκίνησε να φτιάχνεται πριν απο το 2010»
Τελειώνοντας το λύκειο, ο Γιώργος Γρυπάρης, υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία και επέστρεψε στο νησί, προκειμένου να ξεκινήσει την επιχείρηση που διατηρεί σήμερα στον Άγιο Στέφανο. «Παράλληλα με τη δουλειά στο ξενοδοχείο, είχα ενεργή ενασχόληση με το μπάσκετ. Τα πράγματα, όμως, έγιναν ακόμα πιο σοβαρά το 2015, όταν ανέλαβε την ομάδα μπάσκετ ο Γιώργος Σκόρδος. Τότε, μαζεύτηκε μια παρέα από παιδιά και έγινε μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια, η οποία κορυφώθηκε όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του κλειστού γηπέδου στην Άνω Μερά. Όταν αυτό το όραμα πήρε σάρκα και οστά, ο επόμενός μας στόχος ήταν η άνοδος στη Β’ Εθνική», τονίζει στο Mykonos Post.
Οι ενέργειες για την κατασκευή του κλειστού γηπέδου της Άνω Μεράς ξεκίνησαν πριν πολλά χρόνια, με την δωρεά του οικοπέδου από την εκκλησία. Στην πορεία, μια κυρία ονόματι Παναγιώτα, στη μνήμη του γιού της, Γιάννη, έκανε μια μεγάλη χρηματική δωρεά για την κατασκευή του γηπέδου. «Ο Γιάννης Χανιώτης ήταν δυο χρόνια μεγαλύτερός μου και είχε σκοτωθεί με το ποδήλατό του στο εξωτερικό. Οπότε, η μητέρα του έδωσε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, της τάξεως του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Αυτά τα χρήματα έφτασαν για τις μελέτες και τα μπετά. Μετά, είχε σταματήσει για πολλά χρόνια η κατασκευή και κάποια στιγμή, καλή του ώρα, ένα παιδί ο Γιάννης που ήταν στην τεχνική υπηρεσία του Δήμου, το πήρε πατριωτικά το όλο θέμα και μαζί με τον Δήμαρχο, Κωνσταντίνο Κουκά, το προχώρησαν με πολλή προσπάθεια. Φαντάσου πως το γήπεδο στην Άνω Μερά ξεκίνησε να φτιάχνεται πριν από το 2010».

“Η Β’ Εθνική δεν είναι μια εύκολη κατηγορία. Πλέον θα έχουμε απέναντί μας αξιόλογους αντίπαλους. Στόχος μας είναι ο ΑΟ Μυκόνου να πρωταγωνιστήσει στη Β΄Εθνική”
«Το πρώτο budget που είχαμε βγάλει για την ομάδα ήταν 5000 ευρώ»
Ήταν άνοιξη του 2019, όταν ο ο Γιώργος Γρυπάρης (σ.σ: το παρατσούκλι του είναι Φλάσκος) αποφάσισε να στηρίξει την ομάδα μπάσκετ Μυκόνου. «Ήταν η χρονιά που δεν είχαμε μπει ακόμα στο κλειστό γήπεδο και παίζαμε στο τοπικό πρωτάθλημα. Η Γ΄ Εθνική τότε, ήταν για εμάς ένα άπιαστο όνειρο. Εκείνη λοιπόν την περίοδο, κουβέντιαζα με ένα φίλο μου, τον Γιάννη Θεοχάρη (σ.σ: Μπαρμπουνάρας) και του είπα πως επιθυμώ να στηρίξω οικονομικά την ομάδα. Εκείνος που είπε χαρακτηριστικά ‘’Προχώρα και θα είμαι κοντά σου΄΄. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε. Φαντάσου πως το πρώτο budget που είχαμε βγάλει ήταν 5000 ευρώ. Μέχρι τότε, οι παίκτες πλήρωναν για τα ταξίδια της ομάδας από την τσέπη τους», αποκαλύπτει στο Mykonos Post.
