Γιώργος Καφεντζής: «Είμαι άνθρωπος της πράξης και των έργων»
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας, που τιμάται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου, το Mykonos Post επικοινώνησε με τον Γιώργο Καφεντζή, ΑμεΑ και μόνιμο κάτοικο Μυκόνου, ο οποίος μοιράστηκε τους προβληματισμούς του, την καθημερινότητά του, αλλά κυρίως τόνισε τις αλλαγές που έχει παρατηρήσει στο νησί, όσον αφορά τη συγκεκριμένη μερίδα ατόμων.
-
03.12.2021 Άννυ Τζαβέλλα
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε το 1992 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και τιμάται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου. Με αφορμή λοιπόν, αυτή τη σημαντική ημέρα, το Mykonos Post επικοινώνησε με τον Γιώργο Καφεντζή, ο οποίος μοιράζεται μαζί μας όλες τις δυσκολίες που μπορεί να έχει αντιμετωπίσει, αλλά και τις αλλαγές που έχει δει στο νησί ως προς την διευκόλυνση των ΑμεΑ.
«Έχω δει σημαντικές αλλαγές στο νησί»
Από το 2000, ο Γιώργος Καφεντζής είναι ΑμεΑ, ενώ από το 2008 έχει γίνει μόνιμος κάτοικος Μυκόνου. Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχει ζήσει όλες τις αλλαγές που έχουν γίνει στο νησί, με σκοπό να διευκολυνθούν τα άτομα με αναπηρία, ενώ τονίζει πως οι Μυκονιάτες ήταν πάντα ευαισθητοποιημένοι στο συγκεκριμένο θέμα. «Έχω δει σημαντικές αλλαγές στο νησί. Η πιο σημαντική, όμως, είναι στον κόσμο. Η ευαισθητοποίηση του κόσμου και του δήμου έχουν κάνει την αρχή ώστε να γίνουν σημαντικές αλλαγές για τα ΑμεΑ -και όχι μόνο. Το 2008 που ήρθα στη Μύκονο θυμάμαι πως για κάποιο διάστημα δεν είχα την επιλογή να πάω σε ορισμένα μέρη του νησιού. Δεν ήταν δηλαδή εύκολη η προσβασιμότητα που είναι και το πιο σημαντικό για τα ΑμεΑ. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι και εξαιτίας του συνωστισμού, δεν μπορούσα να κατέβω άνετα στη Χώρα. Δεν ήταν εύκολο να βγω έξω με την οικογένειά μου και να πάω να πιω ένα κοκτέιλ, ένα ποτό ή να περπατήσω. Βέβαια, υπάρχει και η ιδιαιτερότητα των κυκλαδίτικων νησιών, με τα πλακόστρωτα σοκάκια και τα σπίτια, που δεν επιτρέπουν – ειδικά στην κινητική αναπηρία που έχω εγώ- τόσο πολύ την εύκολη πρόσβαση. Λόγω της ιδιόμορφης μορφολογίας της Μυκόνου, υπάρχουν ορισμένα προβλήματα, αλλά γίνεται μεγάλη προσπάθεια να ξεπεραστούν και να λυθούν», λέει με ειλικρίνεια στο Mykonos Post ο Γιώργος Καφεντζής. Πρόσφατα, ο δήμος Μυκόνου δημιούργησε νέες θέσεις πάρκινγκ για ΑμεΑ στο νησί. Συγκεκριμένα, έχουν δημιουργηθεί τέσσερις θέσεις στο νέο λιμάνι, δύο θέσεις στην Άνω Μερά και τρεις θέσεις στη Χώρα. «Το σχέδιο δεν έχει ολοκληρωθεί. Προβλέπει τη δημιουργία θέσεων και σε άλλα μέρη του νησιού, όπως σε μερικές πολυσύχναστες παραλίες. Ήδη, αυτές οι θέσεις μας έχουν βοηθήσει και διευκολύνει σε όλα τα επίπεδα. Πριν από λίγο καιρό, είχα μια δουλειά στη Χώρα, πάρκαρα το αμάξι μου σε μία από αυτές τις θέσεις και δεν χρειάστηκε να περπατήσω ή να κουραστώ για να φτάσω στον προορισμό μου. Έχοντας πάντα την κάρτα αναπηρίας μαζί μου, που πιστοποιεί ότι έχω αναπηρία και ότι δικαιούμαι να παρκάρω εκεί, διευκολύνθηκα. Επίσης, τους επόμενους μήνες θα δούμε ακόμη περισσότερα πράγματα. Μιλώ για αναπηρικά αναβατόρια, τα οποία θα εγκατασταθούν σε σημεία, προκειμένου να διευκολύνουν τη διέλευση των ΑμεΑ στα πλέον πολυσύχναστα μέρη του νησιού μας», εξηγεί.

