Ορέστης Παπαλουκάς: Ένας παιδίατρος από τη Μύκονο μιλάει για τον κορονοϊό, τους προβληματισμούς των γονέων και τις αντιδράσεις ύστερα από το νέο lockdown

Με αφορμή την καταγωγή της γυναίκας του από τη Μύκονο, ο Ορέστης Παπαλουκάς πήρε τη μεγάλη απόφαση να εγκατασταθεί εκεί και να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή στο νησί των ανέμων, κάτι που όπως λέει και ο ίδιος δεν το έχει μετανιώσει ούτε στιγμή. Το 2013 άνοιξε το ιατρείο του και έκτοτε η Μύκονος έγινε το σπίτι του. Πώς ήταν όμως η περίοδος της καραντίνας στο νησί, πώς αντιδρούν οι μόνιμοι κάτοικοι στον αυξημένο αριθμό κρουσμάτων που ανακοινώνεται καθημερινά αλλά και στο lockdown που ανακοινώθηκε το περασμένο Σάββατο; Ποιες είναι οι συμβουλές που δίνει στους γονείς που ανησυχούν σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο για τα παιδιά τους; Ο Ορέστης Παπαλουκάς δίνει όλες τις απαντήσεις στο Mykonos Post.

Πόσα χρόνια ζείτε και εργάζεστε στο νησί;

Ζω και εργάζομαι στη Μύκονο από το 2013. Η γυναίκα μου έχει καταγωγή από εδώ, και έτσι, όταν τελείωσα την ειδικότητά μου, αποφάσισα να μετακομίσω μόνιμα στο νησί. Και μπορώ να σου πω με βεβαιότητα πως δεν μετανιώνω καθόλου για αυτή μου την απόφαση. Είμαι ιδιώτης παιδίατρος. Όμως, το Κέντρο Υγείας Μυκόνου δεν έχει παιδίατρο εδώ και αρκετό καιρό. Συνεπώς, αν χρειαστεί, καλύπτω και αυτή τη θέση. Είμαστε τέσσερις παιδίατροι στο νησί και αν το Κέντρο Υγείας χρειαστεί κάποιον από εμάς, πάντα βοηθάμε. Έχουμε αναλάβει πλήρως την παιδιατρική κάλυψη του νησιού.

Τι είναι αυτό που σας οδήγησε να ανοίξετε το ιατρείο σας στη Μύκονο;

Το 2005 είχα κάνει στο νησί το αγροτικό μου εδώ. Και οι δυο μου γονείς μου είναι γιατροί. Μάλιστα, ο πατέρας μου είναι παιδίατρος στον Πειραιά. Έλεγα, λοιπόν, πάντα ότι θα ανοίξω το δικό μου ιατρείο στην Αθήνα, αλλά ήρθα στη Μύκονο για το αγροτικό, γνώρισα τη γυναίκα μου και αποφάσισα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα εδώ. Εκείνη την εποχή στο νησί, οι συνθήκες ήταν πάρα πολύ καλές από άποψη καθημερινότητας, οπότε η απόφασή μου να αφήσω την Αθήνα δεν ήταν τόσο δύσκολη. Η ζωή εδώ είναι πολύ ωραία, αν και το καλοκαίρι είναι κάπως χαοτικά τα πράγματα. Η Μύκονος του 2005, σε σχέση με την Μύκονο του σήμερα, είναι εντελώς διαφορετική. Αυτά που με γοήτευσαν όμως τότε, συνεχίζουν να με γοητεύουν. Το νησί είναι πολύ όμορφο. Δεν θα το άλλαζα με τίποτα.

Πως βιώσατε την περίοδο της καραντίνας στη Μύκονο;

Ήταν αρκετά δύσκολα. Ειδικά στην αρχή της καραντίνας ο κόσμος ήταν φοβισμένος. Θα σας μιλήσω και σαν γιατρός αλλά και σαν κάτοικος. Στην αρχή υπήρξε πολύς φόβος, δηλαδή κατά το πρώτο κύμα του ιού, καθώς είχαμε και κάποια περιστατικά εδώ στο νησί -ευτυχώς πολύ λίγα. Μετά, στο δεύτερο και στο τρίτο κύμα, τα πράγματα κάπως χαλάρωσαν και είχαμε την καθημερινότητά μας με περιορισμούς μεν, αλλά δεν ήταν τα πράγματα όπως είναι στην Αθήνα. Ο κόσμος εξακολουθούσε να φοβάται μην κολλήσει. Είδαμε βέβαια ένα καλό και ένα κακό. Δεν είδαμε πυρετό για πάρα πολύ καιρό και όλες οι εποχικές γρίπες εξαφανίστηκαν. Τα παιδιά δεν πήγαιναν σχολείο, οπότε δεν κολλούσαν. Από αυτή τη πλευρά, ήταν θετικό γιατί δεν αρρώσταιναν τα παιδιά. Από την άλλη, πολλοί γονείς άφησαν πίσω σημαντικά πράγματα, όπως την παρακολούθηση της ανάπτυξης του παιδιού τους.