Στην ουσία, αυτά τα 5000 ευρώ ήταν τα έξοδα για ένα προπονητή, την εμφάνιση της ομάδα και τα ταξίδια για τους αγώνες. Όμως, στην πορεία, οι απαιτήσεις αυξήθηκαν και όπως ήταν φυσικό και επόμενο, αυξήθηκε και το budget. «Ο πρώτος προπονητής της ομάδας ήταν ο Θανάσης Δελαπάσχος. Μάλιστα, θυμάμαι πως η πρώτη προπόνηση που έκανε η ομάδα ήταν στις 17 Σεπτεμβίου του 2020, την ημέρα του εορτασμού της Αγίας Σοφίας. Με τον Θανάση γνωριζόμασταν χρόνια. Αρχικά, δεν ήθελε να αναλάβει την ομάδα, διότι είχε σιχαθεί τον κόσμο του μπάσκετ. Ευτυχώς, ύστερα από δική μου παρότρυνση και επιμονή, επέστρεψε και μας βοήθησε με τις πολύτιμες γνώσεις, αλλά και την εμπειρία του». Η ομάδα, έψαχνε να βρει ένα ψηλό. Αρχικά, ο προπονητής προσέγγισε τον καλαθοσφαιριστή Γιάννη Γιαννούλη, ο οποίος είχε κλείσει με την ομάδα της Ακράτας και τελικά έδωσαν τα χέρια με τον Γιώργο Τσιάρα. «Όταν ο Δελαπάσχος μας πρότεινε τον Τσιάρα, βάλαμε τα γέλια διότι δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πως θα δεχτεί, δεδομένου πως την προηγούμενη χρονιά έπαιζε Α1 κατηγορία», προθέτει ο Γιώργος Γρυπάρης.
«Το 20-0 δεν ήταν εύκολο, αλλά την άνοδο την περίμενα»
Ύστερα από την έλευση του Γιώργου Τσιάρα στον ΑΟ Μυκόνου, το budget της ομάδας εκτινάχθηκε, καθώς ενισχύθηκε με αρκετούς και αξιόλογους παίκτες, όπως τον Γιώργο Μπέλλη, τον Δημήτρη Μπέλλη, τον Μπάμπη Σαμοθράκη. «Τα παιδιά αυτά ήρθαν στην ομάδα και κάναμε μια πάρα πολύ καλή χρονιά και αυτό το άπιαστο όνειρο της Γ’ Εθνικής, έγινε πραγματικότητα. Ύστερα από αυτή την επιτυχία, τα κλειδιά της ομάδας, τα έδωσα στον Γιώργο Τσιάρα, καθώς του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη και το περασμένο καλοκαίρι κλείσαμε και άλλες μεταγραφές, με τον Γιώργο να έχει αναλάβει το κομμάτι των μεταγραφών. Ξέρεις τη γίνεται; Στην Ελλάδα έχουμε ένα κακό. Ύστερα από μια επιτυχημένη χρονιά, έχουμε την εντύπωση πως ξέρουμε όλοι μπάσκετ. Αυτό δεν ισχύει. Έκαστος στο είδος του», λέει με ειλικρίνεια ο Γιώργος Γρυπάρης στο Mykonos Post.
Όταν ο ΑΟ Μυκόνου ανέβηκε στην Γ’ Εθνική, ήρθαν στη διοίκηση πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι πίστεψαν στην ομάδα και ήθελαν να συμβάλλουν ο καθένας με τον δικό του τρόπο. «Συνειδητοποίησαν πως υπάρχει προοπτική. Αυτό που είχα τονίσει σε όλους είναι πως ο ΑΟ Μυκόνου θα έχει διάρκεια αν καταφέρουμε να είμαστε πολλοί, οι οποίοι θα βάζουμε από λίγα χρήματα», λέει με ειλικρίνεια. Πράγματι, οι άνθρωποι που στηρίζουν την ομάδα είναι πολλοί και εκτός από χρήματα, δίνουν και τη ψυχή τους για τον ΑΟ Μυκόνου, κάτι που φάνηκε και στην φετινή αγωνιστική, που βρήκε την ομάδα αήτητη με ένα σερί 20-0, δίνοντάς της το πολυπόθητο εισιτήριο για τη Β’ Εθνική. «Έχοντας δείγμα γραφής από την προηγούμενη χρονιά, πίστευα πως θα ανέβουμε στη Β’ Εθνική. Το 20-0 δεν ήταν εύκολο, αλλά την άνοδο την περίμενα. Η ομάδα μας πήγε καλά από την αρχή μέχρι το τέλος».

