Τέσσσερις Μυκονιάτες μοιράζονται αναμνήσεις από τις δικές τους Πρωτοχρονιές και δίνουν ευχές για το 2022

Η Πρωτοχρονιά είναι συνήθως μια τέλεια ευκαιρία για να διασκεδάσουμε, να πιούμε, να φάμε και να έρθουμε κοντά με τους αγαπημένους μας ανθρώπους. Έτσι και στη Μύκονο η Πρωτοχρονιά γιορτάζεται συνήθως οικογενειακά, με λαχταριστές λιχουδιές, κρασί, χαμόγελα, οικογενειακές στιγμές και θαλπωρή. Τέσσερις Μυκονιάτες μιλούν στο Mykonos Post για τις γιορτινές μέρες στο νησί, την Πρωτοχρονιά που έχει χαραχτεί περισσότερο στη μνήμη τους, τα σχέδιά τους για το 2022, ενώ παράλληλα δίνουν τη δική τους ευχή για το νέο έτος. Στο Mykonos Post μίλησε η Μαριγούλα Αποστόλου, Πρόεδρος του Σωματείου «Οι Φίλοι του Λαογραφικού Μουσείου», ο Γιώργος Καφεντζής, εμπνευστής του project «Το καπάκι να κρατάς», η Ανδριανή Κουφού, Πρόεδρος της Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης Περιβάλλοντος, Παιδείας και Ανάπτυξης Μυκόνου (ΚΔΕΠΠΑΜ) και η Άννα Καμμή, Πρόεδρος του Πολιτιστικού Αθλητικού και Κοινωνικού Οργανισμού «Γ. Αξιώτης». Ας τους δώσουμε, λοιπόν, το λόγο για να μοιραστεί ο καθένας τη δική του ιστορία και τις δικές του αναμνήσεις!

Μαριγούλα Αποστόλου

“Στο θρυλικό μαγαζί του Φιλιππή, που δεν υπάρχει πια, εμείς μπήκαμε ως παιδιά στον κόσμο των μεγάλων και μαζί με συγγενείς και φίλους υποδεχτήκαμε τη νέα χρονιά με ζωντανή μουσική, καλό φαγητό και χορό μέχρι το πρωί”.

«Η περίοδος των εορτών είναι η ιδανική περίοδος οικογενειακών διακοπών για εμάς, καθώς το καλοκαίρι λόγω δουλειάς δεν έχουμε αυτή την επιλογή. Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη χώρα και οι χειμερινοί της προορισμοί μας γοητεύουν ιδιαίτερα. Τα γραφικά χωριά, η πανέμορφη φύση και οι χιονισμένες βουνοπλαγιές σε συνδυασμό με τις δραστηριότητες που προσφέρουν, αποτελούν φέτος την ιδανική επιλογή για να υποδεχτούμε το νέο χρόνο. Κάθε προορισμός, μου έχει προσφέρει και μια αξέχαστη εμπειρία. Ωστόσο, η Πρωτοχρονιά που επιλέγω να θυμάμαι είναι αρκετά χρόνια πριν, όταν η Χώρα φορούσε τα γιορτινά της για να καλωσορίσει τη νέα χρονιά και στα σοκάκια της ακούγονταν τα κάλαντα από ομάδες παιδιών που συναγωνίζονταν η μια την άλλη. Στο θρυλικό μαγαζί του Φιλιππή, που δεν υπάρχει πια, εμείς μπήκαμε ως παιδιά στον κόσμο των μεγάλων και μαζί με συγγενείς και φίλους υποδεχτήκαμε τη νέα χρονιά με ζωντανή μουσική, καλό φαγητό και χορό μέχρι το πρωί. Στη συνέχεια, πήγαμε στο Δημαρχείο για την καθιερωμένη τότε τελετή της κοπής της πίτας και της ανταλλαγής των εγκάρδιων ευχών με την ελπίδα να κερδίσουμε το φλουρί και να είμαστε οι τυχεροί του χρόνου. Όμορφες αναμνήσεις… Η Μύκονος είναι ένας τόπος μαγικός όλες τις εποχές του χρόνου, αρκεί να έχεις τη διάθεση να την ανακαλύψεις. Το νησί τον χειμώνα προσφέρει μια ηρεμία που σπάνια θα συναντήσεις άλλη εποχή. Οι επιλογές όμως την περίοδο των εορτών είναι αρκετά περιορισμένες. Τα πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν γίνονται συνήθως σε σπίτια με γνωστούς και φίλους ενώ χριστόψωμα, χοιρινό με λάχανα, φοινίκια και κουραμπιέδες, δεν λείπουν από κανένα μυκονιάτικο σπίτι».