“Οι γονείς είναι κάπως διχασμένοι. Ορισμένοι είναι πιο ανοιχτοί στην ιδέα να κάνει το παιδί τους το εμβόλιο, ενώ κάποιοι άλλοι διατηρούν έντονες επιφυλάξεις”

Από πολλούς η Μύκονος έχει χαρακτηριστεί “Πρωταθλήτρια” στους εμβολιασμούς. Ωστόσο, αυτή είναι η πραγματική εικόνα;

Στην αρχή, πριν ξεκινήσει η σεζόν, οι εμβολιασμοί δεν πήγαιναν τόσο καλά. Οι άνθρωποι είχαν επιφυλάξεις. Μετά, ήρθε η σεζόν και αυξήθηκαν κατά πολύ οι εμβολιασμοί, γιατί μάλλον οι άνθρωποι το ξανασκέφτηκαν με κριτήρια την επιβίωση, τη διαβίωση και τη δουλειά. Πράγματι, η Μύκονος έχει χαρακτηριστεί πρωταθλήτρια στους εμβολιασμούς. Ωστόσο, αυτό ανταποκρίνεται μόνο στο κομμάτι των μόνιμων κατοίκων. Ο κόσμος που έρχεται στο νησί για να δουλέψει είναι υπερδιπλάσιος και το γεγονός ότι έχουμε καθημερινά αρκετά κρούσματα, δείχνει πως δεν αρκεί που έχει εμβολιαστεί ο τοπικός πληθυσμός.

Τις τελευταίες μέρες παρατηρείται μια έκρηξη κρουσμάτων. Αυτό είναι κάτι που έχει ανησυχήσει τους Μυκονιάτες;

Η Μύκονος καταγράφει αρκετά κρούσματα ημερησίως. Και θα είναι αρκετά παραπάνω από τους αριθμούς που ανακοινώνονται. Εγώ έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος νιώθει πως δεν υπάρχει πια απειλή, και ότι το δύσκολο κομμάτι έχει περάσει -γεγονός που δεν ισχύει. Ωστόσο, ακόμη υπάρχουν πολλοί, οι οποίοι φοβούνται και συνεχίζουν να ακολουθούν τα μέτρα ατομικής προστασίας. Άλλωστε, η καθημερινότητα σε αναγκάζει να δουλεύεις όλη μέρα, και παράλληλα να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για εσένα αλλά και για τους γύρω σου.

Ποια είναι η πιο συχνή απορία των γονιών που φέρνουν τα παιδιά τους στο ιατρείο σας;

Υπάρχει μεγάλος φόβος για το αν θα κολλήσουν τα παιδιά τους. Στα παιδιά, όμως, δεν εμφανίζεται έντονο πρόβλημα. Θέλω να πω ότι τα παιδιά, αν κολλήσουν, το περνάνε πιο ήπια, σαν μια συνηθισμένη γρίπη. Βέβαια, πρέπει να είσαι σε επιφυλακή, μην ανεβεί ο πυρετός ή μην επιδεινωθεί η γενική εικόνα. Είναι γεγονός πως λίγα παιδιά αρρωσταίνουν βαριά από τον κορωνοϊό.

Στο ιατρείο του Ορέστη Παπαλουκά.

Παρουσιάστηκαν κρούσματα σε παιδιά που παρακολουθείτε; Πως το αντιμετωπίσατε;

Όταν με ρωτάνε τι να κάνουν η απάντηση που τους δίνω είναι πολύ απλή. Κάνεις ότι θα έκανες αν είχες να αντιμετωπίσεις μια άλλη γρίπη. Παρακολουθείς τον πυρετό του παιδιού, την αναπνευστική δυσχέρεια, αν τρώει, αν είναι σε καλή διάθεση. Το μόνο διαφορετικό είναι ότι πρέπει για 14 μέρες να μείνει σε καραντίνα. Είχα για παράδειγμα μια τετραμελή οικογένεια που κόλλησαν και οι τέσσερις. Μεταξύ τους και ένα παιδάκι 4 μηνών. Οι οδηγίες μου παρέμειναν οι ίδιες.