“Η ευαισθητοποίηση του κόσμου και του δήμου έχουν κάνει την αρχή ώστε να γίνουν σημαντικές αλλαγές για τα ΑμεΑ -και όχι μόνο”
«Η Μύκονος μπορεί με αξιοπρέπεια να υποδεχτεί ανθρώπους με αναπηρία»
Πέρα από τους κατοίκους του νησιού που έχουν κάποια αναπηρία, υπάρχει και ένα ποσοστό τουριστών που είναι ΑμεΑ και επισκέπτονται το νησί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Υπάρχουν, άραγε, οι υποδομές για να στηρίξουν αυτούς τους ανθρώπους, προκειμένου να απολαύσουν κι εκείνοι τις ομορφιές του τόπου και να μην περιοριστούν σε μεγάλο βαθμό; «Μου δίνεις μια πολύ ωραία πάσα για να ανακοινώσω κάτι καινούριο που συμβαίνει στο νησί μας. Σχετικά πρόσφατα δημιουργήθηκε η πλατφόρμα «Extra Millers», η οποία καταγράφει την προσβασιμότητα που υπάρχει στα νησιά των Κυκλάδων. Μάλιστα, εγώ είμαι ο εκπρόσωπος των ΑμεΑ της Μυκόνου στη συγκεκριμένη πλατφόρμα. Η συγκεκριμένη πλατφόρμα, απευθύνεται τόσο σε Έλληνες κατοίκους, όσο και σε τουρίστες και παρουσιάζει τις δραστηριότητες που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος με αναπηρία στο νησί. Με αυτόν τον τρόπο, όσοι αποφασίσουν να τo επισκεφτούν, γνωρίζουν από την αρχή όλα όσα θα μπορέσουν να κάνουν. Για παράδειγμα θα μπορούν να κάνουν μπάνιο στη θάλασσα, θα μάθουν πού μπορούν να παρκάρουν το όχημά τους, σε ποιο εστιατόριο γίνεται να δειπνήσουν, σε ποιο ξενοδοχείο θα ξεκουραστούν. Μπορούν, μάλιστα, να επισκεφτούν και τις Δήλες. Όλο αυτό το εγχείρημα ήταν μια πρωτοβουλία του Υπουργείου Τουρισμού, με στόχο την ανάδειξη των Κυκλάδων στο κομμάτι του τουρισμού που αφορά τα άτομα με αναπηρία. Η Μύκονος είναι από τα πρώτα νησιά που εντάχθηκαν», τονίζει στο Mykonos Post ο Γιώργος Καφεντζής. Ο δήμος φαίνεται πως στηρίζει τέτοιου είδους πράξεις και πρωτοβουλίες, σε μία προσπάθεια να γίνει ακόμα πιο άνετος ο τουρισμός για τα ΑμεΑ στο κοσμοπολίτικο νησί. «Έγινε και μια απόπειρα να έρθουν στο νησί άνθρωποι με αναπηρία, να δουν τις δραστηριότητες που τους παρουσιάζει η πλατφόρμα “Extra Millers” και να βεβαιωθούν πως όντως αυτή η δυνατότητα υπάρχει στα αλήθεια. Το αποτέλεσμα θα φανεί σε λίγο καιρό, όταν θα δημοσιεύσουμε ένα βίντεο που θα δείχνει αυτή τη διαδικασία και θα αποδεικνύει ότι η Μύκονος μπορεί με αξιοπρέπεια να υποδεχτεί οποιονδήποτε με αναπηρία. Όλη αυτή η προσπάθεια έγινε φυσικά και με την αρωγή του Δήμου -κυρίως βασίστηκε στην ευαισθησία του δημάρχου σε τέτοια θέματα. Η δημοτική αρχή δείχνει μεγάλη ευαισθησία και έχει σκύψει το κεφάλι πάνω στα προβλήματα της καθημερινότητας».