Η ευχή της για το νέο έτος: Σε αυτήν την περίοδο της πανδημίας προέχει η Υγεία και η Aσφάλεια όλων. Υγεία, λοιπόν, Σύνεση και Αγάπη. Να αγαπήσουμε πραγματικά το νησί μας και να το σεβαστούμε όπως του αξίζει!

Γιώργος Καφεντζής

“Χαρακτηριστική Πρωτοχρονιά που έχω να θυμάμαι ήταν η πρώτη φορά που άλλαξα χρονιά στη Μύκονο. Το γλέντι ήταν από τα λίγα που έχω ζήσει και σε συνδυασμό με την υπέροχη κουζίνα, τη ζεστασιά και τη φιλοξενία των ανθρώπων της, ήξερα πλέον ότι ήμουν στο «σπίτι» μου”

«Η Μύκονος είναι σίγουρα ένας τόπος που αξίζει να επισκεφτεί κανείς τις γιορτές, ειδικά αν θέλει να γνωρίσει μια άλλη πλευρά του νησιού. Τον χειμώνα η Μύκονος γίνεται ένα μεγάλο χωριό. Οι ντόπιοι καλοδέχονται τους επισκέπτες, οι οποίοι είναι πολύ λιγότεροι από το καλοκαίρι και γίνονται ένα, στις παρέες και στα γλέντια τους. Ακόμα και στα μαγαζιά θα το δεις αυτό. Περνάς φανταστικά ακόμα και αν έρθεις μόνος σου. Χαρακτηριστική Πρωτοχρονιά που έχω να θυμάμαι ήταν η πρώτη φορά που άλλαξα χρονιά στη Μύκονο. Το γλέντι ήταν από τα λίγα που έχω ζήσει και σε συνδυασμό με την υπέροχη κουζίνα, τη ζεστασιά και τη φιλοξενία των ανθρώπων της, ήξερα πλέον ότι ήμουν στο «σπίτι» μου. Φέτος, όπως και κάθε χρόνο, θα περάσουμε την Πρωτοχρονιά εδώ στο νησί οικογενειακά και θα διασκεδάσουμε με συγγενείς και φίλους μέχρι το πρωί. Το 2021 ήταν μια αρκετά δημιουργική χρονιά. Όλοι μας την περίοδο της κρίσης και των lockdown, βρήκαμε χρόνο να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να ασχοληθούμε με πράγματα που λίγο πολύ τα αφήσαμε πίσω. Έτσι και εγώ, βρήκα χρόνο να διοχετεύσω την ενέργεια και τον χρόνο μου σε καθημερινά πράγματα, που σε άλλες περιπτώσεις θα αργούσα να ασχοληθώ. Τώρα είμαι έτοιμος για ένα νέο ξεκίνημα γεμάτος ενέργεια και νέες ιδέες».

Η ευχή του για το νέο έτος: Εύχομαι ο νέος χρόνος να είναι ένα παράθυρο ανοικτό, γεμάτο φως, ελπίδα, αισιοδοξία και όμορφες σκέψεις. Το 2022 να χαρίσει σε όλους υγεία, δύναμη και οικογενειακή ευτυχία. Χρόνια πολλά, Καλή Χρονιά!

Ανδριανή Κουφού

“Την Πρωτοχρονιά θα μαζευτούμε στο σπίτι της μητέρας μας, το σημείο αναφοράς μας. Αδέλφια, ανίψια, θείες, εγγόνια, γαμπροί και νύφες, όλη η αγαπημένη μας οικογένεια, ένας γλυκός χαμός. Μαγειρεύουμε κρεμμυδόπιτα, λάχανα με λαρδί, χοιρινό στο φούρνο με πατάτες και φυσικά βασιλόπιτα”