“Έχοντας δείγμα γραφής από την προηγούμενη χρονιά, πίστευα πως θα ανέβουμε στη Β’ Εθνική. Η ομάδα μας πήγε καλά από την αρχή μέχρι το τέλος”
«Η ομάδα μπάσκετ του ΑΟ Μυκόνου θα ενισχυθεί»
Σε λίγους μήνες ξεκινάει η αγωνιστική και αναρωτιέμαι ποια είναι τα σχέδια του ΑΟ Μυκόνου για τη νέα σεζόν. «Υπάρχει πλάνο. Η ομάδα του ΑΟ Μυκόνου θα ενισχυθεί, ενώ θα διατηρηθεί ο βασικός κόρμός. Κάποιοι παίκτες θα σταματήσουν, κάποιοι άλλοι θα έρθουν. Η Β’ Εθνική δεν είναι μια εύκολη κατηγορία. Πλέον θα έχουμε απέναντί μας αξιόλογους αντίπαλους. Στόχος μας είναι ο ΑΟ Μυκόνου να πρωταγωνιστήσει στη Β΄Εθνική. Αν έρθει η άνοδος στην Α2, καλώς να ορίσει. Όπως είμαστε, με το budget που μπορούμε να διαθέσουμε και με τον κόσμο που έχουμε μαζί μας, θερώ πως η ομάδα μας θα πρωταγωνιστήσει», ξεκαθαρίζει.
Ο Γιώργος Γρυπάρης είναι γέννημα θρέμμα Μυκονιάτης και νιώθει πανευτυχής που γεννήθηκε στον συγκεκριμένο τόπο. «Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που γεννήθηκε σε αυτό το νησί, διότι είναι ευλογημένο από μόνο του. Χωρίς να κάνεις ιδιαίτερα πράγματα, μπορείς να ζήσεις πολύ όμορφα τη ζωή σου εδώ. Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια στη Μύκονο έχει γίνει μια ‘’εισβολή΄΄μεγαλοεπενδυτών, κάτι που ακόμα και σύμφωνο να μην με βρίσκει, δεν μπορώ να κάνω και κάτι για να το αλλάξω. Πορευόμαστε με αυτό και προσαρμοζόμαστε. Βέβαια, είναι άσχημο να μην μπορείς να πας σε μια παραλία γιατί ξαφνικά κάποιος τη μίσθωσε. Πλέον, όταν έχω ελεύθερο χρόνο, προτιμώ να πάρω το φουσκωτό και να πάω απέναντι στη Δήλο ή στη Ρήνεια, παρά να πάω σε μια παραλία και να χαλάσω τη μέρα μου. Πίστεψέ με, ακόμα και ένας Μυκονιάτης, δεν αντέχει να πηγαίνει κάθε μέρα σε μια παραλία και να χαλάει 200 ευρώ για ξαπλώστρες και φαγητά με την οικογένειά του. Βέβαια, υπάρχουν ακόμα παραλίες χωρίς ξαπλώστρες ή πιο απομονωμένες, όπως ο Άγιος Στέφανος, η Μυρσίνη και η Κάπαρη, που οι τιμές ακόμα και σήμερα παραμένουν λογικές. Το ζήτημα είναι να αντέξουν οι υποδομές στο νησί».