“Πλέον, έχει αλλάξει η ζωή μας. Και όλο αυτό που ζούμε θα έχει το αποτύπωμά του πάνω μας. Δεν μπορεί να βιώνεις σε παγκόσμιο επίπεδο κάτι τόσο έντονο και να μην σου αφήσει σημάδια”

Με ποιο τρόπο συμβουλεύετε τους γονείς να προφυλάξουν τα παιδιά τους από τον κορωνοϊό;

Τους τονίζω ότι πρέπει να φοράμε τις μάσκες μας, να πλένουμε τα χέρια μας, να είμαστε γενικά προσεκτικοί. Να αποφεύγουμε τους χώρους που είναι γεμάτοι κόσμο και τα πάρτι. Δεν υπάρχει κάποια ειδική οδηγία για τα παιδιά. Και για να το αποφύγεις εντελώς δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος. Αν ακολουθείς τα μέτρα ατομικής προστασίας έχεις περισσότερες πιθανότητες να μην κολλήσεις. Αυτό που επίσης τονίζω στους γονείς είναι πως η υπερπροστασία μπορεί να δημιουργήσει στα παιδιά πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Θα πρέπει να προστατεύσουμε τα παιδιά από την υπερέκθεση σε όλο αυτό. Πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία. Δηλαδή, πάμε σινεμά και παίζουμε με τους φίλους μας που προσέχουν και αυτοί, αλλά δεν κλεινόμαστε μέσα στο σπίτι χωρίς λόγο και χωρίς να βλέπουμε άνθρωπο.

Την Πέμπτη 15/7 άνοιξε η πλατφόρμα για εμβολιασμούς στις ηλικίες 15-17 ετών. Ποια ήταν η αντίδραση των γονιών που έχουν παιδιά σε αυτές τις ηλικίες και ποια είναι η δική σας συμβουλή ως παιδίατρος;

Γενικά εγώ είμαι υπέρ του εμβολίου. Άνοιξε τώρα η πλατφόρμα για τους εφήβους ηλικίας 15-17 και φυσικά δεν έχω κάποια αντίρρηση να πάνε να το κάνουν. Το σημαντικό όμως είναι, η οικογένεια που θα πάει τον 15χρονο στο εμβολιαστικό κέντρο, να έχει κάνει ήδη το εμβόλιο. Να έχει κάνει η μαμά, ο μπαμπάς, ο παππούς και η γιαγιά. Δεν μπορείς δηλαδή να πεις στο παιδί σου να κάνει το εμβόλιο και εσύ να μην το έχεις ήδη κάνει. Οι γονείς είναι κάπως διχασμένοι. Ορισμένοι είναι πιο ανοιχτοί στην ιδέα να κάνει το παιδί τους το εμβόλιο, ενώ κάποιοι άλλοι διατηρούν έντονες επιφυλάξεις. Καταλαβαίνω φυσικά τον φόβο και την αγωνία τους. Αλλά υπάρχουν δύο επιλογές: Ή θα κολλήσουν κορωνοϊό ή θα κάνουν το εμβόλιο. Ένα από τα δύο θα γίνει. Ιδίως τώρα με τη μετάλλαξη Δέλτα πρέπει να είμαστε ακόμη πιο προσεκτικοί.

“Για εμάς στη Μύκονο αυτό είναι ολικό lockdown. Ο κόσμος είναι πολύ εκνευρισμένος. Δεν υπάρχει ψυχραιμία και έχω ενημερωθεί ότι οι ακυρώσεις στις κρατήσεις φτάνουν στο 45%”

Οι υποδομές του νησιού στον ιατρικό τομέα είναι επαρκείς;