«Στις γιορτές το σπίτι μας είναι στολισμένο, τα παιδιά τριγυρνούν για να πουν τα κάλαντα, η γιαγιά διαβάζει παραμύθια και η μαμά ετοιμάζει τη Βασιλόπιτα με το τυχερό φλουρί. Όλοι μας περιμένουμε τον καινούργιο χρόνο, με την ελπίδα να είναι καλύτερος από εκείνον που έφυγε. Τις γιορτινές αυτές ημέρες, τα τελευταία χρόνια τις περνάμε συνήθως σπίτι, με την οικογένειά μας. Έτσι και φέτος θα είμαστε όλοι μαζί, ακόμη και οι ξενιτεμένοι μας εδώ θα έρθουν. Την Πρωτοχρονιά θα μαζευτούμε στο σπίτι της μητέρας μας, το σημείο αναφοράς μας. Αδέλφια, ανίψια, θείες, εγγόνια, γαμπροί και νύφες, όλη η αγαπημένη μας οικογένεια, ένας γλυκός χαμός. Μαγειρεύουμε κρεμμυδόπιτα, λάχανα με λαρδί, χοιρινό στο φούρνο με πατάτες και φυσικά βασιλόπιτα. Μοιράζουμε μεταξύ μας μικρά δώρα αγάπης, ευγνωμοσύνης και νιώθουμε τυχεροί που έχουμε ο ένας τον άλλον αυτές τις άγιες μέρες. Στο παρελθόν, όταν τα παιδιά ήταν μικρά και πήγαιναν σχολείο, αυτές τις ημέρες των διακοπών ταξιδεύαμε μαζί με τον σύζυγο μου εντός, αλλά και εκτός Ελλάδος, συνήθως στην Ευρώπη, όπου ήταν και πιο έντονο το κλίμα του εορτασμού της Πρωτοχρονιάς. Έχουμε αποκομίσει αξέχαστες αναμνήσεις.

Η Πρωτοχρονιά που θυμάμαι πιο έντονα, είναι τότε που ταξιδέψαμε στη Βόρεια Ισπανία. Όταν φτάσαμε αεροπορικώς στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης, νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο και φύγαμε με τον χάρτη στα χέρια για τον προορισμό μας. Εκεί, αντικρίσαμε ένα φανταστικό, χιονισμένο τοπίο. Το κατάλυμα που είχαμε νοικιάσει ήταν ένας παλιός νερόμυλος. Στο μεσαίο πάτωμα ήταν το τζάκι, το οποίο έκαιγε μέρα νύχτα. Με το αυτοκίνητο γυρίσαμε όλη τη γύρω περιοχή, φτάσαμε μέχρι τα σύνορα με τη Γαλλία και την Πορτογαλία, επισκεφτήκαμε όμορφες μικρές πόλεις, αγορές, αξιοθέατα και φάγαμε τοπικά φαγητά. Το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς μας κάλεσαν οι ιδιόκτητες των Paradors, που και μέναμε, να περάσουμε μαζί τους την αλλαγή του χρόνου. Έμεναν σε έναν μεσαιωνικό πύργο! Εμείς είχαμε μείνει με το στόμα ανοιχτό, νομίζαμε ότι ζούσαμε ένα παραμύθι. Περάσαμε υπέροχα μαζί τους. Ήπιαμε τοπικό κρασί, φάγαμε φαγητά της ισπανικής κουζίνας και πήραμε φεύγοντας υπέροχα δώρα. Την άλλη μέρα αναχωρήσαμε για την πατρίδα με τις βαλίτσες μας γεμάτες αναμνήσεις. Τις ημέρες των γιορτών, οι Μυκονιάτες συνήθως φεύγουν από το νησί. Οι άνθρωποι δουλεύουν σκληρά το καλοκαίρι και δεν έχουν την ευκαιρία για διακοπές. Η μόνη διέξοδός τους για διακοπές είναι αυτές οι ημέρες».

Η ευχή της για το νέο έτος: Οι ελευθερίες μας καταπατώνται σιγά σιγά και ανησυχώ. Γι’ αυτό θέλω να ευχηθώ σε όλον τον κόσμο υγεία, ελευθερία και αγάπη. Αγκαλιάστε τους αγαπημένους σας αυτές τις άγιες ημέρες. Καλή χρονιά!