“Ασχολήθηκα με την πολιτική και τα κοινά, διότι δεν μπορούσα να είμαι ένας άπραγος πολίτης και να κρίνω το οτιδήποτε γίνεται, χωρίς να συμμετέχω και γω με τον τρόπο μου”
«Αν δεν συμμετέχει και ο πολίτης σε αυτά που θέλει να αλλάξει, δεν μπορεί να γίνει τίποτα»
Ο Γιώργος Καφεντζής έχει ασχοληθεί έντονα με την πολιτική και τα κοινά του τόπου. Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά, δεν θα μπορούσε να μη συμμετέχει και ο ίδιος στη διαμόρφωση μιας καλύτερης εικόνας του νησιού. «Ασχολήθηκα με την πολιτική και τα κοινά, διότι δεν μπορούσα να είμαι ένας άπραγος πολίτης και να κρίνω το οτιδήποτε γίνεται, χωρίς να συμμετέχω και γω με τον τρόπο μου. Αν δεν συμμετέχει ο πολίτης σε αυτά που θέλει να αλλάξει, δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Είμαι άνθρωπος της πράξης και των έργων. Σταμάτησα να τα περιμένω όλα από τους άλλους». Επίσης, ο ίδιος είναι και ένας άνθρωπος που δεν του αρέσει να υπερηφανεύεται για τα κατορθώματα και τις πράξεις του. Πολλές φορές προτιμά να δρα αθόρυβα και με τον δικό του τρόπο να βοηθά το νησί, χωρίς να επιζητά credits και χειροκροτήματα. Ωστόσο, θέλησε για πρώτη φορά να μιλήσει στο Mykonos Post για μερικές ομάδες που έχουν δημιουργηθεί στο νησί και αποσκοπούν στην επίλυση προβλημάτων του τόπου. «Εδώ και καιρό λειτουργεί μια άτυπη ομάδα, που αποτελείται από εμένα, τον Ευάγγελο Πελέκη, τη Ντίνα Σαμψούνη και λειτουργεί σιωπηλά στο νησί. Ασχολείται με την πρόταση, καταγραφή και υποβολή προτάσεων για μια καλύτερη ζωή για όλους μας. Άλλωστε στο παρελθόν, ένας πολιτικός είχε πει: ‘’Στην πολιτική γίνονται πράγματα που δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται δεν γίνονται’’. Εμείς, μένουμε στο κομμάτι που πράγματα γίνονται αλλά δεν λέγονται. Επίσης συνεργάζομαι με τον Δημήτρη Μαργάρα, ο οποίος με βοηθά πάρα πολύ στο στήσιμο μιας μελέτης, κοιτώντας όλες τις παραμέτρους που μπορεί να έχει ένα έργο, το οποίο αφορά γενικότερα τις διευκολύνσεις των συμπολιτών μας», εξομολογείται και παράλληλα προσθέτει το εξής: «Να τονίσω και το πιο σημαντικό. Αντιλήφθηκα ότι στη Μύκονο υπάρχει ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα σε ό,τι αφορά τα παιδιά, αλλά και ορισμένους ενήλικες. Υπάρχει η ΕΠΑΨΥ (Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας) που είναι μια κινητή μονάδα ψυχικής υγείας και έρχεται στο νησί για να κάνει διάφορες συνεδρίες σε παιδιά, αλλά και μεγαλύτερους που αντιμετωπίζουν διαφόρων ειδών προβλήματα, όπως δυσλεξία, διάσπαση προσοχής, αυτισμό και πολλά άλλα. Μέσω της ΕΠΑΨΥ, μάθαμε πως περίπου 20 με 30 παιδιά χρειάζονταν εδώ και χρόνια εργοθεραπεία. Η ΕΠΑΨΥ με τις ειδικότητες που έχει, έκανε τη διάγνωση και έδινε τις κατευθυντήριες οδηγίες. Όταν αντιλήφθηκα ότι υπάρχουν αυτά τα προβλήματα, απευθύνθηκα στον Δήμο, ο οποίος για πρώτη φορά ξεκίνησε να παρέχει δωρεάν συνεδρίες για εργοθεραπείες και λογοθεραπείες σε αυτές τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες. Σε συνεργασία λοιπόν με τον δήμαρχο Μυκόνου, ο οποίος έδειξε μεγάλη ευαισθησία και μαζί με τον αντιδήμαρχο Μιχάλη Ζουγανέλη, τον αντιδήμαρχο Μιλτιάδη Ατζαμόγλου και την ΕΠΑΨΥ καταφέραμε να προσφέρουμε σε αυτά τα 20-30 παιδιά δωρεάν εργοθεραπείες».