Οι υποδομές δεν είναι επαρκείς, παρόλο που οι άνθρωποι στο Κέντρο Υγείας κάνουν τα πάντα. Διότι και οι εμβολιασμοί σε όλη τη χώρα έχουν πέσει στις πλάτες των δημοσίων δομών. Ιδίως οι δομές στις Κυκλάδες έχουν τον κόσμο που εξυπηρετούν κάθε καλοκαίρι, αλλά πλέον με τον κορωνοϊό έχουν πολλά περισσότερα περιστατικά, συν τους εμβολιασμούς. Μιλάω για τη Μύκονο, που την ξέρω σαφώς καλύτερα, αλλά μια παρόμοια κατάσταση θεωρώ πως αντιμετωπίζουν και άλλα νησιά. Το προσωπικό είναι εξουθενωμένο. Δουλεύουν εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσσιτετράωρο για επτά μέρες την εβδομάδα και κάνουν πραγματικά το καλύτερο που μπορούν. Τα Κέντρα Υγείας έχουν και μια βοήθεια από τους Δήμους -υπάρχει και από εκεί μια στήριξη. Ευτυχώς εμείς σαν νησί αν δεν κάνω λάθος έχουμε όλες τις ειδικότητες γιατρών, οπότε ό,τι δεν καλύπτεται από το δημόσιο κομμάτι, προσπαθούμε να το καλύπτουμε εμείς οι ιδιώτες.

Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί στο νησί μετά τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Χαρδαλιάς; Πώς αντέδρασαν οι κάτοικοι; Υπήρξαν ακυρώσεις;

Έχει γίνει ένας χαμός. Ο κόσμος είναι στα κάγκελα. Τα πράγματα είναι σίγουρα δύσκολα και δεν ξέρουμε πραγματικά πώς θα αποκλιμακωθεί όλο αυτό. Οι εμβολιασμοί ήταν λίγο παραπλανητικοί. Γιατί, όπως σας είπα, αφορούσαν μόνο τους μόνιμους κατοίκους του νησιού, και όχι τους εργαζόμενους ή τους τουρίστες που μας επισκέπτονται. Μάλιστα, με τα νέα μέτρα δεν υπήρξε και κανένας διαχωρισμός ανάμεσα στους εμβολιασμένους και τους ανεμβολίαστους. Αμέσως πάρθηκαν τα έκτακτα μέτρα για όλους -γεγονός που η κυβέρνηση είχε δηλώσει πως δεν θα γίνει. Για εμάς στη Μύκονο αυτό είναι κανονικό, ολικό lockdown. Ο κόσμος είναι πολύ εκνευρισμένος. Δεν υπάρχει ψυχραιμία και έχω ενημερωθεί ότι οι ακυρώσεις φτάνουν στο 45% στις κρατήσεις.

Τα νέα μέτρα έχουν ισχύ μέχρι τις 26 Ιουλίου. Πιστεύετε ότι τότε θα αρθούν ή θα κρατήσει περισσότερο αυτή η κατάσταση;

“Οι δύο επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες”. Νομίζω ότι αυτό θα ακούσουμε. Εκτός αν υπάρξει έντονη πίεση και από εδώ, αλλά και πάλι είναι δύσκολο. Και μέσα σε μία εβδομάδα λιγότερα κρούσματα δεν θα έχουμε. Για να ανακοινωθούν λιγότερα κρούσματα, οι κάτοικοι πρέπει να κλειστούν μέσα για 14 μέρες ή να αδειάσει το νησί. Επομένως, θεωρώ θα παρατείνουν τα μέτρα για ακόμα δύο εβδομάδες. Σημαντικό επίσης είναι πως η επιτροπή δεν συνεδρίασε για να πάρει αυτήν την απόφαση. Ήταν απόφαση αποκλειστικά της Πολιτικής Προστασίας. Και κάπως έτσι, η καλή διάθεση εδώ, χάθηκε.

Είστε αισιόδοξος για τη συνέχεια;

Γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Θεωρώ ότι θα το περάσουμε και αυτό. Εκείνο, όμως, που με ανησυχεί είναι πως δεν μπορώ να πω με σιγουριά “Του χρόνου θα έχουμε τελειώσει με αυτό”. Δεν το ξέρω. Γιατί είναι κάτι παγκόσμιο. Και όσο ο παγκόσμιος πληθυσμός δεν εμβολιάζεται, θα συνεχίσουν να βγαίνουν μεταλλάξεις. Πλέον, έχει αλλάξει η ζωή μας. Και όλο αυτό που ζούμε θα έχει το αποτύπωμά του πάνω μας. Δεν μπορεί να βιώνεις σε παγκόσμιο επίπεδο κάτι τόσο έντονο και να μην σου αφήσει σημάδια. Ζούμε σε έναν κόσμο προ covid και μετά covid. Προσωπικά, εύχομαι να πάνε όλα καλά και να προσπαθούμε πάντα όλοι για το καλύτερο.