Άννα Καμμή

“Ξεχωριστή πρωτοχρονιά ήταν αυτή του 1975, τη χρονιά που μεγάλωσε η οικογένεια και ο Άη Βασίλης μας έφερε το πιο όμορφο δώρο, τον μικρό μας αδελφό τον Γρηγόρη. Με τα χρόνια φτιάξαμε τις δικές μας οικογένειες. Οι παππούδες και οι γονείς μας έφυγαν από τη ζωή αλλά τους κρατάμε ζωντανούς με τις αναμνήσεις και την αναφορά στα χρόνια που ζήσαμε μαζί τους”

«Οι γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έχουν ιδιαίτερη θέση στις αναμνήσεις μου, όπως άλλωστε και σε όλες τις παιδικές αναμνήσεις. Οι μέρες αυτές είναι η χαρά του παιδιού! Θυμάμαι η μητέρα μου έκανε πάντα από νωρίς όλες τις προετοιμασίες. Το σπίτι φορούσε τα καλά του, ήταν στολισμένο και γιορτινό. Μοσχομύριζε από την πάστρα και τα γλυκά των ημερών. Οι Μυκονιάτισσες νοικοκυρές κρατούν την παράδοση και τις ημέρες αυτές οι κουζίνες παίρνουν “φωτιά” στην κυριολεξία. Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, χριστόψωμα και δίπλες. Η μάνα όλα τα προλάβαινε! Στο σαλόνι το δέντρο στολισμένο και κάτω από αυτό τα δώρα που θα αντάλλαζε η οικογένεια την ημέρα της Πρωτοχρονιάς. Εμείς τα παιδιά βγαίναμε από νωρίς το απόγευμα της παραμονής να πούμε τα κάλαντα στις γειτονιές της Χώρας σε φίλους και συγγενείς, κρατώντας τρίγωνα και φαναράκια φτιαγμένα από τα χεράκια του Κωνσταντή του Ράμπια του Κιμιλιού. Η αδελφή μου και εγώ ξεκινούσαμε από νωρίς. Πρώτη στάση στο σπίτι της γιαγιάς Αννουσώς και του παππού Θοδωρή που έμεναν κάτω από το σπίτι μας. Μετά στο σπίτι του θείου του Νικόλα του Καλαβρέζου και της θείας της Ευγενίας. Από το Καμινάκι κατηφορίζαμε στον Γιαλό για να μπούμε στα στενά. Θα περνούσαμε από όλους τους συγγενείς. Μας περίμεναν άλλωστε. Απαραίτητη στάση στο σπίτι της Σοφιδώς, της θείας της Λεπτινίκης, του μπάρμπα του Νικόλα του Καβοντόρου, της θείας της Στέλλας, της θείας της Πόπης. Στο σπίτι της γιαγιάς της Τασίας και του παππού του Γρηγόρη η στάση ήταν μεγαλύτερη. Μας περίμεναν να ξαποστάσουμε και να μας φιλέψουν με καλούδια από την Πόλη, φτιαγμένα από τα χεράκια της γιαγιάς. Τελευταία στάση στο κουρείο του πατέρα μας. Το πουγκί του ταμείου των καλάντων γέμιζε και από τους πελάτες του μαγαζιού. Εκεί με την αδελφή μου τη Νατάσα, κάναμε τη μοιρασιά. Τα χρήματα των καλάντων πήγαιναν για να εκπληρώσουν κάποια κρυφή επιθυμία μας για την αγορά ενός παιχνιδιού και για να πάρουμε τα δώρα που θα κάναμε στην οικογένεια. Τρέχαμε να προλάβουμε τα μαγαζιά πριν κλείσουν για να πάρουμε αυτά που είχαμε από καιρό επιλέξει. Το βράδυ της παραμονής θα ερχόταν ο Άη Βασίλης να φέρει το δώρα που του είχαμε παραγγείλει. Ή μήπως δεν είχε λάβει το γράμμα; Αφήναμε δίπλα στο δέντρο ένα πιάτο με κέρασμα, κουραμπιέ και μελομακάρονο για να τον φιλέψουμε. Το πρωί βρίσκαμε τα σημάδια από το πέρασμά του και την παραγγελία μας κάτω από το δέντρο. Ποτέ δεν μας ξέχασε ο Άη Βασίλης!