“Όλα τα σχολεία στη Μύκονο μαζεύουν πλέον πλαστικά καπάκια. Αν από τα 1000 παιδιά, τα 100 κάνουν την ανακύκλωση κομμάτι της καθημερινότητάς τους, τότε το αποτέλεσμα μόνο θετικό μπορεί να είναι”
Η πρωτοβουλία του Γιώργου Καφεντζή
Το παράδειγμα του Γιώργου είναι πραγματικά προς μίμηση. Πέρα από τη συνεισφορά του στην επίλυση προβλημάτων του νησιού, ο ίδιος έχει δημιουργήσει και τη δράση “Το Καπάκι να Κρατάς”, προκειμένου να συνεισφέρει τόσο στην ανακύκλωση του νησιού, όσο και στη δωρεάν διάθεση αμαξιδίων στους συμπολίτες του που το έχουν ανάγκη. «Ήταν μια πρωτοβουλία δική μου. Μάζευα καπάκια και κάποια στιγμή σκέφτηκα ορισμένους τρόπους να το εξελίξω. Σκεπτόμενος ότι ένα νησί όπως η Μύκονος καταναλώνει άφθονο πόσιμο νερό από πλαστικά μπουκάλια, θεώρησα σωστό να κάνω μια αρχή, συγκεντρώνοντας καπάκια. Πρώτος μου στόχος ήταν η ανακύκλωση, ώστε να μην καταλήγουν αυτά τα καπάκια στις θάλασσες και να ρυπαίνουν το περιβάλλον. Ο δεύτερος σκοπός ήταν να υπάρχει ένας ανταποδοτικός χαρακτήρας για να φέρει αποτέλεσμα στο νησί. Να έχουμε δηλαδή δωρεάν αμαξίδια για όποιον συμπολίτη το έχει ανάγκη, δίνοντας μεγάλες ποσότητες από καπάκια για ανακύκλωση. Ωστόσο, υπάρχει και ένας απώτερος σκοπός σε όλο αυτό: Τα παιδιά. Όλα τα σχολεία στη Μύκονο μαζεύουν πλέον πλαστικά καπάκια. Αν από τα 1000 παιδιά, τα 100 κάνουν την ανακύκλωση κομμάτι της καθημερινότητάς τους, τότε το αποτέλεσμα μόνο θετικό μπορεί να είναι», αναφέρει χαρακτηριστικά στο Mykonos Post. Κλείνοντας, αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλει να περάσει μέσα από τη σημερινή μέρα. «Ο άνθρωπος δεν πρέπει να φοβάται να αδράξει την ευκαιρία και να σηκωθεί από τον καναπέ του και να κάνει πράγματα. Πρέπει να τολμήσει, γιατί ο καθένας από τη δική του πλευρά, μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Αυτό που εύχομαι είναι να μπορέσουμε όλοι να γίνουμε πιο “πλούσιοι” προσφέροντας στον συνάνθρωπό μας».