Φαναράκι φτιαγμένο από τον του Κιμιλιού

Ντυνόμασταν με τα καλά μας ρούχα για να πάμε με τη γιαγιά την Αννουσώ στην εκκλησία για την πρώτη λειτουργία του χρόνου. Ήταν παράδοση στο σπίτι μας να τρώμε μαζί με τους παππούδες και από τις δύο οικογένειες το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς. Το τραπέζι στρωμένο με το καλό τραπεζομάντηλο και τα καλά σερβίτσια. Δεν έλειπε ποτέ το κρασί, πεσκέσι από κάποιον χωριανό στη γιαγιά την Αννουσώ, αντίδωρο για τα χρυσά της τα χεράκια που έκαναν θαύματα και γιάτρευαν στραμπουλίγματα με λάδι από το καντήλι και με αγάπη για τον συνάνθρωπο. Το μενού της ημέρας περιλάμβανε χοιρινό με προβάσια μαζεμένα από τη μυκονιάτικη φύση και ντόπιο κόκορα γεμιστό. Όλοι μαζί, λέγαμε τα μυκονιάτικα κάλαντα και κόβαμε τη βασιλόπιτα που είχε φέρει η γιαγιά η Κωσταντινοπολίτισσα. Κατά το έθιμο από τις μακρινές αυτές πατρίδες, βγάζαμε όλοι τα κοσμήματα που φορούσαμε, τα τοποθετούσαμε πάνω στην πίτα για ευλογία και ο πατέρας έκοβε την πίτα. Ο τυχερός του φλουριού είχε ξεχωριστό μποναμά μαζί με την ευλογία για τη νέα χρονιά. Στα σχολικά χρόνια στην ατμόσφαιρα των ημερών μπαίναμε με την Χριστουγεννιάτικη γιορτή που διοργάνωνε κάθε χρόνο το σχολείο. ‘Όλοι οι μαθητές ήμασταν πρωταγωνιστές με τη συμμετοχή μας σε μικρά θεατρικά και με την απαγγελία ποιημάτων. Σημαντική ήταν και η παρουσία του Πολιτιστικού Λαογραφικού Συλλόγου Γυναικών την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Οι γυναίκες του Συλλόγου έβγαιναν να πουν τα παραδοσιακά μυκονιάτικα κάλαντα. Πρώτα πρώτα στον Δήμαρχο! Η μητέρα μας, ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου, συμμετείχε στην ομάδα των καλαντιστών και εμείς από κοντά. Ο Σύλλογος από την ίδρυσή του το 1979 μέχρι σήμερα διατηρεί το έθιμο αυτό κάθε χρόνο.

Κάλαντα με τον Σύλλογο Γυναικών Μυκόνου

Ξεχωριστή πρωτοχρονιά ήταν αυτή του 1975, τη χρονιά που μεγάλωσε η οικογένεια και ο Άη Βασίλης μας έφερε το πιο όμορφο δώρο, τον μικρό μας αδελφό τον Γρηγόρη. Με τα χρόνια φτιάξαμε τις δικές μας οικογένειες. Οι παππούδες και οι γονείς μας έφυγαν από τη ζωή αλλά τους κρατάμε ζωντανούς με τις αναμνήσεις και την αναφορά στα χρόνια που ζήσαμε μαζί τους. Κρατάμε τα έθιμα και τις οικογενειακές συνήθειες σε ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων και εις μνήμην των απόντων. Το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς στο σπίτι μας στρώνεται το γιορτινό τραπέζι για όλη την οικογένεια και τους στενούς φίλους και συγγενείς. Ακόμη και εάν έχουμε φύγει ταξίδι για τις ημέρες των Χριστουγέννων, φροντίζουμε την ημέρα της Πρωτοχρονιάς να είμαστε πίσω στο σπίτι για να υποδεχθούμε το νέο χρόνο με τους δικούς μας ανθρώπους και να διατηρήσουμε την πατροπαράδοτη συνήθεια. Στη νέα πραγματικότητα που ζει η ανθρωπότητα με την εμφάνιση του κορονοϊού, οι ανθρώπινες συνευρέσεις γίνονται πιο δύσκολα και με επιφύλαξη. Λαμβάνοντας όλα τα μέτρα προστασίας, θα γιορτάσουμε και φέτος με τον ίδιο τρόπο τον ερχομό του νέου έτους μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Η απώλεια ανθρώπινων ζωών, ας μας ευαισθητοποιήσει όλους και ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας απέναντι στον συνάνθρωπο και στον πλανήτη που μας φιλοξενεί. Εξάλλου, η πολυπόθητη αλλαγή ξεκινάει από εμάς τους ίδιους!».

Η ευχή της για το νέο έτος: Εύχομαι από καρδιάς, ο νέος χρόνος να σηματοδοτήσει την αλλαγή που θα φέρει σε όλον τον κόσμο υγεία, αγάπη, ειρήνη, αλληλεγγύη και ελευθερία. Καλή Χρονιά!